Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διόμνυμι

-νυμι athematic Verb; Transliteration:

Principal Part: διόμνυμι διομόσω διώμοσα διομώμοκα

Structure: δι (Prefix) + ό̓μνυ (Stem) + μι (Ending)

Sense

  1. to swear solemnly, to declare on oath that . ., on oath

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διόμνυμι διόμνυς διόμνυσιν*
Dual διόμνυτον διόμνυτον
Plural διόμνυμεν διόμνυτε διομνύᾱσιν*
SubjunctiveSingular διομνύω διομνύῃς διομνύῃ
Dual διομνύητον διομνύητον
Plural διομνύωμεν διομνύητε διομνύωσιν*
OptativeSingular διομνύοιμι διομνύοις διομνύοι
Dual διομνύοιτον διομνυοίτην
Plural διομνύοιμεν διομνύοιτε διομνύοιεν
ImperativeSingular διόμνυ διομνύτω
Dual διόμνυτον διομνύτων
Plural διόμνυτε διομνύντων
Infinitive διομνύναι
Participle MasculineFeminineNeuter
διομνῡς διομνυντος διομνῡσα διομνῡσης διομνυν διομνυντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διόμνυμαι διόμνυσαι διόμνυται
Dual διόμνυσθον διόμνυσθον
Plural διομνύμεθα διόμνυσθε διόμνυνται
SubjunctiveSingular διομνύωμαι διομνύῃ διομνύηται
Dual διομνύησθον διομνύησθον
Plural διομνυώμεθα διομνύησθε διομνύωνται
OptativeSingular διομνυοίμην διομνύοιο διομνύοιτο
Dual διομνύοισθον διομνυοίσθην
Plural διομνυοίμεθα διομνύοισθε διομνύοιντο
ImperativeSingular διόμνυσο διομνύσθω
Dual διόμνυσθον διομνύσθων
Plural διόμνυσθε διομνύσθων
Infinitive διόμνυσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διομνυμενος διομνυμενου διομνυμενη διομνυμενης διομνυμενον διομνυμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διομόσω διομόσεις διομόσει
Dual διομόσετον διομόσετον
Plural διομόσομεν διομόσετε διομόσουσιν*
OptativeSingular διομόσοιμι διομόσοις διομόσοι
Dual διομόσοιτον διομοσοίτην
Plural διομόσοιμεν διομόσοιτε διομόσοιεν
Infinitive διομόσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διομοσων διομοσοντος διομοσουσα διομοσουσης διομοσον διομοσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διομόσομαι διομόσει, διομόσῃ διομόσεται
Dual διομόσεσθον διομόσεσθον
Plural διομοσόμεθα διομόσεσθε διομόσονται
OptativeSingular διομοσοίμην διομόσοιο διομόσοιτο
Dual διομόσοισθον διομοσοίσθην
Plural διομοσοίμεθα διομόσοισθε διομόσοιντο
Infinitive διομόσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διομοσομενος διομοσομενου διομοσομενη διομοσομενης διομοσομενον διομοσομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular δίωμνυν δίωμνυς δίωμνυν*
Dual διῶμνυτον διώμνυτην
Plural διῶμνυμεν διῶμνυτε διῶμνυσαν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διώμνυμην διώμνυου, διῶμνυσο διῶμνυτο
Dual διῶμνυσθον διώμνυσθην
Plural διώμνυμεθα διῶμνυσθε διῶμνυντο

Aorist tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διῶμοσα διῶμοσας διῶμοσεν*
Dual διώμοσατον διωμο͂σατην
Plural διώμοσαμεν διώμοσατε διῶμοσαν
SubjunctiveSingular διομόσω διομόσῃς διομόσῃ
Dual διομόσητον διομόσητον
Plural διομόσωμεν διομόσητε διομόσωσιν*
OptativeSingular διομόσαιμι διομόσαις διομόσαι
Dual διομόσαιτον διομοσαίτην
Plural διομόσαιμεν διομόσαιτε διομόσαιεν
ImperativeSingular διόμοσον διομοσάτω
Dual διομόσατον διομοσάτων
Plural διομόσατε διομοσάντων
Infinitive διομόσαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διομοσᾱς διομοσαντος διομοσᾱσα διομοσᾱσης διομοσαν διομοσαντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διωμο͂σαμην διώμοσω διώμοσατο
Dual διώμοσασθον διωμο͂σασθην
Plural διωμο͂σαμεθα διώμοσασθε διώμοσαντο
SubjunctiveSingular διομόσωμαι διομόσῃ διομόσηται
Dual διομόσησθον διομόσησθον
Plural διομοσώμεθα διομόσησθε διομόσωνται
OptativeSingular διομοσαίμην διομόσαιο διομόσαιτο
Dual διομόσαισθον διομοσαίσθην
Plural διομοσαίμεθα διομόσαισθε διομόσαιντο
ImperativeSingular διόμοσαι διομοσάσθω
Dual διομόσασθον διομοσάσθων
Plural διομόσασθε διομοσάσθων
Infinitive διομόσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διομοσαμενος διομοσαμενου διομοσαμενη διομοσαμενης διομοσαμενον διομοσαμενου

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • καὶ Πρόκλοσ, ἀνὴρ ἐπιφανήσ, διωμόσατο Ῥωμύλον ἰδεῖν εἰσ οὐρανὸν σὺν τοῖσ ὅπλοισ ἀναφερόμενον, καὶ φωνῆσ ἀκοῦσαι κελεύοντοσ αὐτὸν ὀνομάζεσθαι Κυρῖνον. (Plutarch, Numa, chapter 2 3:2)
  • οὔπω τοίνυν πολὺσ χρόνοσ ἐστὶν ἐξ ὅτου ἐν τῷ δήμῳ πάλιν διωμόσατο μὴ εἶναι αὑτῷ ἐφόδια τῷ γήρᾳ ἱκανά, τοσαύτην οὐσίαν κεκτημένοσ· (Demosthenes, Speeches 41-50, 82:2)
  • ἐὰν δὲ περὶ τούτων ἀποδείξω ὡσ οὐκ ἔνοχόσ εἰμι οἷσ Σίμων διωμόσατο, ἄλλωσ δὲ ὑμῖν φαίνωμαι παρὰ τὴν ἡλικίαν τὴν ἐμαυτοῦ ἀνοητότερον πρὸσ τὸ μειράκιον διατεθείσ, αἰτοῦμαι ὑμᾶσ μηδέν με χείρω νομίζειν, εἰδότασ ὅτι ἐπιθυμῆσαι μὲν ἅπασιν ἀνθρώποισ ἔνεστιν, οὗτοσ δὲ βέλτιστοσ ἂν εἰή καὶ σωφρονέστατοσ, ὅστισ κοσμιώτατα τὰσ συμφορὰσ φέρειν δύναται. (Lysias, Speeches, 5:1)
  • οὐκ οὖν ἄτοπον ἂν εἰή τὸν δράσαντ’ ἀφεῖναι φάσκοντα ἀνδροφόνον εἶναι, ὅτι ὁ διώκων, ὡσ ἔκτεινε, τὸν φεύγοντα διωμόσατο; (Lysias, Speeches, 15:1)
  • καὶ ἵνα μηδὲν αὐτοῖσ ἔτι δεῖμα περὶ τοῦ μέλλοντοσ ὑπάρχῃ χρόνου μηδ’ ἐνδοιάζωσιν, εἰ βέβαια ταῦτα σφίσι διαμενεῖ, γράψασ ἐφ’ οἷσ ἔσονται δικαίοισ φίλοι, τὰ περὶ τούτων ὁρ́κια συνετέλεσεν ἐπὶ τῆσ ἐκκλησίασ παραχρῆμα καὶ διωμόσατο κατὰ τῶν σφαγίων. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 4, chapter 58 5:1)

Synonyms

  1. to swear solemnly

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION