Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

διαλαλέω

ε-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: διαλαλέω διαλαλήσω

Structure: δια (Prefix) + λαλέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to talk over, with, to be much talked of

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλαλῶ διαλαλεῖς διαλαλεῖ
Dual διαλαλεῖτον διαλαλεῖτον
Plural διαλαλοῦμεν διαλαλεῖτε διαλαλοῦσιν*
SubjunctiveSingular διαλαλῶ διαλαλῇς διαλαλῇ
Dual διαλαλῆτον διαλαλῆτον
Plural διαλαλῶμεν διαλαλῆτε διαλαλῶσιν*
OptativeSingular διαλαλοῖμι διαλαλοῖς διαλαλοῖ
Dual διαλαλοῖτον διαλαλοίτην
Plural διαλαλοῖμεν διαλαλοῖτε διαλαλοῖεν
ImperativeSingular διαλάλει διαλαλείτω
Dual διαλαλεῖτον διαλαλείτων
Plural διαλαλεῖτε διαλαλούντων, διαλαλείτωσαν
Infinitive διαλαλεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαλων διαλαλουντος διαλαλουσα διαλαλουσης διαλαλουν διαλαλουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλαλοῦμαι διαλαλεῖ, διαλαλῇ διαλαλεῖται
Dual διαλαλεῖσθον διαλαλεῖσθον
Plural διαλαλούμεθα διαλαλεῖσθε διαλαλοῦνται
SubjunctiveSingular διαλαλῶμαι διαλαλῇ διαλαλῆται
Dual διαλαλῆσθον διαλαλῆσθον
Plural διαλαλώμεθα διαλαλῆσθε διαλαλῶνται
OptativeSingular διαλαλοίμην διαλαλοῖο διαλαλοῖτο
Dual διαλαλοῖσθον διαλαλοίσθην
Plural διαλαλοίμεθα διαλαλοῖσθε διαλαλοῖντο
ImperativeSingular διαλαλοῦ διαλαλείσθω
Dual διαλαλεῖσθον διαλαλείσθων
Plural διαλαλεῖσθε διαλαλείσθων, διαλαλείσθωσαν
Infinitive διαλαλεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαλουμενος διαλαλουμενου διαλαλουμενη διαλαλουμενης διαλαλουμενον διαλαλουμενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλαλήσω διαλαλήσεις διαλαλήσει
Dual διαλαλήσετον διαλαλήσετον
Plural διαλαλήσομεν διαλαλήσετε διαλαλήσουσιν*
OptativeSingular διαλαλήσοιμι διαλαλήσοις διαλαλήσοι
Dual διαλαλήσοιτον διαλαλησοίτην
Plural διαλαλήσοιμεν διαλαλήσοιτε διαλαλήσοιεν
Infinitive διαλαλήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαλησων διαλαλησοντος διαλαλησουσα διαλαλησουσης διαλαλησον διαλαλησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διαλαλήσομαι διαλαλήσει, διαλαλήσῃ διαλαλήσεται
Dual διαλαλήσεσθον διαλαλήσεσθον
Plural διαλαλησόμεθα διαλαλήσεσθε διαλαλήσονται
OptativeSingular διαλαλησοίμην διαλαλήσοιο διαλαλήσοιτο
Dual διαλαλήσοισθον διαλαλησοίσθην
Plural διαλαλησοίμεθα διαλαλήσοισθε διαλαλήσοιντο
Infinitive διαλαλήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
διαλαλησομενος διαλαλησομενου διαλαλησομενη διαλαλησομενης διαλαλησομενον διαλαλησομενου

Imperfect tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διελάλουν διελάλεις διελάλειν*
Dual διελαλεῖτον διελαλείτην
Plural διελαλοῦμεν διελαλεῖτε διελάλουν
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular διελαλούμην διελαλοῦ διελαλεῖτο
Dual διελαλεῖσθον διελαλείσθην
Plural διελαλούμεθα διελαλεῖσθε διελαλοῦντο

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to talk over

Derived

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION