뜻

1. a pushing off, delaying

예문

• κωλυόμενον δὲ κάτω ποιεῖσθαι τὴν δίωσιν, ὅταν ἐνταυθοῖ ποτε τὸ σφοδρότατον ᾖ τῆσ φλεγμονῆσ, εἰσ τὰ πλησιάζοντα τῶν ὑπερκειμένων ἐντέρων ἀπωθεῖται. (Galen, On the Natural Faculties., G, section 1349)

  (갈레노스, On the Natural Faculties., G, section 1349)

• καὶ ὅσοισ μὴ λανθάνουσιν ἔστιν δίωσισ δίκησ ἢ ἀναβολὴ χρόνου ἢ διαφθοραὶ κριτῶν. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 12 8:2)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 8:2)

• καὶ οἷσ, ἐὰν γένηται ζημία, ἔστιν δίωσισ τῆσ ἐκτίσεωσ ἢ ἀναβολὴ χρόνιοσ. (Aristotle, Rhetoric, Book 1, chapter 12 8:3)

  (아리스토텔레스, 수사학, Book 1, chapter 12 8:3)

• Καὶ τὰσ αἱμοῤῬοί̈δασ τὸν αὐτὸν τρόπον διώσεισ τῇ βελόνῃ, ὡσ παχύτατον εἰρίου οἰσυπηροῦ Ῥάμμα καὶ ὡσ μέγιστον ἀποδήσασ, ἀσφαλεστέρη γὰρ γίγνεται ἡ θεραπείη‧ εἶτα ἀποπιέσασ, τῷ σηπτῷ χρέο, καὶ μὴ βρέχε πρὶν ἀποπέσῃ, καὶ αἰεὶ μίην καταλίμπανε, καὶ μετὰ ταῦτα ἀναλαβὼν ἐλλεβορίσαι. (Hippocrates, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 29.3)

  (히포크라테스, Oeuvres Completes D'Hippocrate., , 29.3)

• ἰδὼν δ’ ἀμηχανοῦντά σε Ζεὺσ "οἰκτερεῖ, νεφέλην δ’ ὑποσχὼν νιφάδι γογγύλων πέτρων ὑπόσκιον θήσει χθόν’, οἷσ ἔπειτα σὺ βαλὼν "διώσει ῥᾳδίωσ Λίγυν στρατόν. (Strabo, Geography, book 4, chapter 1 14:17)

  (스트라본, 지리학, book 4, chapter 1 14:17)

유사 형태

• διώσασθαι (9)
• διωστῆρας (3)
• διώσῃ (2)
• διῶσαι (2)
• δίωσις (2)
• διωσαμένη (2)
• διωσόμεθα (2)
• δίωσμον (1)
• διώσαντα (1)
• διώσει (1)
• διώσας (1)
• διῶσεν (1)
• διώσατο (1)
• διώσαντας (1)
• δίωσιν (1)
• διωσάμενα (1)
• διώσεις (1)
• διωσώμεθα (1)

출처: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.