Sense

1. a putting to rest: a putting down, deposing
2. a cessation, calm

Examples

• Κύριοσ ὄνομά σοι. σὺ ράξον αὐτῶν τὴν ἰσχὺν ἐν δυνάμει σου καὶ κάταξον τὸ κράτοσ αὐτῶν ἐν τῷ θυμῷ σου. ἐβουλεύσαντο γὰρ βεβηλῶσαι τὰ ἅγιά σου, μιᾶναι τὸ σκήνωμα τῆσ καταπαύσεωσ τοῦ ὀνόματοσ τῆσ δόξησ σου καὶ καταβαλεῖν σιδήρῳ κέρασ θυσιαστηρίου σου. (Septuagint, Liber Iudith 9:8)
• Ο δὲ Νικάνωρ μεταλαβὼν τοὺσ περὶ τὸν Ἰούδαν ὄντασ ἐν τοῖσ κατὰ Σαμάρειαν τόποισ, ἐβουλεύσατο τῇ τῆσ καταπαύσεωσ ἡμέρᾳ μετὰ πάσησ ἀσφαλείασ αὐτοῖσ ἐπιβαλεῖν. (Septuagint, Liber Maccabees II 15:1)
• οἱ δὲ ἀμειβόμενοι τὴν εὔνοιαν αὐτῆσ, πρόγνωσιν δὲ ἐπεπίστευντο ἐπιφοιτήσει τοῦ θεοῦ, προύλεγον, ὡσ Ἡρώδῃ μὲν καταπαύσεωσ ἀρχῆσ ὑπὸ θεοῦ ἐψηφισμένησ αὐτῷ τε καὶ γένει τῷ ἀπ’ αὐτοῦ, τῆσ δὲ βασιλείασ εἴσ τε ἐκείνην περιηξούσησ καὶ Φερώραν παῖδάσ τε οἳ εἰε͂ν αὐτοῖσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 17 52:1)
• ΟΥΤΩΣ λέγει Κύριοσ. ὁ οὐρανόσ μοι θρόνοσ, ἡ δὲ γῆ ὑποπόδιον τῶν ποδῶν μου. ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι̣ καὶ ποῖοσ τόποσ τῆσ καταπαύσεώσ μου̣ (Septuagint, Liber Isaiae 66:1)
• ποῖον οἶκον οἰκοδομήσετέ μοι, λέγει Κύριοσ, ἢ τίσ τόποσ τῆσ καταπαύσεώσ μου; (, chapter 1 262:1)

Similar forms

• καταπαῦσαι (20)
• καταπαύσω (15)
• καταπαύσας (10)
• καταπαύσαντες (9)
• καταπαύσει (8)
• κατάπαυσιν (8)
• καταπαύσῃ (7)
• καταπαύσομεν (5)
• κατάπαυσίν (4)
• καταπαύσοντα (4)
• καταπαύσωμεν (4)
• καταπαύσεως (3)
• κατάπαυσις (3)
• καταπαυσέμεν (3)
• καταπαύσεώς (2)
• καταπαύσαντος (2)
• καταπαύσαντα (2)
• καταπαύσατε (2)
• κατάπαυσον (2)
• καταπαύσασα (1)
• καταπαύσεις (1)
• κατάπαυσίς (1)
• καταπαύσωσιν (1)
• καταπαυστικόν (1)
• καταπαύσαντι (1)
• καταπαύσειεν (1)
• καταπαύσασθαι (1)
• καταπαύσουσι (1)
• καταπαυσάντων (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.