Hellas Alive Dictionary - εξομνυμι

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξόμνυμι

-νυμι athematic Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἐξόμνυμι ἐξομοῦμαι ἐξώμοσα

Structure: ἐξ (Prefix) + ό̓μνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

to swear in excuse, to swear in the negative, to deny or disown upon oath, swear formally that one does not know
to decline, by oath

Conjugation

Present tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξόμνυμι	ἐξόμνυς	ἐξόμνυσιν*
	Dual		ἐξόμνυτον	ἐξόμνυτον
	Plural	ἐξόμνυμεν	ἐξόμνυτε	ἐξομνύᾱσιν*
Subjunctive	Singular	ἐξομνύω	ἐξομνύῃς	ἐξομνύῃ
	Dual		ἐξομνύητον	ἐξομνύητον
	Plural	ἐξομνύωμεν	ἐξομνύητε	ἐξομνύωσιν*
Optative	Singular	ἐξομνύοιμι	ἐξομνύοις	ἐξομνύοι
	Dual		ἐξομνύοιτον	ἐξομνυοίτην
	Plural	ἐξομνύοιμεν	ἐξομνύοιτε	ἐξομνύοιεν
Imperative	Singular		ἐξόμνυ	ἐξομνύτω
	Dual		ἐξόμνυτον	ἐξομνύτων
	Plural		ἐξόμνυτε	ἐξομνύντων
Infinitive		ἐξομνύναι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομνῡς ἐξομνυντος	ἐξομνῡσα ἐξομνῡσης	ἐξομνυν ἐξομνυντος
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξόμνυμαι	ἐξόμνυσαι	ἐξόμνυται
	Dual		ἐξόμνυσθον	ἐξόμνυσθον
	Plural	ἐξομνύμεθα	ἐξόμνυσθε	ἐξόμνυνται
Subjunctive	Singular	ἐξομνύωμαι	ἐξομνύῃ	ἐξομνύηται
	Dual		ἐξομνύησθον	ἐξομνύησθον
	Plural	ἐξομνυώμεθα	ἐξομνύησθε	ἐξομνύωνται
Optative	Singular	ἐξομνυοίμην	ἐξομνύοιο	ἐξομνύοιτο
	Dual		ἐξομνύοισθον	ἐξομνυοίσθην
	Plural	ἐξομνυοίμεθα	ἐξομνύοισθε	ἐξομνύοιντο
Imperative	Singular		ἐξόμνυσο	ἐξομνύσθω
	Dual		ἐξόμνυσθον	ἐξομνύσθων
	Plural		ἐξόμνυσθε	ἐξομνύσθων
Infinitive		ἐξόμνυσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομνυμενος ἐξομνυμενου	ἐξομνυμενη ἐξομνυμενης	ἐξομνυμενον ἐξομνυμενου

Future tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξομουμαίω	ἐξομουμαίεις	ἐξομουμαίει
	Dual		ἐξομουμαίετον	ἐξομουμαίετον
	Plural	ἐξομουμαίομεν	ἐξομουμαίετε	ἐξομουμαίουσιν*
Optative	Singular	ἐξομουμαίοιμι	ἐξομουμαίοις	ἐξομουμαίοι
	Dual		ἐξομουμαίοιτον	ἐξομουμαιοίτην
	Plural	ἐξομουμαίοιμεν	ἐξομουμαίοιτε	ἐξομουμαίοιεν
Infinitive		ἐξομουμαίειν
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομουμαιων ἐξομουμαιοντος	ἐξομουμαιουσα ἐξομουμαιουσης	ἐξομουμαιον ἐξομουμαιοντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξομουμαίομαι	ἐξομουμαίει, ἐξομουμαίῃ	ἐξομουμαίεται
	Dual		ἐξομουμαίεσθον	ἐξομουμαίεσθον
	Plural	ἐξομουμαιόμεθα	ἐξομουμαίεσθε	ἐξομουμαίονται
Optative	Singular	ἐξομουμαιοίμην	ἐξομουμαίοιο	ἐξομουμαίοιτο
	Dual		ἐξομουμαίοισθον	ἐξομουμαιοίσθην
	Plural	ἐξομουμαιοίμεθα	ἐξομουμαίοισθε	ἐξομουμαίοιντο
Infinitive		ἐξομουμαίεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομουμαιομενος ἐξομουμαιομενου	ἐξομουμαιομενη ἐξομουμαιομενης	ἐξομουμαιομενον ἐξομουμαιομενου

Imperfect tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	έ̓ξωμνυν	έ̓ξωμνυς	έ̓ξωμνυν*
	Dual		ἐξῶμνυτον	ἐξώμνυτην
	Plural	ἐξῶμνυμεν	ἐξῶμνυτε	ἐξῶμνυσαν
Middle/Passive
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξώμνυμην	ἐξώμνυου, ἐξῶμνυσο	ἐξῶμνυτο
	Dual		ἐξῶμνυσθον	ἐξώμνυσθην
	Plural	ἐξώμνυμεθα	ἐξῶμνυσθε	ἐξῶμνυντο

Aorist tense

Active
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξῶμοσα	ἐξῶμοσας	ἐξῶμοσεν*
	Dual		ἐξώμοσατον	ἐξωμο͂σατην
	Plural	ἐξώμοσαμεν	ἐξώμοσατε	ἐξῶμοσαν
Subjunctive	Singular	ἐξομόσω	ἐξομόσῃς	ἐξομόσῃ
	Dual		ἐξομόσητον	ἐξομόσητον
	Plural	ἐξομόσωμεν	ἐξομόσητε	ἐξομόσωσιν*
Optative	Singular	ἐξομόσαιμι	ἐξομόσαις	ἐξομόσαι
	Dual		ἐξομόσαιτον	ἐξομοσαίτην
	Plural	ἐξομόσαιμεν	ἐξομόσαιτε	ἐξομόσαιεν
Imperative	Singular		ἐξόμοσον	ἐξομοσάτω
	Dual		ἐξομόσατον	ἐξομοσάτων
	Plural		ἐξομόσατε	ἐξομοσάντων
Infinitive		ἐξομόσαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομοσᾱς ἐξομοσαντος	ἐξομοσᾱσα ἐξομοσᾱσης	ἐξομοσαν ἐξομοσαντος
Middle
		1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἐξωμο͂σαμην	ἐξώμοσω	ἐξώμοσατο
	Dual		ἐξώμοσασθον	ἐξωμο͂σασθην
	Plural	ἐξωμο͂σαμεθα	ἐξώμοσασθε	ἐξώμοσαντο
Subjunctive	Singular	ἐξομόσωμαι	ἐξομόσῃ	ἐξομόσηται
	Dual		ἐξομόσησθον	ἐξομόσησθον
	Plural	ἐξομοσώμεθα	ἐξομόσησθε	ἐξομόσωνται
Optative	Singular	ἐξομοσαίμην	ἐξομόσαιο	ἐξομόσαιτο
	Dual		ἐξομόσαισθον	ἐξομοσαίσθην
	Plural	ἐξομοσαίμεθα	ἐξομόσαισθε	ἐξομόσαιντο
Imperative	Singular		ἐξόμοσαι	ἐξομοσάσθω
	Dual		ἐξομόσασθον	ἐξομοσάσθων
	Plural		ἐξομόσασθε	ἐξομοσάσθων
Infinitive		ἐξομόσεσθαι
Participle		Masculine	Feminine	Neuter
Participle		ἐξομοσαμενος ἐξομοσαμενου	ἐξομοσαμενη ἐξομοσαμενης	ἐξομοσαμενον ἐξομοσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

ὄνυχοσ, οὐ τραχύτησ ὀδόντοσ πρόσεστιν, οὐ κοιλίασ εὐτονία καὶ πνεύματοσ θερμότησ, τρέψαι καὶ κατεργάσασθαι δυνατὴ τὸ βαρὺ καὶ κρεῶδεσ ἀλλ’ αὐτόθεν ἡ φύσισ τῇ λειότητι τῶν ὀδόντων καὶ τῇ σμικρότητι τοῦ στόματοσ καὶ τῇ μαλακότητι τῆσ γλώσσησ καὶ τῇ πρὸσ πέψιν ἀμβλύτητι τοῦ πνεύματοσ ἐξόμνυται τὴν σαρκοφαγίαν. (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 5 2:1)
οὕτω γάρ τοι καὶ ὁ Ἀσκληπιάδησ ἐπιλειπόντων αὐτὸν τῶν τῆσ πανουργίασ σοφισμάτων καὶ μήτε τῆσ πρὸσ τὸ λεπτομερὲσ φορᾶσ ἐχούσησ ἔτι χώραν ἐνταυθοῖ ληρεῖσθαι μήθ’ ὡσ ὑπὸ τῶν νεφρῶν γεννᾶται τουτὶ τὸ περίττωμα, καθάπερ ὑπὸ τῶν ἐν ἥπατι πόρων ἡ χολή, δυνατὸν ὂν εἰπόντα μὴ οὐ μέγιστον ὀφλεῖν γέλωτα, ἐξόμνυταί τε καὶ ψεύδεται φανερῶσ, οὐ διήκειν λέγων ἐπὶ τοὺσ νεφροὺσ τὸ οὖρον ἀλλ’ ἀτμοειδῶσ εὐθὺσ ἐκ τῶν κατὰ τὴν κοίλην μερῶν εἰσ τὴν κύστιν ἀθροίζεσθαι. (Galen, On the Natural Faculties., , section 1649)
ἀφίστατο τῆσ γνώμησ, ἀναστὰσ ὁ Κλοίλιοσ ἀναγορεύει τ’ αὐτόν, ὥσπερ εἰώθεσαν ποιεῖν οἱ μεσοβασιλεῖσ, καὶ τὴν ὑπατείαν αὐτὸσ ἐξόμνυται. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 5, chapter 72 5:1)

Synonyms

to decline
- περικλίνω (to decline)
- φθίω (to decline, set)

Derived

ἀντόμνυμι (to swear in turn)
ἀπόμνυμι (to take an oath away from, swear that one will not do, to swear one has not done)
διόμνυμι (to swear solemnly, to declare on oath that . ., on oath)
ἐπόμνυμι (to swear after, swear accordingly, to take an oath besides)
κατόμνυμι (to confirm by oath, to swear that . ., to call to witness)
προόμνυμι (to swear before or beforehand, to testify on oath before that . .)
προσόμνυμι (to swear besides)
συνεπόμνυμι (to swear besides)
συνόμνυμι (to swear together, to promise by oath, joined in swearing)

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

이 저작물은 크리에이티브 커먼즈 저작자표시-비영리 4.0 국제 라이선스에 따라 이용할 수 있습니다.

bab2min@gmail.com

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἐξόμνυμι

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to decline

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἐξόμνυμι

Sense

Conjugation

Present tense

Future tense

Imperfect tense

Aorist tense

Examples

Synonyms

to decline

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어