Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

δυσμενής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δυσμενής δυσμενές

Structure: δυσμενη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: me/nos

Sense

  1. full of ill-will, hostile, an enemy of

Declension

Third declension
M/F Neuter
SingularNominative δυσμενής δύσμενες
Genitive δυσμενούς δυσμένους
Dative δυσμενεί δυσμένει
Accusative δυσμενή δύσμενες
Vocative δυσμενές δύσμενες
DualN/A/V δυσμενεί δυσμένει
G/D δυσμενοίν δυσμένοιν
PluralNominative δυσμενείς δυσμένη
Genitive δυσμενών δυσμένων
Dative δυσμενέσιν* δυσμένεσιν*
Accusative δυσμενείς δυσμένη
Vocative δυσμενείς δυσμένη
Positive Comparative Superlative
Adjective δυσμενής δυσμενούς δυσμενέστερος δυσμενεστέρου δυσμενέστατος δυσμενεστάτου
Adverb δυσμενέως δυσμενέστερον δυσμενέστατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἆρ’ ἐκλογίζομαί γε πρὸσ τὸ δυσμενὲσ μᾶλλον φρένασ τοῦδ’, ὄντοσ οὐχὶ δυσμενοῦσ; (Euripides, Hecuba, episode, iambics17)
  • καίτοι λέγουσιν ὡσ μί’ εὐφρόνη χαλᾷ τὸ δυσμενὲσ γυναικὸσ εἰσ ἀνδρὸσ λέχοσ· (Euripides, The Trojan Women, episode, antistrophe 3 2:17)
  • τὸ μέντοι δυσμενὲσ μὴ ’μοὶ λάβῃσ. (Euripides, Iphigenia in Tauris, episode, anapests 5:20)
  • οἲ ’γὼ τάλαινα, τίν’ ἐπικουρίαν λάβω, ἐπεὶ τὸ θεῖον δυσμενὲσ κεκτήμεθα; (Euripides, episode 2:11)
  • ἀλλ’ ὡσ σκηπτὸσ ἀπέκοψε τοὺσ ἄλλουσ καὶ διέφθειρε, πρὸσ δ’ Ἀλέξανδρον αὐτῆσ τὸ δυσμενὲσ· (Plutarch, De Alexandri magni fortuna aut virtute, chapter 2, section 10 3:1)

Synonyms

  1. full of ill-will

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION