Ancient Greek-English Dictionary Language

ἐξόμνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξόμνυμι ἐξομοῦμαι ἐξώμοσα

Structure: ἐξ (Prefix) + ό̓μνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to swear in excuse, to swear in the negative, to deny or disown upon oath, swear formally that one does not know
  2. to decline, by oath

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξόμνυμι ἐξόμνυς ἐξόμνυσιν*
Dual ἐξόμνυτον ἐξόμνυτον
Plural ἐξόμνυμεν ἐξόμνυτε ἐξομνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular ἐξομνύω ἐξομνύῃς ἐξομνύῃ
Dual ἐξομνύητον ἐξομνύητον
Plural ἐξομνύωμεν ἐξομνύητε ἐξομνύωσιν*
OptativeSingular ἐξομνύοιμι ἐξομνύοις ἐξομνύοι
Dual ἐξομνύοιτον ἐξομνυοίτην
Plural ἐξομνύοιμεν ἐξομνύοιτε ἐξομνύοιεν
ImperativeSingular ἐξόμνυ ἐξομνύτω
Dual ἐξόμνυτον ἐξομνύτων
Plural ἐξόμνυτε ἐξομνύντων
Infinitive ἐξομνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομνῡς ἐξομνυντος ἐξομνῡσα ἐξομνῡσης ἐξομνυν ἐξομνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξόμνυμαι ἐξόμνυσαι ἐξόμνυται
Dual ἐξόμνυσθον ἐξόμνυσθον
Plural ἐξομνύμεθα ἐξόμνυσθε ἐξόμνυνται
SubjunctiveSingular ἐξομνύωμαι ἐξομνύῃ ἐξομνύηται
Dual ἐξομνύησθον ἐξομνύησθον
Plural ἐξομνυώμεθα ἐξομνύησθε ἐξομνύωνται
OptativeSingular ἐξομνυοίμην ἐξομνύοιο ἐξομνύοιτο
Dual ἐξομνύοισθον ἐξομνυοίσθην
Plural ἐξομνυοίμεθα ἐξομνύοισθε ἐξομνύοιντο
ImperativeSingular ἐξόμνυσο ἐξομνύσθω
Dual ἐξόμνυσθον ἐξομνύσθων
Plural ἐξόμνυσθε ἐξομνύσθων
Infinitive ἐξόμνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομνυμενος ἐξομνυμενου ἐξομνυμενη ἐξομνυμενης ἐξομνυμενον ἐξομνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξομουμαίω ἐξομουμαίεις ἐξομουμαίει
Dual ἐξομουμαίετον ἐξομουμαίετον
Plural ἐξομουμαίομεν ἐξομουμαίετε ἐξομουμαίουσιν*
OptativeSingular ἐξομουμαίοιμι ἐξομουμαίοις ἐξομουμαίοι
Dual ἐξομουμαίοιτον ἐξομουμαιοίτην
Plural ἐξομουμαίοιμεν ἐξομουμαίοιτε ἐξομουμαίοιεν
Infinitive ἐξομουμαίειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομουμαιων ἐξομουμαιοντος ἐξομουμαιουσα ἐξομουμαιουσης ἐξομουμαιον ἐξομουμαιοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξομουμαίομαι ἐξομουμαίει, ἐξομουμαίῃ ἐξομουμαίεται
Dual ἐξομουμαίεσθον ἐξομουμαίεσθον
Plural ἐξομουμαιόμεθα ἐξομουμαίεσθε ἐξομουμαίονται
OptativeSingular ἐξομουμαιοίμην ἐξομουμαίοιο ἐξομουμαίοιτο
Dual ἐξομουμαίοισθον ἐξομουμαιοίσθην
Plural ἐξομουμαιοίμεθα ἐξομουμαίοισθε ἐξομουμαίοιντο
Infinitive ἐξομουμαίεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομουμαιομενος ἐξομουμαιομενου ἐξομουμαιομενη ἐξομουμαιομενης ἐξομουμαιομενον ἐξομουμαιομενου

Imperfect tense

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξῶμοσα ἐξῶμοσας ἐξῶμοσεν*
Dual ἐξώμοσατον ἐξωμο͂σατην
Plural ἐξώμοσαμεν ἐξώμοσατε ἐξῶμοσαν
SubjunctiveSingular ἐξομόσω ἐξομόσῃς ἐξομόσῃ
Dual ἐξομόσητον ἐξομόσητον
Plural ἐξομόσωμεν ἐξομόσητε ἐξομόσωσιν*
OptativeSingular ἐξομόσαιμι ἐξομόσαις ἐξομόσαι
Dual ἐξομόσαιτον ἐξομοσαίτην
Plural ἐξομόσαιμεν ἐξομόσαιτε ἐξομόσαιεν
ImperativeSingular ἐξόμοσον ἐξομοσάτω
Dual ἐξομόσατον ἐξομοσάτων
Plural ἐξομόσατε ἐξομοσάντων
Infinitive ἐξομόσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομοσᾱς ἐξομοσαντος ἐξομοσᾱσα ἐξομοσᾱσης ἐξομοσαν ἐξομοσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἐξωμο͂σαμην ἐξώμοσω ἐξώμοσατο
Dual ἐξώμοσασθον ἐξωμο͂σασθην
Plural ἐξωμο͂σαμεθα ἐξώμοσασθε ἐξώμοσαντο
SubjunctiveSingular ἐξομόσωμαι ἐξομόσῃ ἐξομόσηται
Dual ἐξομόσησθον ἐξομόσησθον
Plural ἐξομοσώμεθα ἐξομόσησθε ἐξομόσωνται
OptativeSingular ἐξομοσαίμην ἐξομόσαιο ἐξομόσαιτο
Dual ἐξομόσαισθον ἐξομοσαίσθην
Plural ἐξομοσαίμεθα ἐξομόσαισθε ἐξομόσαιντο
ImperativeSingular ἐξόμοσαι ἐξομοσάσθω
Dual ἐξομόσασθον ἐξομοσάσθων
Plural ἐξομόσασθε ἐξομοσάσθων
Infinitive ἐξομόσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἐξομοσαμενος ἐξομοσαμενου ἐξομοσαμενη ἐξομοσαμενης ἐξομοσαμενον ἐξομοσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • οὓσ δ’ ἂν καταλέξωσι, παραδιδόασι τοῖσ ἱππάρχοισ καὶ φυλάρχοισ, οὗτοι δὲ παραλαβόντεσ εἰσφέρουσι τὸν κατάλογον εἰσ τὴν βουλήν, καὶ τὸν πίνακ’ ἀνοίξαντεσ, ἐν ᾧ κατασεσημασμένα τὰ ὀνόματα τῶν ἱππέων ἐστί, τοὺσ μὲν ἐξομνυμένουσ τῶν πρότερον ἐγγεγραμμένων μὴ δυνατοὺσ εἶναι τοῖσ σώμασιν ἱππεύειν ἐξαλείφουσι, τοὺσ δὲ κατειλεγμένουσ καλοῦσι, κἂν μέν τισ ἐξομόσηται μὴ δύνασθαι τῷ σώματι ἱππεύειν ἢ τῇ οὐσίᾳ, τοῦτον ἀφιᾶσιν, τὸν δὲ μὴ ἐξομνύμενον διαχειροτονοῦσιν οἱ βουλευταί, πότερον ἐπιτήδειόσ ἐστιν ἱππεύειν ἢ οὔ. (Aristotle, Athenian Constitution, work Ath. Pol., chapter 49 2:2)

Synonyms

  1. to decline

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION