- Greek-English Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

κατακοσμέω?

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration: katakosmeō

Principal Part: κατακοσμέω κατακοσμήσω

Structure: κατ (Prefix) + ἀκοσμέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to set in order, arrange, was fitting
  2. to fit out completely, adorn
  3. to reduce to order

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοσμῶ κατακοσμεῖς κατακοσμεῖ
Dual κατακοσμεῖτον κατακοσμεῖτον
Plural κατακοσμοῦμεν κατακοσμεῖτε κατακοσμοῦσι(ν)
SubjunctiveSingular κατακοσμῶ κατακοσμῇς κατακοσμῇ
Dual κατακοσμῆτον κατακοσμῆτον
Plural κατακοσμῶμεν κατακοσμῆτε κατακοσμῶσι(ν)
OptativeSingular κατακοσμοῖμι κατακοσμοῖς κατακοσμοῖ
Dual κατακοσμοῖτον κατακοσμοίτην
Plural κατακοσμοῖμεν κατακοσμοῖτε κατακοσμοῖεν
ImperativeSingular κατακόσμει κατακοσμείτω
Dual κατακοσμεῖτον κατακοσμείτων
Plural κατακοσμεῖτε κατακοσμούντων, κατακοσμείτωσαν
Infinitive κατακοσμεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοσμων κατακοσμουντος κατακοσμουσα κατακοσμουσης κατακοσμουν κατακοσμουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοσμοῦμαι κατακοσμεῖ, κατακοσμῇ κατακοσμεῖται
Dual κατακοσμεῖσθον κατακοσμεῖσθον
Plural κατακοσμούμεθα κατακοσμεῖσθε κατακοσμοῦνται
SubjunctiveSingular κατακοσμῶμαι κατακοσμῇ κατακοσμῆται
Dual κατακοσμῆσθον κατακοσμῆσθον
Plural κατακοσμώμεθα κατακοσμῆσθε κατακοσμῶνται
OptativeSingular κατακοσμοίμην κατακοσμοῖο κατακοσμοῖτο
Dual κατακοσμοῖσθον κατακοσμοίσθην
Plural κατακοσμοίμεθα κατακοσμοῖσθε κατακοσμοῖντο
ImperativeSingular κατακοσμοῦ κατακοσμείσθω
Dual κατακοσμεῖσθον κατακοσμείσθων
Plural κατακοσμεῖσθε κατακοσμείσθων, κατακοσμείσθωσαν
Infinitive κατακοσμεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοσμουμενος κατακοσμουμενου κατακοσμουμενη κατακοσμουμενης κατακοσμουμενον κατακοσμουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοσμήσω κατακοσμήσεις κατακοσμήσει
Dual κατακοσμήσετον κατακοσμήσετον
Plural κατακοσμήσομεν κατακοσμήσετε κατακοσμήσουσι(ν)
OptativeSingular κατακοσμήσοιμι κατακοσμήσοις κατακοσμήσοι
Dual κατακοσμήσοιτον κατακοσμησοίτην
Plural κατακοσμήσοιμεν κατακοσμήσοιτε κατακοσμήσοιεν
Infinitive κατακοσμήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοσμησων κατακοσμησοντος κατακοσμησουσα κατακοσμησουσης κατακοσμησον κατακοσμησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular κατακοσμήσομαι κατακοσμήσει, κατακοσμήσῃ κατακοσμήσεται
Dual κατακοσμήσεσθον κατακοσμήσεσθον
Plural κατακοσμησόμεθα κατακοσμήσεσθε κατακοσμήσονται
OptativeSingular κατακοσμησοίμην κατακοσμήσοιο κατακοσμήσοιτο
Dual κατακοσμήσοισθον κατακοσμησοίσθην
Plural κατακοσμησοίμεθα κατακοσμήσοισθε κατακοσμήσοιντο
Infinitive κατακοσμήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
κατακοσμησομενος κατακοσμησομενου κατακοσμησομενη κατακοσμησομενης κατακοσμησομενον κατακοσμησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ μὴν κἀκεῖνο οὐ μικρόν, μᾶλλον δὲ τὸ μέγιστον ἁμαρτάνεις, ὅτι οὐ πρότερον τὰς διανοίας τῶν λέξεων προπαρεσκευασμένος ἔπειτα κατακοσμεῖς τοῖς ῥήμασιν καὶ τοῖς ὀνόμασιν, ἀλλὰ ἤν που ῥῆμα ἔκφυλον εὑρ´ῃς ἢ αὐτὸς πλασάμενος οἰηθῇς εἶναι καλόν, τούτῳ ζητεῖς διάνοιαν ἐφαρμόσαι καὶ ζημίαν ἡγῇ, ἂν μὴ παραβύσῃς αὐτό που, κἂν τῷ λεγομένῳ μηδ ἀναγκαῖον ᾖ, οἱο῀ν πρῴην τὸν θυμάλωπα ^ οὐδὲ εἰδὼς ὅ τι σημαίνει, ἀπέρριψας οὐδὲν ἐοικότα τῷ ὑποκειμένῳ. (Lucian, Lexiphanes, (no name) 24:2)
  • ὁ δὲ Βροῦτος, ἅτε δὴ τὰ πρῶτα τῆς Ῥώμης φρονήματα καί γένη καί ἀρετὰς ἐξηρτημένος ἑαυτοῦ καί περινοῶν πάντα τὸν κίνδυνον, ἔξω μὲν ἐπειρᾶτο κατέχειν παρ ἑαυτῷ καί κατακοσμεῖν τὴν διάνοιαν, οἴκοι δὲ καί νύκτωρ οὐκ ἦν ὁ αὐτός, ἀλλὰ τὰ μὲν ἄκοντα τῶν ὕπνων αὐτὸν ἠ φροντὶς ἐξέφερε, τὰ δὲ μᾶλλον ἐνδυόμενος τῷ λογισμῷ καί διατρίβων ἐν ταῖς ἀπορίαις οὐκ ἐλάνθανε τὴν γυναῖκα συναναπαυομένην, ὅτι μεστός ἐστι ταραχῆς ἀήθους καί κυκλεῖ τι παρ ἑαυτῷ δύσφορον βούλευμα καί δυσεξέλικτον. (Plutarch, Brutus, chapter 13 1:1)
  • οὐ γὰρ μόνον ἐν βακχεύμασιν, ὡς ἐοίκεν, ἀλλὰ καὶ ἐν φιλοτιμίαις καὶ ὀργαῖς τὸ πεφυκέναι καλῶς καὶ πεπαιδεῦσθαι σωφρόνως ἐφίστησι καὶ κατακοσμεῖ τὴν διάνοιαν. (Plutarch, Tiberius Gracchus, chapter 10 4:2)
  • αὐτὸς δ ὥσπερ ἐν θεάτρῳ τὸ λοιπὸν ἀναπεπταμένῳ βιωσόμενος, ἐξάσκει καὶ κατακόσμει τὸν τρόπον: (Plutarch, Praecepta gerendae reipublicae, chapter, section 4 2:2)
  • τόν τε οὖν ἔρωτα τῶν καλῶν πρὸς τρόπου ἐκλέγεται ἕκαστος, καὶ ὡς θεὸν αὐτὸν ἐκεῖνον ὄντα ἑαυτῷ οἱο῀ν ἄγαλμα τεκταίνεταί τε καὶ κατακοσμεῖ, ὡς τιμήσων τε καὶ ὀργιάσων. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 177:2)

Synonyms

  1. to set in order

  2. to reduce to order

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION