Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσωπέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: δυσωπέω δυσωπήσω

Structure: δυσωπέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: w)/y

Sense

  1. to put out of countenance, put to shame, to be importunate
  2. to be put out of countenance, to be troubled, to be shy, timid
  3. to be ashamed of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσώπω δυσώπεις δυσώπει
Dual δυσώπειτον δυσώπειτον
Plural δυσώπουμεν δυσώπειτε δυσώπουσιν*
SubjunctiveSingular δυσώπω δυσώπῃς δυσώπῃ
Dual δυσώπητον δυσώπητον
Plural δυσώπωμεν δυσώπητε δυσώπωσιν*
OptativeSingular δυσώποιμι δυσώποις δυσώποι
Dual δυσώποιτον δυσωποίτην
Plural δυσώποιμεν δυσώποιτε δυσώποιεν
ImperativeSingular δυσῶπει δυσωπεῖτω
Dual δυσώπειτον δυσωπεῖτων
Plural δυσώπειτε δυσωποῦντων, δυσωπεῖτωσαν
Infinitive δυσώπειν
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσωπων δυσωπουντος δυσωπουσα δυσωπουσης δυσωπουν δυσωπουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δυσώπουμαι δυσώπει, δυσώπῃ δυσώπειται
Dual δυσώπεισθον δυσώπεισθον
Plural δυσωποῦμεθα δυσώπεισθε δυσώπουνται
SubjunctiveSingular δυσώπωμαι δυσώπῃ δυσώπηται
Dual δυσώπησθον δυσώπησθον
Plural δυσωπώμεθα δυσώπησθε δυσώπωνται
OptativeSingular δυσωποίμην δυσώποιο δυσώποιτο
Dual δυσώποισθον δυσωποίσθην
Plural δυσωποίμεθα δυσώποισθε δυσώποιντο
ImperativeSingular δυσώπου δυσωπεῖσθω
Dual δυσώπεισθον δυσωπεῖσθων
Plural δυσώπεισθε δυσωπεῖσθων, δυσωπεῖσθωσαν
Infinitive δυσώπεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
δυσωπουμενος δυσωπουμενου δυσωπουμενη δυσωπουμενης δυσωπουμενον δυσωπουμενου

Future tense

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • δυσωπεῖσθαι δ’ οὐδὲν οἰόμαι δεῖν οὔτε ὄνομα οὔτε ῥῆμα, ὅ τι καὶ τέτριπται, μὴ σὺν αἰσχύνῃ λέγεσθαι μέλλον· (Dionysius of Halicarnassus, De Compositione Verborum, chapter 1221)
  • ὑπερβολὴ γὰρ τοῦ αἰσχύνεσθαι τὸ δυσωπεῖσθαι. (Plutarch, De vitioso pudore, section 1 6:1)
  • ὅθεν εὐθὺσ οἱ Στωικοὶ καὶ τῷ ῥήματι τὸ αἰσχύνεσθαι καὶ δυσωπεῖσθαι τοῦ αἰδεῖσθαι διέστησαν, ἵνα μηδὲ τὴν ὁμωνυμίαν τῷ πάθει πρόφασιν τοῦ βλάπτειν ἀπολίπωσιν. (Plutarch, De vitioso pudore, section 2 10:1)
  • διὸ τῶν παθῶν μάλιστα τῷ δυσωπεῖσθαι τὸ μετανοεῖν οὐχ ὕστερον, ἀλλ’ εὐθὺσ ἐν οἷσ πράττει πάρεστι· (Plutarch, De vitioso pudore, section 121)
  • τοῦτο δ’ ἦν οὐδὲν ἄλλο ἢ μὴ δυσωπεῖσθαι μηδ’ ἀντικολακεύειν τοὺσ ἐπαινοῦντασ. (Plutarch, De vitioso pudore, section 18 11:4)

Synonyms

  1. to be ashamed of

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION