Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

καταπηδάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταπηδάω καταπηδήσομαι

Structure: κατα (Prefix) + πηδά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to leap down

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπήδω καταπήδᾳς καταπήδᾳ
Dual καταπήδᾱτον καταπήδᾱτον
Plural καταπήδωμεν καταπήδᾱτε καταπήδωσιν*
SubjunctiveSingular καταπήδω καταπήδῃς καταπήδῃ
Dual καταπήδητον καταπήδητον
Plural καταπήδωμεν καταπήδητε καταπήδωσιν*
OptativeSingular καταπήδῳμι καταπήδῳς καταπήδῳ
Dual καταπήδῳτον καταπηδῷτην
Plural καταπήδῳμεν καταπήδῳτε καταπήδῳεν
ImperativeSingular καταπῆδᾱ καταπηδᾶτω
Dual καταπήδᾱτον καταπηδᾶτων
Plural καταπήδᾱτε καταπηδῶντων, καταπηδᾶτωσαν
Infinitive καταπήδᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπηδων καταπηδωντος καταπηδωσα καταπηδωσης καταπηδων καταπηδωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπήδωμαι καταπήδᾳ καταπήδᾱται
Dual καταπήδᾱσθον καταπήδᾱσθον
Plural καταπηδῶμεθα καταπήδᾱσθε καταπήδωνται
SubjunctiveSingular καταπήδωμαι καταπήδῃ καταπήδηται
Dual καταπήδησθον καταπήδησθον
Plural καταπηδώμεθα καταπήδησθε καταπήδωνται
OptativeSingular καταπηδῷμην καταπήδῳο καταπήδῳτο
Dual καταπήδῳσθον καταπηδῷσθην
Plural καταπηδῷμεθα καταπήδῳσθε καταπήδῳντο
ImperativeSingular καταπήδω καταπηδᾶσθω
Dual καταπήδᾱσθον καταπηδᾶσθων
Plural καταπήδᾱσθε καταπηδᾶσθων, καταπηδᾶσθωσαν
Infinitive καταπήδᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπηδωμενος καταπηδωμενου καταπηδωμενη καταπηδωμενης καταπηδωμενον καταπηδωμενου

Future tense

Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταπηδήσομαι καταπηδήσει, καταπηδήσῃ καταπηδήσεται
Dual καταπηδήσεσθον καταπηδήσεσθον
Plural καταπηδησόμεθα καταπηδήσεσθε καταπηδήσονται
OptativeSingular καταπηδησοίμην καταπηδήσοιο καταπηδήσοιτο
Dual καταπηδήσοισθον καταπηδησοίσθην
Plural καταπηδησοίμεθα καταπηδήσοισθε καταπηδήσοιντο
Infinitive καταπηδήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταπηδησομενος καταπηδησομενου καταπηδησομενη καταπηδησομενης καταπηδησομενον καταπηδησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπῆδων κατεπῆδᾱς κατεπῆδᾱν*
Dual κατεπήδᾱτον κατεπηδᾶτην
Plural κατεπήδωμεν κατεπήδᾱτε κατεπῆδων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεπηδῶμην κατεπήδω κατεπήδᾱτο
Dual κατεπήδᾱσθον κατεπηδᾶσθην
Plural κατεπηδῶμεθα κατεπήδᾱσθε κατεπήδωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βοῆσ δὲ γενομένησ καὶ θορύβου πολλοῦ περὶ τὸ βῆμα συγγνούσ, ὅτι πλεί‐ ουσ εἰσὶ τῶν βοηθούντων οἱ συλλαμβάνειν μέλλον‐ τεσ αὐτόν, καὶ οὐ μακρὰν ἑτέρουσ ὑποκαθῆσθαι ἐν ὅπλοισ, καταπηδᾷ ταχέωσ ἀπὸ τοῦ βήματοσ καὶ διὰ τῆσ ἀγορᾶσ ἐχώρει δρόμῳ σπεύδων εἰσ τὴν οἰκίαν κατα‐ φυγεῖν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books X-XX, book 12, chapter 2 7:3)
  • Ἀλέξανδροσ δὲ ὡσ ἐπὶ τοῦ τείχουσ στὰσ κύκλῳ τε ἀπὸ τῶν πλησίον πύργων ἐβάλλετο, οὐ γὰρ πελάσαι γε ἐτόλμα τισ αὐτῷ τῶν Ἰνδῶν, καὶ ὑπὸ τῶν ἐκ τῆσ πόλεωσ, οὐδὲ πόρρω τούτων γε ἐσακοντιζόντων ἑ̓́τυχε γάρ τι καὶ προσκεχωσμένον ταύτῃ πρὸσ τὸ τεῖχοσ̓, δῆλοσ μὲν ἦν Ἀλέξανδροσ ὢν τῶν τε ὅπλων τῇ λαμπρότητι καὶ τῷ ἀτόπῳ τῆσ τόλμησ, ἔγνω δὲ ὅτι αὐτοῦ μὲν μένων κινδυνεύσει μηδὲν ὅ τι καὶ λόγου ἄξιον ἀποδεικνύμενοσ, καταπηδήσασ δὲ εἴσω τοῦ τείχουσ τυχὸν μὲν αὐτῷ τούτῳ ἐκπλήξει τοὺσ Ἰνδούσ, εἰ δὲ μή, καὶ κινδυνεύειν δέοι, μεγάλα ἔργα καὶ τοῖσ ἔπειτα πυθέσθαι ἄξια ἐργασάμενοσ οὐκ ἀσπουδεὶ ἀποθανεῖται ‐ ταῦτα γνοὺσ καταπηδᾷ ἀπὸ τοῦ τείχουσ ἐσ τὴν ἄκραν. (Arrian, Anabasis, book 6, chapter 9 5:1)

Synonyms

  1. to leap down

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION