Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐπιταράσσω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐπιταράσσω ἐπιταράξω

Structure: ἐπι (Prefix) + ταράσς (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to trouble or disquiet yet more

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιταράσσω ἐπιταράσσεις ἐπιταράσσει
Dual ἐπιταράσσετον ἐπιταράσσετον
Plural ἐπιταράσσομεν ἐπιταράσσετε ἐπιταράσσουσιν*
SubjunctiveSingular ἐπιταράσσω ἐπιταράσσῃς ἐπιταράσσῃ
Dual ἐπιταράσσητον ἐπιταράσσητον
Plural ἐπιταράσσωμεν ἐπιταράσσητε ἐπιταράσσωσιν*
OptativeSingular ἐπιταράσσοιμι ἐπιταράσσοις ἐπιταράσσοι
Dual ἐπιταράσσοιτον ἐπιταρασσοίτην
Plural ἐπιταράσσοιμεν ἐπιταράσσοιτε ἐπιταράσσοιεν
ImperativeSingular ἐπιτάρασσε ἐπιταρασσέτω
Dual ἐπιταράσσετον ἐπιταρασσέτων
Plural ἐπιταράσσετε ἐπιταρασσόντων, ἐπιταρασσέτωσαν
Infinitive ἐπιταράσσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιταρασσων ἐπιταρασσοντος ἐπιταρασσουσα ἐπιταρασσουσης ἐπιταρασσον ἐπιταρασσοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπιταράσσομαι ἐπιταράσσει, ἐπιταράσσῃ ἐπιταράσσεται
Dual ἐπιταράσσεσθον ἐπιταράσσεσθον
Plural ἐπιταρασσόμεθα ἐπιταράσσεσθε ἐπιταράσσονται
SubjunctiveSingular ἐπιταράσσωμαι ἐπιταράσσῃ ἐπιταράσσηται
Dual ἐπιταράσσησθον ἐπιταράσσησθον
Plural ἐπιταρασσώμεθα ἐπιταράσσησθε ἐπιταράσσωνται
OptativeSingular ἐπιταρασσοίμην ἐπιταράσσοιο ἐπιταράσσοιτο
Dual ἐπιταράσσοισθον ἐπιταρασσοίσθην
Plural ἐπιταρασσοίμεθα ἐπιταράσσοισθε ἐπιταράσσοιντο
ImperativeSingular ἐπιταράσσου ἐπιταρασσέσθω
Dual ἐπιταράσσεσθον ἐπιταρασσέσθων
Plural ἐπιταράσσεσθε ἐπιταρασσέσθων, ἐπιταρασσέσθωσαν
Infinitive ἐπιταράσσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐπιταρασσομενος ἐπιταρασσομενου ἐπιταρασσομενη ἐπιταρασσομενης ἐπιταρασσομενον ἐπιταρασσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπετάρασσον ἐπετάρασσες ἐπετάρασσεν*
Dual ἐπεταράσσετον ἐπεταρασσέτην
Plural ἐπεταράσσομεν ἐπεταράσσετε ἐπετάρασσον
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐπεταρασσόμην ἐπεταράσσου ἐπεταράσσετο
Dual ἐπεταράσσεσθον ἐπεταρασσέσθην
Plural ἐπεταρασσόμεθα ἐπεταράσσεσθε ἐπεταράσσοντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὗτοι γὰρ ἐπετάρασσον τὴν βασίλειαν πείθοντεσ, ὅπωσ κτείνειεν τοὺσ Ἀλεξάνδρῳ παραινέσαντασ ἀνελεῖν τοὺσ ὀκτακοσίουσ. (Flavius Josephus, Antiquitates Judaicae, Book 13 509:2)

Synonyms

  1. to trouble or disquiet yet more

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION