Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐναποκλάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐναποκλάω ἐναποκλάσω

Structure: ἐν (Prefix) + ἀπο (Prefix) + κλά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break off short in

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναποκλῶ ἐναποκλᾷς ἐναποκλᾷ
Dual ἐναποκλᾶτον ἐναποκλᾶτον
Plural ἐναποκλῶμεν ἐναποκλᾶτε ἐναποκλῶσιν*
SubjunctiveSingular ἐναποκλῶ ἐναποκλῇς ἐναποκλῇ
Dual ἐναποκλῆτον ἐναποκλῆτον
Plural ἐναποκλῶμεν ἐναποκλῆτε ἐναποκλῶσιν*
OptativeSingular ἐναποκλῷμι ἐναποκλῷς ἐναποκλῷ
Dual ἐναποκλῷτον ἐναποκλῴτην
Plural ἐναποκλῷμεν ἐναποκλῷτε ἐναποκλῷεν
ImperativeSingular ἐναποκλᾶ ἐναποκλᾱ́τω
Dual ἐναποκλᾶτον ἐναποκλᾱ́των
Plural ἐναποκλᾶτε ἐναποκλώντων, ἐναποκλᾱ́τωσαν
Infinitive ἐναποκλᾶν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐναποκλων ἐναποκλωντος ἐναποκλωσα ἐναποκλωσης ἐναποκλων ἐναποκλωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐναποκλῶμαι ἐναποκλᾷ ἐναποκλᾶται
Dual ἐναποκλᾶσθον ἐναποκλᾶσθον
Plural ἐναποκλώμεθα ἐναποκλᾶσθε ἐναποκλῶνται
SubjunctiveSingular ἐναποκλῶμαι ἐναποκλῇ ἐναποκλῆται
Dual ἐναποκλῆσθον ἐναποκλῆσθον
Plural ἐναποκλώμεθα ἐναποκλῆσθε ἐναποκλῶνται
OptativeSingular ἐναποκλῴμην ἐναποκλῷο ἐναποκλῷτο
Dual ἐναποκλῷσθον ἐναποκλῴσθην
Plural ἐναποκλῴμεθα ἐναποκλῷσθε ἐναποκλῷντο
ImperativeSingular ἐναποκλῶ ἐναποκλᾱ́σθω
Dual ἐναποκλᾶσθον ἐναποκλᾱ́σθων
Plural ἐναποκλᾶσθε ἐναποκλᾱ́σθων, ἐναποκλᾱ́σθωσαν
Infinitive ἐναποκλᾶσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐναποκλωμενος ἐναποκλωμενου ἐναποκλωμενη ἐναποκλωμενης ἐναποκλωμενον ἐναποκλωμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to break off short in

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION