Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διασπαθάω

α-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: διασπαθάω διασπαθήσω

Structure: δια (Prefix) + σπαθά (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to squander away

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπάθω διασπάθᾳς διασπάθᾳ
Dual διασπάθᾱτον διασπάθᾱτον
Plural διασπάθωμεν διασπάθᾱτε διασπάθωσιν*
SubjunctiveSingular διασπάθω διασπάθῃς διασπάθῃ
Dual διασπάθητον διασπάθητον
Plural διασπάθωμεν διασπάθητε διασπάθωσιν*
OptativeSingular διασπάθῳμι διασπάθῳς διασπάθῳ
Dual διασπάθῳτον διασπαθῷτην
Plural διασπάθῳμεν διασπάθῳτε διασπάθῳεν
ImperativeSingular διασπᾶθᾱ διασπαθᾶτω
Dual διασπάθᾱτον διασπαθᾶτων
Plural διασπάθᾱτε διασπαθῶντων, διασπαθᾶτωσαν
Infinitive διασπάθᾱν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαθων διασπαθωντος διασπαθωσα διασπαθωσης διασπαθων διασπαθωντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπάθωμαι διασπάθᾳ διασπάθᾱται
Dual διασπάθᾱσθον διασπάθᾱσθον
Plural διασπαθῶμεθα διασπάθᾱσθε διασπάθωνται
SubjunctiveSingular διασπάθωμαι διασπάθῃ διασπάθηται
Dual διασπάθησθον διασπάθησθον
Plural διασπαθώμεθα διασπάθησθε διασπάθωνται
OptativeSingular διασπαθῷμην διασπάθῳο διασπάθῳτο
Dual διασπάθῳσθον διασπαθῷσθην
Plural διασπαθῷμεθα διασπάθῳσθε διασπάθῳντο
ImperativeSingular διασπάθω διασπαθᾶσθω
Dual διασπάθᾱσθον διασπαθᾶσθων
Plural διασπάθᾱσθε διασπαθᾶσθων, διασπαθᾶσθωσαν
Infinitive διασπάθᾱσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαθωμενος διασπαθωμενου διασπαθωμενη διασπαθωμενης διασπαθωμενον διασπαθωμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαθήσω διασπαθήσεις διασπαθήσει
Dual διασπαθήσετον διασπαθήσετον
Plural διασπαθήσομεν διασπαθήσετε διασπαθήσουσιν*
OptativeSingular διασπαθήσοιμι διασπαθήσοις διασπαθήσοι
Dual διασπαθήσοιτον διασπαθησοίτην
Plural διασπαθήσοιμεν διασπαθήσοιτε διασπαθήσοιεν
Infinitive διασπαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαθησων διασπαθησοντος διασπαθησουσα διασπαθησουσης διασπαθησον διασπαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διασπαθήσομαι διασπαθήσει, διασπαθήσῃ διασπαθήσεται
Dual διασπαθήσεσθον διασπαθήσεσθον
Plural διασπαθησόμεθα διασπαθήσεσθε διασπαθήσονται
OptativeSingular διασπαθησοίμην διασπαθήσοιο διασπαθήσοιτο
Dual διασπαθήσοισθον διασπαθησοίσθην
Plural διασπαθησοίμεθα διασπαθήσοισθε διασπαθήσοιντο
Infinitive διασπαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διασπαθησομενος διασπαθησομενου διασπαθησομενη διασπαθησομενης διασπαθησομενον διασπαθησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσπᾶθων διεσπᾶθᾱς διεσπᾶθᾱν*
Dual διεσπάθᾱτον διεσπαθᾶτην
Plural διεσπάθωμεν διεσπάθᾱτε διεσπᾶθων
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διεσπαθῶμην διεσπάθω διεσπάθᾱτο
Dual διεσπάθᾱσθον διεσπαθᾶσθην
Plural διεσπαθῶμεθα διεσπάθᾱσθε διεσπάθωντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to squander away

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION