Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκχορεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκχορεύω ἐκχορεύσω

Structure: ἐκ (Prefix) + χορεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to break out of the chorus, to drive out of the chorus

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκχορεύω ἐκχορεύεις ἐκχορεύει
Dual ἐκχορεύετον ἐκχορεύετον
Plural ἐκχορεύομεν ἐκχορεύετε ἐκχορεύουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκχορεύω ἐκχορεύῃς ἐκχορεύῃ
Dual ἐκχορεύητον ἐκχορεύητον
Plural ἐκχορεύωμεν ἐκχορεύητε ἐκχορεύωσιν*
OptativeSingular ἐκχορεύοιμι ἐκχορεύοις ἐκχορεύοι
Dual ἐκχορεύοιτον ἐκχορευοίτην
Plural ἐκχορεύοιμεν ἐκχορεύοιτε ἐκχορεύοιεν
ImperativeSingular ἐκχόρευε ἐκχορευέτω
Dual ἐκχορεύετον ἐκχορευέτων
Plural ἐκχορεύετε ἐκχορευόντων, ἐκχορευέτωσαν
Infinitive ἐκχορεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκχορευων ἐκχορευοντος ἐκχορευουσα ἐκχορευουσης ἐκχορευον ἐκχορευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκχορεύομαι ἐκχορεύει, ἐκχορεύῃ ἐκχορεύεται
Dual ἐκχορεύεσθον ἐκχορεύεσθον
Plural ἐκχορευόμεθα ἐκχορεύεσθε ἐκχορεύονται
SubjunctiveSingular ἐκχορεύωμαι ἐκχορεύῃ ἐκχορεύηται
Dual ἐκχορεύησθον ἐκχορεύησθον
Plural ἐκχορευώμεθα ἐκχορεύησθε ἐκχορεύωνται
OptativeSingular ἐκχορευοίμην ἐκχορεύοιο ἐκχορεύοιτο
Dual ἐκχορεύοισθον ἐκχορευοίσθην
Plural ἐκχορευοίμεθα ἐκχορεύοισθε ἐκχορεύοιντο
ImperativeSingular ἐκχορεύου ἐκχορευέσθω
Dual ἐκχορεύεσθον ἐκχορευέσθων
Plural ἐκχορεύεσθε ἐκχορευέσθων, ἐκχορευέσθωσαν
Infinitive ἐκχορεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκχορευομενος ἐκχορευομενου ἐκχορευομενη ἐκχορευομενης ἐκχορευομενον ἐκχορευομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION