Ancient Greek-English Dictionary Language

διφρηλατέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διφρηλατέω διφρηλατήσω

Structure: διφρηλατέ (Stem) + ω (Ending)

Etym.: from difrhla/ths

Sense

  1. to drive a chariot through

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διφρηλάτω διφρηλάτεις διφρηλάτει
Dual διφρηλάτειτον διφρηλάτειτον
Plural διφρηλάτουμεν διφρηλάτειτε διφρηλάτουσιν*
SubjunctiveSingular διφρηλάτω διφρηλάτῃς διφρηλάτῃ
Dual διφρηλάτητον διφρηλάτητον
Plural διφρηλάτωμεν διφρηλάτητε διφρηλάτωσιν*
OptativeSingular διφρηλάτοιμι διφρηλάτοις διφρηλάτοι
Dual διφρηλάτοιτον διφρηλατοίτην
Plural διφρηλάτοιμεν διφρηλάτοιτε διφρηλάτοιεν
ImperativeSingular διφρηλᾶτει διφρηλατεῖτω
Dual διφρηλάτειτον διφρηλατεῖτων
Plural διφρηλάτειτε διφρηλατοῦντων, διφρηλατεῖτωσαν
Infinitive διφρηλάτειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διφρηλατων διφρηλατουντος διφρηλατουσα διφρηλατουσης διφρηλατουν διφρηλατουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διφρηλάτουμαι διφρηλάτει, διφρηλάτῃ διφρηλάτειται
Dual διφρηλάτεισθον διφρηλάτεισθον
Plural διφρηλατοῦμεθα διφρηλάτεισθε διφρηλάτουνται
SubjunctiveSingular διφρηλάτωμαι διφρηλάτῃ διφρηλάτηται
Dual διφρηλάτησθον διφρηλάτησθον
Plural διφρηλατώμεθα διφρηλάτησθε διφρηλάτωνται
OptativeSingular διφρηλατοίμην διφρηλάτοιο διφρηλάτοιτο
Dual διφρηλάτοισθον διφρηλατοίσθην
Plural διφρηλατοίμεθα διφρηλάτοισθε διφρηλάτοιντο
ImperativeSingular διφρηλάτου διφρηλατεῖσθω
Dual διφρηλάτεισθον διφρηλατεῖσθων
Plural διφρηλάτεισθε διφρηλατεῖσθων, διφρηλατεῖσθωσαν
Infinitive διφρηλάτεισθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διφρηλατουμενος διφρηλατουμενου διφρηλατουμενη διφρηλατουμενης διφρηλατουμενον διφρηλατουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διφρηλατήσω διφρηλατήσεις διφρηλατήσει
Dual διφρηλατήσετον διφρηλατήσετον
Plural διφρηλατήσομεν διφρηλατήσετε διφρηλατήσουσιν*
OptativeSingular διφρηλατήσοιμι διφρηλατήσοις διφρηλατήσοι
Dual διφρηλατήσοιτον διφρηλατησοίτην
Plural διφρηλατήσοιμεν διφρηλατήσοιτε διφρηλατήσοιεν
Infinitive διφρηλατήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διφρηλατησων διφρηλατησοντος διφρηλατησουσα διφρηλατησουσης διφρηλατησον διφρηλατησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διφρηλατήσομαι διφρηλατήσει, διφρηλατήσῃ διφρηλατήσεται
Dual διφρηλατήσεσθον διφρηλατήσεσθον
Plural διφρηλατησόμεθα διφρηλατήσεσθε διφρηλατήσονται
OptativeSingular διφρηλατησοίμην διφρηλατήσοιο διφρηλατήσοιτο
Dual διφρηλατήσοισθον διφρηλατησοίσθην
Plural διφρηλατησοίμεθα διφρηλατήσοισθε διφρηλατήσοιντο
Infinitive διφρηλατήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διφρηλατησομενος διφρηλατησομενου διφρηλατησομενη διφρηλατησομενης διφρηλατησομενον διφρηλατησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • σὺ δ’, ὦ τὸν αἰπὺν οὐρανὸν διφρηλατῶν Ἥλιε, πατρῴαν τὴν ἐμὴν ὅταν χθόνα ἴδῃσ, ἐπισχὼν χρυσόνωτον ἡνίαν ἄγγειλον ἄτασ τὰσ ἐμὰσ μόρον τ’ ἐμὸν γέροντι πατρὶ τῇ τε δυστήνῳ τροφῷ. (Sophocles, Ajax, episode 3:11)
  • τοῦτο μὲν οὖν εὖ, οὐκέτι δὲ καὶ [τὸ] τοῦ μέλανασ εἶναι καὶ οὐλότριχασ τοὺσ Αἰθίοπασ ἐν ψιλοῖσ τοῖσ ὕδασι τὴν αἰτίαν τιθέναι, μέμφεσθαι δὲ τὸν Θεοδέκτην εἰσ αὐτὸν τὸν ἥλιον ἀναφέροντα τὸ αἴτιον, ὅσ φησιν οὕτωσ "οἷσ ἀγχιτέρμων ἥλιοσ διφρηλατῶν σκοτεινὸν ἄνθοσ ἐξέχρωσε λιγνύοσ εἰσ σώματ’ ἀνδρῶν, "καὶ συνέστρεψεν κόμασ μορφαῖσ ἀναυξήτοισι συντήξασ πυρόσ. (Strabo, Geography, book 15, chapter 1 48:3)

Synonyms

  1. to drive a chariot through

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION