Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐπετής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: εὐπετής εὐπετές

Structure: εὐπετη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: pi/ptw

Sense

  1. falling well;, favourable
  2. easy, without trouble, easily, easily, full
  3. easy-tempered, accommodating

Examples

  • ἢν δὲ γλῶσσα μελαίνηται καὶ ὄγκοσ ἐν τοῖσι ὑποχονδρίοισι σημαίνῃ, ὑπ’ ἀνάγκησ τῇ σικύῃ χρέεσθαι· ἐπὴν δὲ πρὸσ τῷ μήκεϊ τοῦ χρόνου κενωθήσεται τῇσι αἰσθήσεσι, τἄλλα δ’ εὐπετέστερον φέρῃ, τῇ κορυφῇ τῆσ κεφαλῆσ προσβάλλειν· ἄλυπον γὰρ τῇ δυνάμι τὸ ἐντεῦθεν κενοῦν. (Aretaeus, The Extant Works of Aretaeus, The Cappadocian., ARETAIOU KAPPADOKOU OCEWN NOUSWN QERAPEUTIKON, 117)
  • Ἀγαθοὶ δὲ καὶ ὁκόσοι διὰ παντὸσ τοῦ σώματοσ γιγνόμενοι ἀπέδειξαν τὸν ἄνθρωπον εὐπετέστερον φέροντα τὸ νούσημα. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., PROGNWSTIKON, 6.2)
  • οὐκοῦν γενομένου αὐτοῦ ἐλπὶσ εὐπετέστερον ἰδεῖν ὃ ζητοῦμεν; (Plato, Republic, book 2 114:1)
  • πολλοὺσ γὰρ οἶκε εἶναι εὐπετέστερον διαβάλλειν ἢ ἕνα, εἰ Κλεομένεα μὲν τὸν Λακεδαιμόνιον μοῦνον οὐκ οἱο͂́σ τε ἐγένετο διαβάλλειν, τρεῖσ δὲ μυριάδασ Ἀθηναίων ἐποίησε τοῦτο. (Herodotus, The Histories, book 5, chapter 97 3:3)
  • διὸ καὶ εὐπετέστερον ἐκ τῆσ Σηστοῦ διαίρουσι παραλεξάμενοι μικρὸν ἐπὶ τὸν τῆσ Ἡροῦσ πύργον, κἀκεῖθεν ἀφιέντεσ τὰ πλοῖα συμπράττοντοσ τοῦ ῥοῦ πρὸσ τὴν περαίωσιν· (Strabo, Geography, Book 13, chapter 1 36:12)

Synonyms

  1. falling well

  2. easy

  3. easy-tempered

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION