Ancient Greek-English Dictionary Language

διαταφρεύω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διαταφρεύω διαταφρεύσω

Structure: δια (Prefix) + ταφρεύ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to fortify by a ditch

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταφρεύω διαταφρεύεις διαταφρεύει
Dual διαταφρεύετον διαταφρεύετον
Plural διαταφρεύομεν διαταφρεύετε διαταφρεύουσιν*
SubjunctiveSingular διαταφρεύω διαταφρεύῃς διαταφρεύῃ
Dual διαταφρεύητον διαταφρεύητον
Plural διαταφρεύωμεν διαταφρεύητε διαταφρεύωσιν*
OptativeSingular διαταφρεύοιμι διαταφρεύοις διαταφρεύοι
Dual διαταφρεύοιτον διαταφρευοίτην
Plural διαταφρεύοιμεν διαταφρεύοιτε διαταφρεύοιεν
ImperativeSingular διατάφρευε διαταφρευέτω
Dual διαταφρεύετον διαταφρευέτων
Plural διαταφρεύετε διαταφρευόντων, διαταφρευέτωσαν
Infinitive διαταφρεύειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταφρευων διαταφρευοντος διαταφρευουσα διαταφρευουσης διαταφρευον διαταφρευοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταφρεύομαι διαταφρεύει, διαταφρεύῃ διαταφρεύεται
Dual διαταφρεύεσθον διαταφρεύεσθον
Plural διαταφρευόμεθα διαταφρεύεσθε διαταφρεύονται
SubjunctiveSingular διαταφρεύωμαι διαταφρεύῃ διαταφρεύηται
Dual διαταφρεύησθον διαταφρεύησθον
Plural διαταφρευώμεθα διαταφρεύησθε διαταφρεύωνται
OptativeSingular διαταφρευοίμην διαταφρεύοιο διαταφρεύοιτο
Dual διαταφρεύοισθον διαταφρευοίσθην
Plural διαταφρευοίμεθα διαταφρεύοισθε διαταφρεύοιντο
ImperativeSingular διαταφρεύου διαταφρευέσθω
Dual διαταφρεύεσθον διαταφρευέσθων
Plural διαταφρεύεσθε διαταφρευέσθων, διαταφρευέσθωσαν
Infinitive διαταφρεύεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταφρευομενος διαταφρευομενου διαταφρευομενη διαταφρευομενης διαταφρευομενον διαταφρευομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταφρεύσω διαταφρεύσεις διαταφρεύσει
Dual διαταφρεύσετον διαταφρεύσετον
Plural διαταφρεύσομεν διαταφρεύσετε διαταφρεύσουσιν*
OptativeSingular διαταφρεύσοιμι διαταφρεύσοις διαταφρεύσοι
Dual διαταφρεύσοιτον διαταφρευσοίτην
Plural διαταφρεύσοιμεν διαταφρεύσοιτε διαταφρεύσοιεν
Infinitive διαταφρεύσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταφρευσων διαταφρευσοντος διαταφρευσουσα διαταφρευσουσης διαταφρευσον διαταφρευσοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαταφρεύσομαι διαταφρεύσει, διαταφρεύσῃ διαταφρεύσεται
Dual διαταφρεύσεσθον διαταφρεύσεσθον
Plural διαταφρευσόμεθα διαταφρεύσεσθε διαταφρεύσονται
OptativeSingular διαταφρευσοίμην διαταφρεύσοιο διαταφρεύσοιτο
Dual διαταφρεύσοισθον διαταφρευσοίσθην
Plural διαταφρευσοίμεθα διαταφρεύσοισθε διαταφρεύσοιντο
Infinitive διαταφρεύσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαταφρευσομενος διαταφρευσομενου διαταφρευσομενη διαταφρευσομενης διαταφρευσομενον διαταφρευσομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Οἱ μὲν δὴ μετὰ τῶν ὑπάτων διεπεπλεύκεσαν ἐσ τὸ Δυρράχιον, ὁ δὲ Πομπήιοσ τὸν ὑπόλοιπον στρατὸν ἐσ τὸ Βρεντέσιον ἀγαγὼν τάσ τε ναῦσ ἀνέμενεν ἐπανελθεῖν, αἳ τοὺσ ὑπάτουσ διέφερον, καὶ τὸν Καίσαρα ἐπελθόντα ἀπὸ τῶν τειχῶν ἠμύνετο τήν τε πόλιν διετάφρευε, μέχρι καταπλεύσαντοσ αὐτῷ τοῦ στόλου περὶ δείλην ἑσπέραν ἀπέπλευσε, τοὺσ εὐτολμοτάτουσ ἐπὶ τῶν τειχῶν ὑπολιπών· (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 6 3:1)
  • καὶ ὁ Καῖσαρ ἀεὶ προλαμβάνων διετάφρευε τὰσ παρόδουσ καὶ ἐκώλυεν ἐσ τὸ πρόσθεν ἰέναι καί τι καὶ μέροσ αὐτῶν, προπεμπόμενον ἐσ στρατοπέδου κατάληψιν, ἐκυκλώσατο. (Appian, The Civil Wars, book 2, chapter 6 5:5)
  • ὁ δὲ ἀγανακτῶν καὶ ἡγούμενοσ εἶναι τάδε καλλωπίσματα, τὸ δ’ ἀληθὲσ ἀποκλείεσθαι πρὸσ τῶν Καίσαροσ φρουρῶν γνώμῃ Καίσαροσ, διετάφρευε τῆσ πόλεωσ τὸν ἰσθμὸν καὶ ἀπετείχιζεν. (Appian, The Civil Wars, book 5, chapter 6 7:2)
  • τοῦτον γὰρ δείσασ στρατεύεσθαι ἐπὶ τοὺσ Ἄραβασ ὡρμημένον τὸ μὲν μεταξὺ τῆσ ὑπὲρ Ἀντιπατρίδοσ παρωρείου καὶ τῶν Ιὄππησ αἰγιαλῶν διαταφρεύει φάραγγι βαθείᾳ, πρὸ δὲ τῆσ τάφρου τεῖχοσ ἤγειρεν ὑψηλὸν καὶ ξυλίνουσ πύργουσ ἐτεκτήνατο τὰσ εὐμαρεῖσ ἐμβολὰσ ἀποφράττων. (Flavius Josephus, De bello Judaico libri vii, 143:2)

Synonyms

  1. to fortify by a ditch

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION