Ancient Greek-English Dictionary Language

δοιή

First declension Noun; Feminine 자동번역 Transliteration:

Principal Part: δοιή

Structure: δοι (Stem) + ᾱ (Ending)

Etym.: du/o

Sense

  1. doubt, perplexity

Declension

First declension

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • πὰρ δὲ δέπασ περικαλλέσ, ὃ οἴκοθεν ἦγ’ ὁ γεραιόσ, χρυσείοισ ἥλοισι πεπαρμένον οὐάτα δ’ αὐτοῦ τέσσαρ’ ἔσαν, δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 763)
  • δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, καθ’ ἑκατέραν τὴν σχίσιν τῶν ὤτων ἀκουσόμεθα μίαν πελειάδα· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 2:1)
  • τὸ γὰρ δοιοὶ καὶ δοιαὶ σημαίνει καὶ τὸ κατ’ ἀριθμὸν εἶδοσ, τὸ δύο, οἱο͂ν δοιοὺσ δὲ τρίποδασ, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 81 2:3)
  • ἔπειθ’ ὅταν ἐπενέγκῃ τὸ δοιαὶ δὲ πελειάδεσ ἀμφὶσ ἕκαστον χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δ’ ὑπὸ πυθμένεσ ἦσαν, ἀκουστέον οὐ πυθμένασ δύο, ἀλλ’ οὐδὲ κατὰ διαίρεσιν ἀναγνωστέον, ὡσ ὁ Θρᾲξ, Διονύσιοσ, ἀλλὰ κατὰ σύνθετον ὑποπυθμένεσ, ὅπωσ ἐπὶ τῶν πελειάδων ἀκούωμεν,1 ὅτι τέσσαρεσ μὲν ἦσαν ἐπὶ τῶν ὤτων, δύο δὲ ὑποπυθμένεσ, τουτέστιν ὑπὸ τῷ πυθμένι οἱο͂ν ὑποπυθμένιοι· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 82 1:1)
  • σὺν δέ οἱ ἀμφίπολοι δοιαὶ ἑκάτερθεν ἔβησαν. (Apollodorus, Argonautica, book 3 14:34)
  • τίσ γὰρ ἂν δοίη γραφῆναι τὰ ρήματά μου, τεθῆναι δὲ αὐτὰ ἐν βιβλίῳ εἰσ τὸν αἰῶνα̣ (Septuagint, Liber Iob 19:23)
  • τάχα δ’ ἂν νίκην δοίη δαίμων ὁ μεθ’ ἡμῶν. (Euripides, Rhesus, episode, anapests3)
  • ὃσ μὲν γάρ κεν ἀνὴρ ἐθέλων, ὅ γε, κεἰ μέγα δοίη, χαίρει τῷ δώρῳ καὶ τέρπεται ὃν κατὰ θυμόν· (Hesiod, Works and Days, Book WD 40:7)
  • , οἳ δὲ ἀποδυσάμενοι τὰ λαμπρὰ ἐκεῖνα πάντα, πλούτουσ λέγω καὶ γένη καὶ δυναστείασ, γυμνοὶ κάτω νενευκότεσ παρειστήκεσαν ὥσπερ τινὰ ὄνειρον ἀναπεμπαζόμενοι τὴν παρ’ ἡμῖν εὐδαιμονίαν ὥστ’ ἔγωγε ταῦτα ὁρῶν ὑπερέχαιρον καὶ εἴ τινα γνωρίσαιμι αὐτῶν, προσιὼν ἂν ἡσυχῇ πωσ ὑπεμίμνησκον οἱο͂σ ἦν παρὰ τὸν βίον καὶ ἡλίκον ἐφύσα τότε, ἡνίκα πολλοὶ μὲν ἑώθεν ἐπὶ τῶν πυλώνων παρειστήκεσαν τὴν πρόοδον αὐτοῦ περιμένοντεσ ὠθούμενοί τε καὶ ἀποκλειόμενοι πρὸσ τῶν οἰκετῶν ὁ δὲ μόλισ ἄν ποτε ἀνατείλασ αὐτοῖσ πορφυροῦσ τισ ἢ περίχρυσοσ ἢ διαποίκιλοσ εὐδαίμονασ ᾤετο καὶ μακαρίουσ ἀποφαίνειν τοὺσ προσειπόντασ, εἰ ^ τὸ στῆθοσ ἢ τὴν δεξιὰν προτείνων δοίη καταφιλεῖν. (Lucian, Necyomantia, (no name) 12:2)
  • οὐκ ἂν μὰ Δί’ εἰ δοίη γέ μοι τὴν ἀσπίδα· (Aristophanes, Acharnians, Episode8)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION