Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιτρίβω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐπιτρίβω ἐπιτρίψω ἐπετρίβην

Structure: ἐπι (Prefix) + τρίβ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rub on the surface, to crush, to be galled
  2. to afflict, distress, destroy, ruin, to murder, to be utterly destroyed or undone, be hung!

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτρίβω ἐπιτρίβεις ἐπιτρίβει
Dual ἐπιτρίβετον ἐπιτρίβετον
Plural ἐπιτρίβομεν ἐπιτρίβετε ἐπιτρίβουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιτρίβω ἐπιτρίβῃς ἐπιτρίβῃ
Dual ἐπιτρίβητον ἐπιτρίβητον
Plural ἐπιτρίβωμεν ἐπιτρίβητε ἐπιτρίβωσιν*
OptativeSingular ἐπιτρίβοιμι ἐπιτρίβοις ἐπιτρίβοι
Dual ἐπιτρίβοιτον ἐπιτριβοίτην
Plural ἐπιτρίβοιμεν ἐπιτρίβοιτε ἐπιτρίβοιεν
ImperativeSingular ἐπιτρίβε ἐπιτριβέτω
Dual ἐπιτρίβετον ἐπιτριβέτων
Plural ἐπιτρίβετε ἐπιτριβόντων, ἐπιτριβέτωσαν
Infinitive ἐπιτρίβειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτριβων ἐπιτριβοντος ἐπιτριβουσα ἐπιτριβουσης ἐπιτριβον ἐπιτριβοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιτρίβομαι ἐπιτρίβει, ἐπιτρίβῃ ἐπιτρίβεται
Dual ἐπιτρίβεσθον ἐπιτρίβεσθον
Plural ἐπιτριβόμεθα ἐπιτρίβεσθε ἐπιτρίβονται
SubjunctiveSingular ἐπιτρίβωμαι ἐπιτρίβῃ ἐπιτρίβηται
Dual ἐπιτρίβησθον ἐπιτρίβησθον
Plural ἐπιτριβώμεθα ἐπιτρίβησθε ἐπιτρίβωνται
OptativeSingular ἐπιτριβοίμην ἐπιτρίβοιο ἐπιτρίβοιτο
Dual ἐπιτρίβοισθον ἐπιτριβοίσθην
Plural ἐπιτριβοίμεθα ἐπιτρίβοισθε ἐπιτρίβοιντο
ImperativeSingular ἐπιτρίβου ἐπιτριβέσθω
Dual ἐπιτρίβεσθον ἐπιτριβέσθων
Plural ἐπιτρίβεσθε ἐπιτριβέσθων, ἐπιτριβέσθωσαν
Infinitive ἐπιτρίβεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιτριβομενος ἐπιτριβομενου ἐπιτριβομενη ἐπιτριβομενης ἐπιτριβομενον ἐπιτριβομενου

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τοὺσ ἄνδρασ ἐπιτρίβουσιν ὥσπερ καὶ πρὸ τοῦ· (Aristophanes, Ecclesiazusae, Prologue 6:17)
  • ἦν γὰρ αὐτοῖσ ἐκ μὲν τῶν προτέρων νόμων συνεκκαίδεκα λῃτουργεῖν, αὐτοῖσ μὲν μικρὰ καὶ οὐδὲν ἀναλίσκουσι, τοὺσ δ’ ἀπόρουσ τῶν πολιτῶν ἐπιτρίβουσιν, ἐκ δὲ τοῦ ἐμοῦ νόμου τὸ γιγνόμενον κατὰ τὴν οὐσίαν ἕκαστον τιθέναι, καὶ δυοῖν ἐφάνη τριήραρχοσ ὁ τῆσ μιᾶσ ἕκτοσ καὶ δέκατοσ πρότερον συντελήσ· (Demosthenes, Speeches 11-20, 146:2)
  • μὴ δὴ ἀπὸ τῆσ ὑμετέρασ εὐπειθείασ ἢ εὐβουλίασ, ὦ Ῥωμαῖοι, τὰ παρ’ ἡμῖν κρίνετε, ἀλλ’ εἴ τῳ καὶ τὸ πεισθῆναι τοι ͂σ ἐπιτρίβουσιν ἀδίκημα εἶναι δοκεῖ, τὸν λιμὸν ἐπίδεσθε, καὶ τὴν ἀνάγκην ἣ γέγονεν ἡμῖν ὑπὸ τοῦ πάθουσ. (Appian, The Foreign Wars, chapter 8 2:13)
  • ἀλλ’ Ἐρέννιοσ μὲν ἐψεύσατο τοῖσ ἐπιτρίβουσιν ἐσ τὸν πόλεμον ὑμᾶσ πρόφασιν εὐσχήμονα διδούσ, Εὐμένησ δ’ ὑπ’ ἔχθρασ τε καὶ φθόνου καὶ δέουσ οὐδὲ ταῦτ’ ὤκνησεν ἐγκαλέσαι Περσεῖ, ὅτι πολλοῖσ ἔθνεσι κεχαρισμένοσ καὶ φιλέλλην, καὶ σωφρόνωσ ἀντὶ μέθησ καὶ τρυφῆσ ἄρχει. (Appian, The Foreign Wars, chapter 15:5)
  • ἢ γὰρ οὐχ ὑπομένουσι ζῆν ἢ ζῶντεσ ἀπαθείᾳ καὶ ἀναισθησίᾳ τοὺσ ὠνησαμένουσ ἐπιτρίβουσιν, ὥστε καίπερ τὸ τυχὸν καταβαλοῦσιν ὑπὲρ αὐτῶν ὅμωσ μεταμέλειν. (Strabo, Geography, book 5, chapter 2 14:4)

Synonyms

  1. to afflict

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION