Sense

1. to make oneself strong, to be strong, gain force
2. to contend stoutly, to persist obstinately in, to maintain stiffly, obstinately
3. to put firm trust in

Examples

• καὶ διὰ τί πολλοὺσ ἀνῄρηκασ σὺ ταῖσ τῆσ βουλῆσ ἰσχυριζόμενοσ ἀποφάσεσιν; (Dinarchus, Speeches, 10:3)
• ὅθεν οὐδὲ ἄφοβοσ ἦν περὶ τοῦ μέλλοντοσ, ἀλλὰ καὶ τὸν Πείσωνα δεδιὼσ καὶ τὸν Γάλβαν προβαλλόμενοσ καὶ τῷ Οὐινίῳ χαλεπαίνων ἀπῄει πολλῶν παθῶν πλήρησ, οὐδὲ γὰρ τὸ ἐλπίζον ἐκλιπεῖν οὐδὲ ἀπαγορεῦσαι παντάπασιν εἰών οἱ περὶ αὐτὸν ὄντεσ ἀεὶ μάντεισ καὶ Χαλδαῖοι, εἰσ τὰ μάλιστα δὲ Πτολεμαῖοσ ἰσχυριζόμενοσ τῷ προειπεῖν πολλάκισ ὡσ οὐκ ἀποκτενεῖ Νέρων αὐτόν, ἀλλὰ τεθνήξεται πρότεροσ, αὐτὸσ δὲ περιέσται καὶ ἄρξει Ῥωμαίων ἐκεῖνο γὰρ ἀληθὲσ ἀποδείξασ ἠξίου μηδὲ ταῦτα ἀπελπίζειν· (Plutarch, Galba, chapter 23 4:1)
• τοῦτο τὸ ψήφισμα γράφεται Πελοπίδασ παρανόμων, ἰσχυριζόμενοσ ὅτι Θηβαίοισ οὐ πάτριον ἦν ἰδίᾳ κατ’ ἄνδρα τιμᾶν, ἀλλὰ τῇ πατρίδι κοινῶσ τὸ τῆσ νίκησ ὄνομα σῴζειν. (Plutarch, Pelopidas, chapter 25 7:1)
• σχεδὸν μὲν οὖν τούτοισ ἰσχυριζόμενοσ ὁμολογεῖ ἀνδροφόνοσ εἶναι· (Lysias, Speeches, 119:2)
• καὶ γεγονέναι καὶ τεθράφθαι καὶ πεπαιδεῦσθαι τὸν Πυθαγόραν ἰσχυριζόμενοσ οὐχ ἣκιστα τοῖσ συμβόλοισ, οἱο͂́ν ἐστι καὶ τὸ συνταράττειν ἀναστάντασ ἐξ εὐνῆσ τὰ στρώματα καὶ χύτρασ τύπον ἀρθείσησ ἐν σποδῷ μὴ ἀπολείπειν ἀλλὰ συγχεῖν, καὶ χελιδόνασ οἰκίᾳ μὴ δέχεσθαι μηδὲ σάρον ὑπερβαίνειν μηδὲ ἑυνα γαμψώνυχον οἴκοι τρέφειν· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 5:1)

Similar forms

• ἰσχυριζόμενος (7)
• ἰσχυριζόμενοι (6)
• ἰσχυρίζομαι (3)
• ἰσχυριζομένου (3)
• ἰσχυριζομένῳ (1)
• ἰσχυριζομένοις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.