뜻

1. 공포, 두려움, 테러

1. a terror, to

유사 형태

• φοβηθεὶς (147)
• φοβῇ (34)
• φοβηθῇς (32)
• φοβηθείς (28)
• φοβηθῆτε (26)
• φοβηθῆναι (17)
• φοβηθεῖσα (15)
• φοβηθήσῃ (14)
• φοβηθέντα (13)
• φοβηθῇ (8)
• φοβητέον (8)
• φοβήσεται (7)
• φοβήθητε (7)
• φοβῆται (7)
• φοβηθείη (6)
• φοβῆσαι (6)
• φοβηθῶμεν (5)
• φόβηθεν (5)
• φοβήσας (5)
• φοβηθῶσι (5)
• φοβήσομαι (3)
• φόβῃ (3)
• φοβηθῶσιν (3)
• φοβήσῃ (3)
• φοβηθεῖεν (3)
• φοβῆσθε (3)
• φόβην (2)
• φοβήσει (2)
• φόβητρα (2)
• φοβήσειν (2)
• φοβηθῆναί (2)
• φοβηθήτω (2)
• φοβήσεταί (2)
• φοβηθείην (1)
• φοβήθητι (1)
• φόβης (1)
• φόβησεν (1)
• φοβῆταί (1)
• φοβηθὲν (1)
• φοβηθήση (1)
• φόβηθρά (1)
• φοβῆσαί (1)
• φοβηθέντι (1)
• φόβητρόν (1)
• φόβημα (1)
• φοβηθῷ (1)
• φοβητὸς (1)
• φοβήσεσθε (1)
• φοβητέα (1)
• φοβήσειεν (1)
• φόβητρον (1)
• φοβή (1)
• φοβηθῶ (1)
• φοβήσαντα (1)
• φοβητικός (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.