Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσμενής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσμενής δυσμενές

Structure: δυσμενη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: me/nos

Sense

  1. full of ill-will, hostile, an enemy of

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσμενής δύσμενες
Genitive δυσμενούς δυσμένους
Dative δυσμενεί δυσμένει
Accusative δυσμενή δύσμενες
Vocative δυσμενές δύσμενες
DualN/A/V δυσμενεί δυσμένει
G/D δυσμενοίν δυσμένοιν
PluralNominative δυσμενείς δυσμένη
Genitive δυσμενών δυσμένων
Dative δυσμενέσιν* δυσμένεσιν*
Accusative δυσμενείς δυσμένη
Vocative δυσμενείς δυσμένη
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσμενής δυσμενούς δυσμενέστερος δυσμενεστέρου δυσμενέστατος δυσμενεστάτου
Adverb δυσμενέως δυσμενέστερον δυσμενέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • τούτων δὲ οἰκονομουμένων φήμη δυσμενὴσ ἐξηχεῖτο κατὰ τοῦ γένουσ ἀνθρώποισ συμφρονοῦσιν εἰσ κακοποίησιν, ἀφορμῆσ διδομένησ εἰσ διάθεσιν, ὡσ ἂν ἀπὸ τῶν νομίμων αὐτοὺσ κωλυόντων. (Septuagint, Liber Maccabees III 3:2)
  • ἦ τισ ἁμετέρασ χθονὸσ δυσμενὴσ ὁρ́ι’ ἀμφιβάλλει στρατα· (Bacchylides, , dithyrambs, ode 18 1:2)
  • κακῶσ ἀπόλοι’, ὡσ φθονερὸσ εἶ καὶ δυσμενήσ. (Aristophanes, Thesmophoriazusae, Episode35)
  • οὐχὶ δυσμενὴσ ἥκω πόλει τῇδ’ οὐδ’ ἐμοῖσ ὀπάοσιν, φονέα δὲ πατρὸσ ἀντετιμωρησάμην τλήμων Ὀρέστησ· (Euripides, episode 5:4)
  • σὺ δ’ ‐ εἶ γάρ, ὡσ ἐοίκασ, οὔτε δυσμενὴσ καὶ τὰσ Μυκήνασ οἶσθα χοὓσ κἀγὼ θέλω ‐ σώθητι, καὶ σὺ μισθὸν οὐκ αἰσχρὸν λαβών, κούφων ἕκατι γραμμάτων σωτηρίαν. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 4:6)

Synonyms

  1. full of ill-will

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION