Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφοβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταφοβέω καταφοβήσω

Structure: κατα (Prefix) + φοβέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike with fear, to be greatly afraid of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφόβω καταφόβεις καταφόβει
Dual καταφόβειτον καταφόβειτον
Plural καταφόβουμεν καταφόβειτε καταφόβουσιν*
SubjunctiveSingular καταφόβω καταφόβῃς καταφόβῃ
Dual καταφόβητον καταφόβητον
Plural καταφόβωμεν καταφόβητε καταφόβωσιν*
OptativeSingular καταφόβοιμι καταφόβοις καταφόβοι
Dual καταφόβοιτον καταφοβοίτην
Plural καταφόβοιμεν καταφόβοιτε καταφόβοιεν
ImperativeSingular καταφο͂βει καταφοβεῖτω
Dual καταφόβειτον καταφοβεῖτων
Plural καταφόβειτε καταφοβοῦντων, καταφοβεῖτωσαν
Infinitive καταφόβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβων καταφοβουντος καταφοβουσα καταφοβουσης καταφοβουν καταφοβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφόβουμαι καταφόβει, καταφόβῃ καταφόβειται
Dual καταφόβεισθον καταφόβεισθον
Plural καταφοβοῦμεθα καταφόβεισθε καταφόβουνται
SubjunctiveSingular καταφόβωμαι καταφόβῃ καταφόβηται
Dual καταφόβησθον καταφόβησθον
Plural καταφοβώμεθα καταφόβησθε καταφόβωνται
OptativeSingular καταφοβοίμην καταφόβοιο καταφόβοιτο
Dual καταφόβοισθον καταφοβοίσθην
Plural καταφοβοίμεθα καταφόβοισθε καταφόβοιντο
ImperativeSingular καταφόβου καταφοβεῖσθω
Dual καταφόβεισθον καταφοβεῖσθων
Plural καταφόβεισθε καταφοβεῖσθων, καταφοβεῖσθωσαν
Infinitive καταφόβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβουμενος καταφοβουμενου καταφοβουμενη καταφοβουμενης καταφοβουμενον καταφοβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοβήσω καταφοβήσεις καταφοβήσει
Dual καταφοβήσετον καταφοβήσετον
Plural καταφοβήσομεν καταφοβήσετε καταφοβήσουσιν*
OptativeSingular καταφοβήσοιμι καταφοβήσοις καταφοβήσοι
Dual καταφοβήσοιτον καταφοβησοίτην
Plural καταφοβήσοιμεν καταφοβήσοιτε καταφοβήσοιεν
Infinitive καταφοβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβησων καταφοβησοντος καταφοβησουσα καταφοβησουσης καταφοβησον καταφοβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοβήσομαι καταφοβήσει, καταφοβήσῃ καταφοβήσεται
Dual καταφοβήσεσθον καταφοβήσεσθον
Plural καταφοβησόμεθα καταφοβήσεσθε καταφοβήσονται
OptativeSingular καταφοβησοίμην καταφοβήσοιο καταφοβήσοιτο
Dual καταφοβήσοισθον καταφοβησοίσθην
Plural καταφοβησοίμεθα καταφοβήσοισθε καταφοβήσοιντο
Infinitive καταφοβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβησομενος καταφοβησομενου καταφοβησομενη καταφοβησομενης καταφοβησομενον καταφοβησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τραφεὶσ γὰρ ἐν ἤθεσιν ὑπὸ τυράννῳ ταπεινοῖσ, καὶ βίου μὲν ἀνίσου καὶ καταφόβου, θεραπείασ δὲ νεοπλούτου καὶ τρυφῆσ ἀπειροκάλου καὶ διαίτησ ἐν ἡδοναῖσ καὶ πλεονεξίαισ τιθεμένησ τὸ καλὸν ἐθὰσ καὶ μεστὸσ γενόμενοσ, ὡσ πρῶτον ἐγεύσατο λόγου καὶ φιλοσοφίασ ἡγεμονικῆσ πρὸσ ἀρετήν, ἀνεφλέχθη τὴν ψυχὴν ταχύ, καὶ τῇ περὶ αὐτὸν εὐπειθείᾳ τῶν καλῶν ἀκάκωσ πάνυ καὶ νεωτερικῶσ προσδοκήσασ ὑπὸ τῶν αὐτῶν λόγων ὅμοια πείσεσθαι Διονύσιον, ἐσπούδασε καὶ διεπράξατο ποιησάμενοσ σχολὴν αὐτὸν ἐντυχεῖν Πλάτωνι καὶ ἀκοῦσαι. (Plutarch, Dion, chapter 4 3:1)

Synonyms

  1. to strike with fear

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION