Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

εὐανδρέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: εὐανδρέω εὐανδρήσω

Structure: εὐανδρέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from eu)/andros

Sense

  1. to abound in men
  2. to be in full vigour

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐανδρῶ εὐανδρεῖς εὐανδρεῖ
Dual εὐανδρεῖτον εὐανδρεῖτον
Plural εὐανδροῦμεν εὐανδρεῖτε εὐανδροῦσιν*
SubjunctiveSingular εὐανδρῶ εὐανδρῇς εὐανδρῇ
Dual εὐανδρῆτον εὐανδρῆτον
Plural εὐανδρῶμεν εὐανδρῆτε εὐανδρῶσιν*
OptativeSingular εὐανδροῖμι εὐανδροῖς εὐανδροῖ
Dual εὐανδροῖτον εὐανδροίτην
Plural εὐανδροῖμεν εὐανδροῖτε εὐανδροῖεν
ImperativeSingular εὐάνδρει εὐανδρείτω
Dual εὐανδρεῖτον εὐανδρείτων
Plural εὐανδρεῖτε εὐανδρούντων, εὐανδρείτωσαν
Infinitive εὐανδρεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐανδρων εὐανδρουντος εὐανδρουσα εὐανδρουσης εὐανδρουν εὐανδρουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐανδροῦμαι εὐανδρεῖ, εὐανδρῇ εὐανδρεῖται
Dual εὐανδρεῖσθον εὐανδρεῖσθον
Plural εὐανδρούμεθα εὐανδρεῖσθε εὐανδροῦνται
SubjunctiveSingular εὐανδρῶμαι εὐανδρῇ εὐανδρῆται
Dual εὐανδρῆσθον εὐανδρῆσθον
Plural εὐανδρώμεθα εὐανδρῆσθε εὐανδρῶνται
OptativeSingular εὐανδροίμην εὐανδροῖο εὐανδροῖτο
Dual εὐανδροῖσθον εὐανδροίσθην
Plural εὐανδροίμεθα εὐανδροῖσθε εὐανδροῖντο
ImperativeSingular εὐανδροῦ εὐανδρείσθω
Dual εὐανδρεῖσθον εὐανδρείσθων
Plural εὐανδρεῖσθε εὐανδρείσθων, εὐανδρείσθωσαν
Infinitive εὐανδρεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐανδρουμενος εὐανδρουμενου εὐανδρουμενη εὐανδρουμενης εὐανδρουμενον εὐανδρουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐανδρήσω εὐανδρήσεις εὐανδρήσει
Dual εὐανδρήσετον εὐανδρήσετον
Plural εὐανδρήσομεν εὐανδρήσετε εὐανδρήσουσιν*
OptativeSingular εὐανδρήσοιμι εὐανδρήσοις εὐανδρήσοι
Dual εὐανδρήσοιτον εὐανδρησοίτην
Plural εὐανδρήσοιμεν εὐανδρήσοιτε εὐανδρήσοιεν
Infinitive εὐανδρήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐανδρησων εὐανδρησοντος εὐανδρησουσα εὐανδρησουσης εὐανδρησον εὐανδρησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular εὐανδρήσομαι εὐανδρήσει, εὐανδρήσῃ εὐανδρήσεται
Dual εὐανδρήσεσθον εὐανδρήσεσθον
Plural εὐανδρησόμεθα εὐανδρήσεσθε εὐανδρήσονται
OptativeSingular εὐανδρησοίμην εὐανδρήσοιο εὐανδρήσοιτο
Dual εὐανδρήσοισθον εὐανδρησοίσθην
Plural εὐανδρησοίμεθα εὐανδρήσοισθε εὐανδρήσοιντο
Infinitive εὐανδρήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
εὐανδρησομενος εὐανδρησομενου εὐανδρησομενη εὐανδρησομενης εὐανδρησομενον εὐανδρησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐάνδρουν ηὐάνδρεις ηὐάνδρειν*
Dual ηὐανδρεῖτον ηὐανδρείτην
Plural ηὐανδροῦμεν ηὐανδρεῖτε ηὐάνδρουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ηὐανδρούμην ηὐανδροῦ ηὐανδρεῖτο
Dual ηὐανδρεῖσθον ηὐανδρείσθην
Plural ηὐανδρούμεθα ηὐανδρεῖσθε ηὐανδροῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • αἱ γὰρ καλαὶ ἡμῶν Ἀθῆναι τοσοῦτον πλῆθοσ ἤνεγκαν ἑταιρῶν, περὶ ὧν ἐπεξελεύσομαι ὅσον γε δύναμαι, ὅσον ὄχλον εὐανδροῦσα πόλισ οὐκ ἔσχεν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 13, book 13, chapter 462)
  • μεταξὺ δὲ τῶν τοῦ Ἴβηροσ ἐκτροπῶν καὶ τῶν ἄκρων τῆσ Πυρήνησ, ἐφ’ ὧν ἵδρυται τὰ ἀναθήματα τοῦ Πομπηίου, πρώτη Ταρράκων ἐστὶ πόλισ, ἀλίμενοσ μὲν ἐν κόλπῳ δὲ ἱδρυμένη καὶ κατεσκευασμένη τοῖσ ἄλλοισ ἱκανῶσ καὶ οὐχ ἧττον εὐανδροῦσα νυνὶ τῆσ Καρχηδόνοσ. (Strabo, Geography, book 3, chapter 4 14:1)
  • εἶτα λίμνη εὐμεγέθησ Καπρία καὶ μετὰ ταῦτα ὁ Εὐρυμέδων ποταμόσ, ὃν ἀναπλεύσαντι ἑξήκοντα σταδίουσ Ἄσπενδοσ πόλισ εὐανδροῦσα ἱκανῶσ, Ἀργείων κτίσμα· (Strabo, Geography, Book 14, chapter 4 4:3)

Synonyms

  1. to abound in men

  2. to be in full vigour

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION