Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐκκωμάζω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἐκκωμάζω ἐκκωμάσω

Structure: ἐκ (Prefix) + κωμάζ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to rush wildly out

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκωμάζω ἐκκωμάζεις ἐκκωμάζει
Dual ἐκκωμάζετον ἐκκωμάζετον
Plural ἐκκωμάζομεν ἐκκωμάζετε ἐκκωμάζουσιν*
SubjunctiveSingular ἐκκωμάζω ἐκκωμάζῃς ἐκκωμάζῃ
Dual ἐκκωμάζητον ἐκκωμάζητον
Plural ἐκκωμάζωμεν ἐκκωμάζητε ἐκκωμάζωσιν*
OptativeSingular ἐκκωμάζοιμι ἐκκωμάζοις ἐκκωμάζοι
Dual ἐκκωμάζοιτον ἐκκωμαζοίτην
Plural ἐκκωμάζοιμεν ἐκκωμάζοιτε ἐκκωμάζοιεν
ImperativeSingular ἐκκώμαζε ἐκκωμαζέτω
Dual ἐκκωμάζετον ἐκκωμαζέτων
Plural ἐκκωμάζετε ἐκκωμαζόντων, ἐκκωμαζέτωσαν
Infinitive ἐκκωμάζειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκωμαζων ἐκκωμαζοντος ἐκκωμαζουσα ἐκκωμαζουσης ἐκκωμαζον ἐκκωμαζοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκωμάζομαι ἐκκωμάζει, ἐκκωμάζῃ ἐκκωμάζεται
Dual ἐκκωμάζεσθον ἐκκωμάζεσθον
Plural ἐκκωμαζόμεθα ἐκκωμάζεσθε ἐκκωμάζονται
SubjunctiveSingular ἐκκωμάζωμαι ἐκκωμάζῃ ἐκκωμάζηται
Dual ἐκκωμάζησθον ἐκκωμάζησθον
Plural ἐκκωμαζώμεθα ἐκκωμάζησθε ἐκκωμάζωνται
OptativeSingular ἐκκωμαζοίμην ἐκκωμάζοιο ἐκκωμάζοιτο
Dual ἐκκωμάζοισθον ἐκκωμαζοίσθην
Plural ἐκκωμαζοίμεθα ἐκκωμάζοισθε ἐκκωμάζοιντο
ImperativeSingular ἐκκωμάζου ἐκκωμαζέσθω
Dual ἐκκωμάζεσθον ἐκκωμαζέσθων
Plural ἐκκωμάζεσθε ἐκκωμαζέσθων, ἐκκωμαζέσθωσαν
Infinitive ἐκκωμάζεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκωμαζομενος ἐκκωμαζομενου ἐκκωμαζομενη ἐκκωμαζομενης ἐκκωμαζομενον ἐκκωμαζομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκωμάσω ἐκκωμάσεις ἐκκωμάσει
Dual ἐκκωμάσετον ἐκκωμάσετον
Plural ἐκκωμάσομεν ἐκκωμάσετε ἐκκωμάσουσιν*
OptativeSingular ἐκκωμάσοιμι ἐκκωμάσοις ἐκκωμάσοι
Dual ἐκκωμάσοιτον ἐκκωμασοίτην
Plural ἐκκωμάσοιμεν ἐκκωμάσοιτε ἐκκωμάσοιεν
Infinitive ἐκκωμάσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκωμασων ἐκκωμασοντος ἐκκωμασουσα ἐκκωμασουσης ἐκκωμασον ἐκκωμασοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐκκωμάσομαι ἐκκωμάσει, ἐκκωμάσῃ ἐκκωμάσεται
Dual ἐκκωμάσεσθον ἐκκωμάσεσθον
Plural ἐκκωμασόμεθα ἐκκωμάσεσθε ἐκκωμάσονται
OptativeSingular ἐκκωμασοίμην ἐκκωμάσοιο ἐκκωμάσοιτο
Dual ἐκκωμάσοισθον ἐκκωμασοίσθην
Plural ἐκκωμασοίμεθα ἐκκωμάσοισθε ἐκκωμάσοιντο
Infinitive ἐκκωμάσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐκκωμασομενος ἐκκωμασομενου ἐκκωμασομενη ἐκκωμασομενης ἐκκωμασομενον ἐκκωμασομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to rush wildly out

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION