뜻

2. 지적, 비난, 책망

1. a thinking ill of, a low or contemptuous opinion of
2. judgment given against, condemnation, to

예문

• καὶ ἢ μετὰ ψήφου ἀδίκου καταγνώσεωσ ἢ χειρὶ κτώμενοι τὸ κρατεῖν ἕτοιμοι ἦσαν τὴν αὐτίκα φιλονεικίαν ἐκπιμπλάναι. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 33 1:5)

  (디오니시오스, , chapter 33 1:5)

• πρῶτον μὲν τοίνυν, ἵνα πρώτησ τῆσ τελευταίασ γεγονυίασ μνησθῶ καταγνώσεωσ, περὶ τὰ μυστήρι’ ἀδικεῖν Εὐάνδρου κατεχειροτόνησεν ὁ δῆμοσ τοῦ Θεσπιῶσ, προβαλλομένου αὐτὸν Μενίππου, Καρόσ τινοσ ἀνθρώπου. (Demosthenes, Speeches 21-30, 228:1)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 228:1)

• ἐνθυμεῖσθ’ ἀπὸ τοῦ δικαστηρίου καὶ τῆσ καταγνώσεωσ οἷ διεπήδησεν· (Demosthenes, Speeches 21-30, 124:1)

  (데모스테네스, Speeches 21-30, 124:1)

• καίτοι τὴν μὲν ἀργίαν καὶ τὴν ἀκρασίαν καὶ καθόλου πάσασ ἁπλῶσ τὰσ ἄλλασ κακίασ εὑρ́οι τισ ἂν αὐτοῖσ τοῖσ ἔχουσι βλαβεράσ, καὶ νουθεσίασ μὲν οἶμαι καὶ καταγνώσεωσ τοὺσ ἔν τινι τούτων ὑπάρχοντασ δικαίωσ τυγχάνοντασ, οὐ μὴν μισουμένουσ γε οὐδὲ κοινοὺσ ἅπασι δοκοῦντασ ἐχθρούσ. (Dio, Chrysostom, Orationes, 10:1)

  (디오, 크리소토모스, 연설 (2), 10:1)

• Κατύλλῳ δὲ τότε μὲν ὑπῆρξε διὰ τὴν πρᾳότητα τῶν αὐτοκρατόρων μηδὲν πλεῖον ὑπομεῖναι καταγνώσεωσ, οὐκ εἰσ μακρὰν δὲ νόσῳ καταληφθεὶσ πολυτρόπῳ καὶ δυσιάτῳ χαλεπῶσ ἀπήλλαττεν, οὐ τὸ σῶμα μόνον κολαζόμενοσ, ἀλλ’ ἦν ἡ τῆσ ψυχῆσ αὐτῷ νόσοσ βαρυτέρα. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 508:1)

  (플라비우스 요세푸스, De bello Judaico libri vii, 508:1)

유사 형태

• καταγνωσθεὶς (9)
• καταγνωσθῇ (8)
• καταγνώσεως (8)
• κατάγνωσιν (6)
• κατάγνωσις (5)
• καταγνῶσιν (5)
• καταγνώσεις (4)
• καταγνώσει (4)
• καταγνώσεσθαι (4)
• καταγνώσεται (3)
• καταγνώσομαι (3)
• καταγνωσθείς (2)
• καταγνωσθέντα (2)
• καταγνώσονται (2)
• καταγνωσόμεθα (1)
• καταγνῶσι (1)
• καταγνωσθεῖεν (1)
• καταγνωστέον (1)
• καταγνώσεσθε (1)
• καταγνώσομαί (1)
• καταγνωσθῆναι (1)
• καταγνωσθὲν (1)
• καταγνῷς (1)
• καταγνωσθείη (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.