Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακρατέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: κατακρατέω κατακρατήσω

Structure: κατα (Prefix) + κρατέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to prevail over, to prevail, gain the mastery, to prevail, become current

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακράτω κατακράτεις κατακράτει
Dual κατακράτειτον κατακράτειτον
Plural κατακράτουμεν κατακράτειτε κατακράτουσιν*
SubjunctiveSingular κατακράτω κατακράτῃς κατακράτῃ
Dual κατακράτητον κατακράτητον
Plural κατακράτωμεν κατακράτητε κατακράτωσιν*
OptativeSingular κατακράτοιμι κατακράτοις κατακράτοι
Dual κατακράτοιτον κατακρατοίτην
Plural κατακράτοιμεν κατακράτοιτε κατακράτοιεν
ImperativeSingular κατακρᾶτει κατακρατεῖτω
Dual κατακράτειτον κατακρατεῖτων
Plural κατακράτειτε κατακρατοῦντων, κατακρατεῖτωσαν
Infinitive κατακράτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρατων κατακρατουντος κατακρατουσα κατακρατουσης κατακρατουν κατακρατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακράτουμαι κατακράτει, κατακράτῃ κατακράτειται
Dual κατακράτεισθον κατακράτεισθον
Plural κατακρατοῦμεθα κατακράτεισθε κατακράτουνται
SubjunctiveSingular κατακράτωμαι κατακράτῃ κατακράτηται
Dual κατακράτησθον κατακράτησθον
Plural κατακρατώμεθα κατακράτησθε κατακράτωνται
OptativeSingular κατακρατοίμην κατακράτοιο κατακράτοιτο
Dual κατακράτοισθον κατακρατοίσθην
Plural κατακρατοίμεθα κατακράτοισθε κατακράτοιντο
ImperativeSingular κατακράτου κατακρατεῖσθω
Dual κατακράτεισθον κατακρατεῖσθων
Plural κατακράτεισθε κατακρατεῖσθων, κατακρατεῖσθωσαν
Infinitive κατακράτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρατουμενος κατακρατουμενου κατακρατουμενη κατακρατουμενης κατακρατουμενον κατακρατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρατήσω κατακρατήσεις κατακρατήσει
Dual κατακρατήσετον κατακρατήσετον
Plural κατακρατήσομεν κατακρατήσετε κατακρατήσουσιν*
OptativeSingular κατακρατήσοιμι κατακρατήσοις κατακρατήσοι
Dual κατακρατήσοιτον κατακρατησοίτην
Plural κατακρατήσοιμεν κατακρατήσοιτε κατακρατήσοιεν
Infinitive κατακρατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρατησων κατακρατησοντος κατακρατησουσα κατακρατησουσης κατακρατησον κατακρατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακρατήσομαι κατακρατήσει, κατακρατήσῃ κατακρατήσεται
Dual κατακρατήσεσθον κατακρατήσεσθον
Plural κατακρατησόμεθα κατακρατήσεσθε κατακρατήσονται
OptativeSingular κατακρατησοίμην κατακρατήσοιο κατακρατήσοιτο
Dual κατακρατήσοισθον κατακρατησοίσθην
Plural κατακρατησοίμεθα κατακρατήσοισθε κατακρατήσοιντο
Infinitive κατακρατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακρατησομενος κατακρατησομενου κατακρατησομενη κατακρατησομενης κατακρατησομενον κατακρατησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκρᾶτουν κατεκρᾶτεις κατεκρᾶτειν*
Dual κατεκράτειτον κατεκρατεῖτην
Plural κατεκράτουμεν κατεκράτειτε κατεκρᾶτουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατεκρατοῦμην κατεκράτου κατεκράτειτο
Dual κατεκράτεισθον κατεκρατεῖσθην
Plural κατεκρατοῦμεθα κατεκράτεισθε κατεκράτουντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to prevail over

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION