Ancient Greek-English Dictionary Language

καταφοβέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: καταφοβέω καταφοβήσω

Structure: κατα (Prefix) + φοβέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to strike with fear, to be greatly afraid of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφόβω καταφόβεις καταφόβει
Dual καταφόβειτον καταφόβειτον
Plural καταφόβουμεν καταφόβειτε καταφόβουσιν*
SubjunctiveSingular καταφόβω καταφόβῃς καταφόβῃ
Dual καταφόβητον καταφόβητον
Plural καταφόβωμεν καταφόβητε καταφόβωσιν*
OptativeSingular καταφόβοιμι καταφόβοις καταφόβοι
Dual καταφόβοιτον καταφοβοίτην
Plural καταφόβοιμεν καταφόβοιτε καταφόβοιεν
ImperativeSingular καταφο͂βει καταφοβεῖτω
Dual καταφόβειτον καταφοβεῖτων
Plural καταφόβειτε καταφοβοῦντων, καταφοβεῖτωσαν
Infinitive καταφόβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβων καταφοβουντος καταφοβουσα καταφοβουσης καταφοβουν καταφοβουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφόβουμαι καταφόβει, καταφόβῃ καταφόβειται
Dual καταφόβεισθον καταφόβεισθον
Plural καταφοβοῦμεθα καταφόβεισθε καταφόβουνται
SubjunctiveSingular καταφόβωμαι καταφόβῃ καταφόβηται
Dual καταφόβησθον καταφόβησθον
Plural καταφοβώμεθα καταφόβησθε καταφόβωνται
OptativeSingular καταφοβοίμην καταφόβοιο καταφόβοιτο
Dual καταφόβοισθον καταφοβοίσθην
Plural καταφοβοίμεθα καταφόβοισθε καταφόβοιντο
ImperativeSingular καταφόβου καταφοβεῖσθω
Dual καταφόβεισθον καταφοβεῖσθων
Plural καταφόβεισθε καταφοβεῖσθων, καταφοβεῖσθωσαν
Infinitive καταφόβεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβουμενος καταφοβουμενου καταφοβουμενη καταφοβουμενης καταφοβουμενον καταφοβουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοβήσω καταφοβήσεις καταφοβήσει
Dual καταφοβήσετον καταφοβήσετον
Plural καταφοβήσομεν καταφοβήσετε καταφοβήσουσιν*
OptativeSingular καταφοβήσοιμι καταφοβήσοις καταφοβήσοι
Dual καταφοβήσοιτον καταφοβησοίτην
Plural καταφοβήσοιμεν καταφοβήσοιτε καταφοβήσοιεν
Infinitive καταφοβήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβησων καταφοβησοντος καταφοβησουσα καταφοβησουσης καταφοβησον καταφοβησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular καταφοβήσομαι καταφοβήσει, καταφοβήσῃ καταφοβήσεται
Dual καταφοβήσεσθον καταφοβήσεσθον
Plural καταφοβησόμεθα καταφοβήσεσθε καταφοβήσονται
OptativeSingular καταφοβησοίμην καταφοβήσοιο καταφοβήσοιτο
Dual καταφοβήσοισθον καταφοβησοίσθην
Plural καταφοβησοίμεθα καταφοβήσοισθε καταφοβήσοιντο
Infinitive καταφοβήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
καταφοβησομενος καταφοβησομενου καταφοβησομενη καταφοβησομενης καταφοβησομενον καταφοβησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πολλῶν ὄντων ἀσεβῶν πολλαὶ γίνονται ἁμαρτίαι, οἱ δὲ δίκαιοι ἐκείνων πιπτόντων κατάφοβοι γίνονται. (Septuagint, Liber Proverbiorum 29:16)
  • οὕτωσ ἦσαν κατάφοβοι τοὺσ ἐλέφαντασ ὡσ ἐπὶ δύ’ ἐνιαυτοὺσ τοὺσ ἑξῆσ τῶν προειρημένων καιρῶν πολλάκισ μὲν ἐν τῇ Λιλυβαιίτιδι χώρᾳ, πολλάκισ δ’ ἐν τῇ Σελινουντίᾳ παραταττόμενοι τοῖσ πολεμίοισ ἐν ἓξ καὶ πέντε σταδίοισ οὐκ ἐθάρρησαν οὐδέποτε κατάρξαι τῆσ μάχησ οὐδ’ εἰσ τοὺσ ὁμαλοὺσ καθόλου συγκαταβῆναι τόπουσ, δεδιότεσ τὴν τῶν ἐλεφάντων ἔφοδον. (Polybius, Histories, book 1, chapter 39 12:1)
  • ὅτε δὴ καὶ Ῥωμαῖοι κατάφοβοι γενόμενοι τὴν ἔφοδον ἐξῆλθον μετὰ στρατοπέδου· (Polybius, Histories, book 2, chapter 21 6:1)
  • τότε γε μὴν οὕτωσ ἐκπλαγεῖσ ἦσαν καὶ κατάφοβοι τὸ μέλλον ὡσ οὐ μόνον τέτταρσιν, ἀλλ’ ὀκτὼ στρατοπέδοισ Ῥωμαϊκοῖσ ὁμοῦ προῄρηντο διακινδυνεύειν. (Polybius, Histories, book 3, chapter 107 15:1)

Synonyms

  1. to strike with fear

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION