διογενής
Third declension Adjective;
Transliteration:
Principal Part:
διογενής
διογενές
Structure:
διογενη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- sprung from Zeus, ordained and upheld by Zeus
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἦλθον τρεῖσ θεαὶ κάλλουσ πέρι Ἰδαῖον ἐσ κευθμῶν’ Ἀλέξανδρον πάρα, Ἥρα Κύπρισ τε διογενήσ τε παρθένοσ, μορφῆσ θέλουσαι διαπεράνασθαι κρίσιν. (Euripides, Helen, episode 2:5)
- ἐνίουσ δὲ καὶ τὸ μὴ πράσσειν αὐτὸ πολλάκισ εἰσ ἀθυμίαν καθίστησιν, ὡσ τοῦτον αὐτάρ ὁ μήνιε νηυσὶ παρήμενοσ ὠκυπόροισι διογενὴσ Πηλέωσ υἱόσ, πόδασ ὠκὺσ Ἀχιλλεύσ· (Plutarch, De tranquilitate animi, section 2 2:1)
- "μαῖ’, ἄγε δή μοι οἶνον ἐν ἀμφιφορεῦσιν ἄφυσσον ἡδύν, ὅτισ μετὰ τὸν λαρώτατοσ ὃν σὺ φυλάσσεισ κεῖνον ὀιομένη τὸν κάμμορον, εἴ ποθεν ἔλθοι διογενὴσ Ὀδυσεὺσ θάνατον καὶ κῆρασ ἀλύξασ. (Homer, Odyssey, Book 2 35:1)
- ὁ δ’ ὤλετο τηλόθι πάτρησ διογενὴσ Ὀδυσεὺσ ἀλλογνώτῳ ἐνὶ δήμῳ. (Homer, Odyssey, Book 2 37:4)
- ὦρσε δ’ ἐπὶ κραιπνὸν Βορέην, πρὸ δὲ κύματ’ ἐάξεν, ἡο͂σ ὃ Φαιήκεσσι φιληρέτμοισι μιγείη διογενὴσ Ὀδυσεὺσ θάνατον καὶ κῆρασ ἀλύξασ. (Homer, Odyssey, Book 5 41:3)
- ἐχρῆν μὲν οὖν ἴσωσ τότε φυγεῖν εὐθὺσ καὶ μηκέτι ἀνέχεσθαι τὴν συνουσίαν αὐτῶν νῦν δὲ Ἀντισθένησ με καὶ Διογένησ καὶ μετὰ μικρὸν Κράτησ καὶ Μένιπποσ οὗτοσ ἔπεισαν ὀλίγον ὅσον ἐπιμετρῆσαι τῆσ μονῆσ, ὡσ μήποτε ὤφελον οὐ γὰρ ἂν τοσαῦτα ἐπεπόνθειν ὕστερον. (Lucian, Fugitivi, (no name) 11:2)
- Χρύσιπποσ ἓν καὶ ὀγδοήκοντα Διογένησ δὲ ὁ Σελευκεὺσ ἀπὸ Τίγριοσ Στωϊκὸσ φιλόσοφοσ ὀκτὼ καὶ ὀγδοήκοντα· (Lucian, Macrobii, (no name) 20:4)
- Ἀντισθένησ μὲν οὖν καὶ Διογένησ καὶ Κράτησ καὶ Ζήνων καὶ Πλάτων καὶ Αἰσχίνησ καὶ Ἀριστοτέλησ καὶ πᾶσ οὗτοσ ὁ ὅμιλοσ οὐδὲ εἶδον παράταξιν μόνοσ δὲ τολμήσασ ἐξελθεῖν εἰσ τὴν ἐπὶ Δηλίῳ ^ μάχην ὁ σοφὸσ αὐτῶν Σωκράτησ φεύγων ἐκεῖθεν ἀπὸ τῆσ Πάρνηθοσ εἰσ τὴν Ταυρέου παλαίστραν κατέφυγεν. (Lucian, De parasito sive artem esse parasiticam, (no name) 43:9)
- τί δὲ ὁ Σωκράτησ ἔπραττεν καὶ Διογένησ καὶ εἴ τισ ἄλλοσ τῶν σοφῶν ; (Lucian, Necyomantia, (no name) 18:2)
- ὁ δὲ βέλτιστοσ Διογένησ παροικεῖ μὲν Σαρδαναπάλλῳ τῷ Ἀσσυρίῳ καὶ Μίδᾳ τῷ Φρυγὶ καὶ ἄλλοισ τισὶ τῶν πολυτελῶν ἀκούων δὲ οἰμωζόντων αὐτῶν καὶ τὴν παλαιὰν τύχην ἀναμετρουμένων γελᾷ τε καὶ τέρπεται, καὶ τὰ πολλὰ ὕπτιοσ κατακείμενοσ ᾄδει μάλα τραχείᾳ καὶ ἀπηνεῖ τῇ φωνῇ τὰσ οἰμωγὰσ αὐτῶν ἐπικαλύπτων, ὥστε ἀνιᾶσθαι τοὺσ ἄνδρασ καὶ διασκέπτεσθαι μετοικεῖν οὐ φέροντασ τὸν Διογένην. (Lucian, Necyomantia, (no name) 18:6)