- ἐκ δ’ ἁλὸσ ἤπειρόνδε θοὴν ἀνὰ νῆ’ ἐρύσαντο ὑψοῦ ἐπὶ ψαμάθοισ, ὑπὸ δ’ ἑρ́ματα μακρὰ τάνυσσαν· (Anonymous, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 34:5)
(익명 저작, Homeric Hymns, , <[Ei)\s A)po/llwna Pu/qion]> 34:5)
- ἐκ δ’ αὐτῆσ εἴσω κατακέκλιται ἤπειρόνδε κοίλη ὕπαιθα νάπη, ἵνα τε σπέοσ ἔστ’ Αἴδαο ὕλῃ καὶ πέτρῃσιν ἐπηρεφέσ, ἔνθεν ἀυτμὴ πηγυλίσ, ὀκρυόεντοσ ἀναπνείουσα μυχοῖο συνεχέσ, ἀργινόεσσαν ἀεὶ περιτέτροφε πάχνην, ἥ τε μεσημβριόωντοσ ἰαίνεται ἠελίοιο. (Apollodorus, Argonautica, book 2 12:9)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 12:9)
- ἡ μέν τ’ ἐξ ὀρέων κατανίσσεται ἤπειρόνδε ὑψηλῶν, ἅ τέ φασιν Ἀμαζόνια κλείεσθαι. (Apollodorus, Argonautica, book 2 16:18)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 2 16:18)
- ἐξ ἁλὸσ ἤπειρόνδε πελώριοσ ἔκθορεν ἵπποσ, ἀμφιλαφήσ, χρυσέῃσι μετήοροσ αὐχένα χαίταισ· (Apollodorus, Argonautica, book 4 21:33)
(아폴로도로스, 아르고나우티카, book 4 21:33)
- ἀλλ’ ὅτε δὴ τὴν νῆσον ἀφίκετο τηλόθ’ ἐοῦσαν, ἔνθ’ ἐκ πόντου βὰσ ἰοειδέοσ ἤπειρόνδε ἠιέν, ὄφρα μέγα σπέοσ ἵκετο, τῷ ἔνι νύμφη ναῖεν ἐυπλόκαμοσ· (Homer, Odyssey, Book 5 6:4)
(호메로스, 오디세이아, Book 5 6:4)