Sense

1. to make trial or proof of, to have experience

Examples

• ἁφῇ διαπειρώμενον. (Plutarch, De defectu oraculorum, section 1 5:1)
• "ὁρμήσαντὰ τ’ ἐπὶ τὸ ποιεῖν μέλη καὶ διαπειρώμενον ἀμφοτέρων τῶν τρόπων, τοῦ τε Πινδαρείου καὶ Φιλοξενείου, μὴ δύνασθαι κατορθοῦν ἐν τῷ Φιλοξενείῳ γένει· (Pseudo-Plutarch, De musica, section 315)
• καὶ ἀναιρουμένῳ δ’ ἔργον συμβουλευτὴσ νόμοσ, ἅπερ τῷ πωλοῦντι συνεβούλευεν, μὴ πλέονοσ τιμᾶν διαπειρώμενον ἀλλ’ ὡσ ἁπλούστατα τῆσ ἀξίασ, ταὐτὸν δὴ προστάττει καὶ τῷ ἀναιρουμένῳ ‐ γιγνώσκει γὰρ ὅ γε δημιουργὸσ τὴν ἀξίαν ‐ ἐν ἐλευθέρων οὖν πόλεσιν οὐ δή ποτε χρὴ τέχνῃ, σαφεῖ τε καὶ ἀψευδεῖ φύσει πράγματι, διαπειρᾶσθαι τῶν ἰδιωτῶν τεχνάζοντα αὐτὸν τὸν δημιουργόν, δίκασ δὲ εἶναι τούτων τῷ ἀδικουμένῳ πρὸσ τὸν ἀδικοῦντα. (Plato, Laws, book 11 53:3)
• ἔθοσ ἐστὶν αὐτοῖσ, ἄν τιν’ ἰδιώτην ποθὲν λάβωσιν εἰσελθόντα, διαπειρώμενον τῆσ τῶν λόγων ῥώμησ ταράττειν καὶ κυκᾶν τοῖσ ἀντιθέτοισ, τοῖσ πέρασι, τοῖσ παρισώμασιν, τοῖσ ἀποπλάνοισ, τοῖσ μεγέθεσιν νουβυστικῶσ. (Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, h, Kef. a'. PUQAGORAS 37:4)

Similar forms

• διαπειρασόμενον (1)
• διαπειρασόμενος (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.