- "ἐπιτερπὲσ δ’ ἱκανῶσ καὶ ἄλλο συμπόσιον ἦν ἐπὶ τῇ τοῦ μεγίστου οἴκου στέγῃ κείμενον, σκηνῆσ ἔχον τάξιν ᾧ στέγη μὲν οὐκ ἐπῆν, διατόναια δὲ τοξοειδῆ διὰ ποσοῦ τινοσ ἐνετέτατο διαστήματοσ, ἐφ’ ὧν αὐλαῖαι κατὰ τὸν ἀνάπλουν ἁλουργεῖσ ἐνεπετάννυντο. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3736)
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 3736)
- τί γὰρ χαλεπόν ἐστιν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ τὰσ ἐπὶ τῶν τάφων ἐπιγραφὰσ μὴ ἀναγινώσκειν, ἢ τί δυσχερὲσ ἐν τοῖσ περιπάτοισ τὰ κατὰ τῶν τοίχων γράμματα τῇ ὄψει παρατρέχειν, ὑποβάλλοντασ αὑτοῖσ ὅτι χρήσιμον οὐθὲν οὐδ’ ἐπιτερπὲσ ἐν τούτοισ γέγραπται· (Plutarch, De curiositate, section 114)
(플루타르코스, De curiositate, section 114)
- τὰ γὰρ πολλὰ τοιαῦτα τῶν ἐν ταῖσ οἰκίαισ, σκευάρια κείμενα καὶ θεραπαινίδια καθεζόμενα καὶ σπουδαῖον οὐδὲν οὐδ’ ἐπιτερπέσ. (Plutarch, De curiositate, section 124)
(플루타르코스, De curiositate, section 124)
- τί γὰρ χαλεπόν ἐστιν ἐν ταῖσ ὁδοῖσ τὰσ ἐπὶ τῶν τάφων ἐπιγραφὰσ μὴ ἀναγιγνώσκειν, ἢ τί δυσχερὲσ ἐν τοῖσ περιπάτοισ τὰ κατὰ τῶν τοίχων γράμματα τῇ ὄψει παρατρέχειν, ὑποβάλλοντασ αὑτοῖσ ὅτι χρήσιμον οὐδὲν οὐδ’ ἐπιτερπὲσ ἐν τούτοισ γέγραπται· (Plutarch, De curiositate, section 11 1:4)
(플루타르코스, De curiositate, section 11 1:4)
- τὰ γὰρ πολλὰ τοιαῦτα τῶν ἐν ταῖσ οἰκίαισ, σκευάρια κείμενα καὶ θεραπαινίδια καθεζόμενα καὶ σπουδαῖον οὐδὲν οὐδ’ ἐπιτερπέσ. (Plutarch, De curiositate, section 12 1:3)
(플루타르코스, De curiositate, section 12 1:3)
- ὡσ γὰρ ἀρώματα τρίβωνασ εὐώδεισ καὶ ῥάκια ποιεῖ, τοῦ δ’ Ἀγχίσου τὸ σῶμα ἰχῶρα πονηρὸν ἐξεδίδου νώτου καταστάζοντα βύσσινον φάροσ, οὕτω μετ’ ἀρετῆσ καὶ δίαιτα πᾶσα καὶ βίοσ ἄλυπόσ ἐστι καὶ ἐπιτερπήσ· (Plutarch, De virtute et vitio, chapter, section 21)
(플루타르코스, De virtute et vitio, chapter, section 21)
- ἀλλ’ ἐν Σπάρτῃ γυμναστικόσ, εὐτελήσ, σκυθρωπόσ, ἐν Ιὠνίᾳ χλιδανόσ, ἐπιτερπήσ, ῥᾴθυμοσ, ἐν Θράκῃ μεθυστικόσ, ἐν Θετταλοῖσ ἱππαστικόσ, Τισαφέρνῃ δὲ τῷ σατράπῃ συνὼν ὑπερέβαλεν ὄγκῳ καὶ πολυτελείᾳ τὴν Περσικὴν μεγαλοπρέπειαν, οὐχ αὑτὸν ἐξιστὰσ οὕτω ῥᾳδίωσ εἰσ ἕτερον ἐξ ἑτέρου τρόπον, οὐδὲ πᾶσαν δεχόμενοσ τῷ ἤθει μεταβολήν, ἀλλ’ ὅτι τῇ φύσει χρώμενοσ ἔμελλε λυπεῖν τοὺσ ἐντυγχάνοντασ, εἰσ πᾶν ἀεὶ τὸ πρόσφορον ἐκείνοισ σχῆμα καὶ πλάσμα κατεδύετο καὶ κατέφευγεν. (Plutarch, , chapter 23 5:1)
(플루타르코스, , chapter 23 5:1)
- "εἰσ τὴν γαστέρα τοῖσ ἀνδράσιν ἐοίκασ ἐναλεῖσθαι, καὶ τὴν περὶ τῶν κρεῶν ἐπάξειν, ἀφαιρούμενοσ ἡδονὴν ἀνθρώπων βοώντων οὐ γὰρ πυγμάχοι εἰμὲν ἀμύμονεσ οὐδὲ ῥήτορεσ οὐδὲ προστάται δήμων οὐδ’ ἄρχοντεσ, ἀεὶ δ’ ἡμῖν δαίσ τε φίλη καὶ πᾶσα διὰ σαρκὸσ ἐπιτερπὴσ κίνησισ ἐφ’ ἡδονὴν τινα καὶ χαρὰν ψυχῆσ ἀναπεμπομένη. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 2 6:2)
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 2 6:2)
- "οὔτε δὴ τούτοισ ἐπιτερπὴσ ἡ μνήμη τῶν ἀπολελαυσμένων, ἀλλ’ ἐξ ὑπολείμματοσ ἡδονῆσ ἀμυδροῦ καὶ διακένου πολὺ τὸ οἰστρῶδεσ καὶ νύττον ἐναργοῦσ ἀναφέρουσα τῆσ ὀρέξεωσ οὔτε τοὺσ μετρίουσ καὶ σώφρονασ εἰκὸσ ἐνδιατρίβειν τῇ ἐπινοίᾳ τῶν τοιούτων, οὐδ’ ἅπερ ἔσκωπτε τὸν Καρνεάδην πράττοντα, οἱο͂ν ἐξ ἐφημερίδων ἀναλέγεσθαι, ποσάκισ Ἡδείᾳ καὶ Λεοντίῳ συνῆλθον, ἢ ποῦ Θάσιον ἔπιον ἢ ποίασ εἰκάδοσ ἐδείπνησαν πολυτελέστατα. (Plutarch, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:13)
(플루타르코스, Non posse suaviter vivi secundum Epicurum, section 4 2:13)
- εὑρίσκεται γὰρ ἐν τῇ νήσῳ ταύτῃ τὸ καλούμενον τοπάζιον, ὅπερ ἐστὶ λίθοσ διαφαινόμενοσ ἐπιτερπήσ, ὑάλῳ παρεμφερὴσ καὶ θαυμαστὴν ἔγχρυσον πρόσοψιν παρεχόμενοσ. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39 5:2)
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39 5:2)