ἐπίτασις
Third declension Noun; Feminine
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἐπίτασις
ἐπίτασεως
Structure:
ἐπιτασι
(Stem)
+
ς
(Ending)
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- χαλεπὴ δὲ καὶ τοῖσ ὅλοισ ἦν καὶ δυσχερὴσ ἡ ἐπίτασισ τῆσ κακίασ. (Septuagint, Liber Maccabees II 6:3)
- εἰσ ἐπίτασιν δὲ θρησκείασ καὶ τοὺσ ἀγνοοῦντασ ἡ τοῦ τεχνίτου προετρέψατο φιλοτιμία. (Septuagint, Liber Sapientiae 14:18)
- δουλεύειν γὰρ αὐτὸν τῇ λειότητι διαπαντόσ, τὸ δὲ κεκραμένον καὶ παντοδαπὸν ἐπιτάσει τε καὶ ἀνέσει καὶ τὸ ταῖσ παθητικαῖσ ὑπερθέσεσι διειλημμένον ἀποβεβληκέναι. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 13 1:4)
- ὁ δ’ Ὅμηροσ θεῶν πόμα τὸ νέκταρ οἶδεν Ἴβυκοσ δέ φησι τὴν ἀμβροσίαν τοῦ μέλιτοσ κατ’ ἐπίτασιν ἐννεαπλασίαν ἔχειν γλυκύτητα, τὸ μέλι λέγων ἔνατον εἶναι μέροσ τῆσ ἀμβροσίασ κατὰ τὴν ἡδονήν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 2, book 2, chapter 8 2:1)
- "εἴθ’ ἁρμονίασ χρὴ καλεῖν, ὧν ἐπιτάσει καὶ ὑφέσει τρεπομένων κατὰ τὸ μᾶλλον καὶ ἧττον αἱ λοιπαὶ βαρύτητέσ εἰσι καὶ ὀξύτητεσ ἆρ’ οὐχὶ πολλῶν, μᾶλλον δ’ ἀπείρων διαστημάτων ὄντων, τὰ μελῳδούμενα μόνα πέντ’ ἐστί, δίεσισ καὶ ἡμιτόνιον καὶ τόνοσ καὶ τριημιτόνιον καὶ δίτονον, ἄλλο δ’ οὐδὲν οὔτε μικρότερον οὔτε μεῖζον ἐν φωναῖσ χωρίον ὀξύτητι καὶ βαρύτητι περατούμενον μελῳδητόν ἐστι; (Plutarch, De E apud Delphos, section 1011)
- ἡ γάρ τῶν ἐφόρων κατάστασισ οὐκ ἄνεσισ ἦν, ἀλλ’ ἐπίτασισ τῆσ πολιτείασ, καὶ δοκοῦσα πρὸσ τοῦ δήμου γεγονέναι σφοδροτέραν ἐποίησε τὴν ἀριστοκρατίαν. (Plutarch, Lycurgus, chapter 29 6:2)
- Περὶ σημασίησ τοιαύτησ ἅλισ ἔστω‧ ἄνεσισ γὰρ καὶ ἐπίτασισ νοσέοντοσ ἐπινέμησιν ἰητρικὴν κέχρηνται. (Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, PARAGGELIAI, viii.1)
- "οὐκ ὀρθῶσ, ὦ μακάριε Φίλων ἐπίτασισ γὰρ καὶ αὔξησισ μέγεθοσ ἢ πλῆθοσ προστίθησι, τοῦ δὲ γένουσ οὐκ ἐκβιβάζει τὸ ὑποκείμενον· (Plutarch, Quaestiones Convivales, book 8, 6:15)
- τῆσ νόσου δ’ ἦν ἐπίτασισ ζῶν Ἀντίπατροσ, ὃν οὐκ ἐν παρέργῳ, ῥαί̈σασ δὲ προῄρητο ἀνελεῖν. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 907:3)