Sense

1. to be fond of strife, engage in eager rivalry, be contentious, out of contentiousness or party spirit, to be eager, to be so obstinate as to choose
2. to struggle emulously

Examples

• καὶ μετὰ ταῦτα συνελθόντων εἰσ ἐκκλησίαν, Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαοσ ἐφιλονείκουν, Μενελάου λέγοντοσ ἀποπλεῖν, Ἀγαμέμνονοσ δὲ ἐπιμένειν κελεύοντοσ καὶ θύειν Ἀθηνᾷ. (Apollodorus, Library and Epitome, book E, chapter 6 2:1)
• οἱ γὰρ οὕτωσ ἀχθόμενοι τῷ θανάτῳ τῆσ μητρόσ, ἐπειδὴ κἀκείνην καὶ σφᾶσ αὐτοὺσ κακῶσ ἔλεγεν, ἐφιλονείκουν ἐλεεινὴν μέν, ὥσπερ ἦν, ἀποφαίνειν τὴν καταστροφὴν τῆσ μητρόσ, ἐλεεινοὺσ δὲ αὐτούσ, οἳ τοῖσ ἐκείνησ φονεῦσιν ἀναγκάζονται συζῆν καὶ τῶν αὐτῶν μεταλαμβάνειν. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 16 83:1)
• μάλιστά τε τῶν νόμων ὑπὸ Πρυτάνιδοσ γεγραμμένων πρὸσ ἀλλήλουσ ἐφιλονείκουν, ὃν ἔδωκε μὲν αὐτοῖσ νομοθέτην Ἀντίγονοσ, ἦν δὲ τῶν ἐπιφανῶν ἀνδρῶν ἐκ τοῦ Περιπάτου καὶ ταύτησ τῆσ αἱρέσεωσ. (Polybius, Histories, book 5, chapter 93 8:1)

Similar forms

• φιλονεικίας (85)
• φιλονεικίαν (48)
• φιλόνεικον (26)
• φιλονεικίᾳ (22)
• φιλονεικεῖν (21)
• φιλονεικία (15)
• φιλόνεικος (12)
• φιλονεικῶν (9)
• φιλονείκως (8)
• φιλονεικίαις (7)
• φιλονεικῆσαι (6)
• φιλονεικίαι (6)
• φιλονεικοῦσιν (4)
• φιλονεικεῖς (2)
• φιλονεικοῦμεν (2)
• φιλονεικεῖ (2)
• φιλονεικιῶν (2)
• φιλόνεικοι (2)
• φιλονεικεῖτε (2)
• φιλονεικήσομεν (2)
• φιλονεικοῦντα (2)
• φιλονεικεῦντα (1)
• φιλονεικήσωμεν (1)
• φιλόνεικοί (1)
• φιλονεικοῦσα (1)
• φιλονεικήσειν (1)
• φιλονείκοις (1)
• φιλονεικείτω (1)
• φιλονεικήσω (1)
• φιλονείκους (1)
• φιλονεικήσας (1)
• φιλονεικῇ (1)
• φιλονεικοῦσι (1)
• φιλονείκει (1)
• φιλονεικήσαιμι (1)
• φιλονείκῳ (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.