Sense

1. to make terrible: to exaggerate

Similar forms

• δεῖν (2108)
• δεινὸν (894)
• δεινὰ (521)
• δεινόν (327)
• δεινὸς (247)
• δεινῶν (192)
• δεινῶς (176)
• δεῖνα (115)
• δεινοῦ (108)
• δεινοῖς (106)
• δεινά (96)
• δεινὴ (90)
• δεινδε (87)
• δεινὴν (68)
• δεινότητα (67)
• δεινοὶ (64)
• δεινὰς (55)
• δεινότητι (51)
• δεινός (49)
• δεινοὺς (49)
• δεινῆς (49)
• δεινότατα (46)
• δεινῷ (43)
• δείν (39)
• δεῖνος (38)
• δεινότερα (30)
• δειναὶ (25)
• Δεινάρχου (24)
• δεινότης (22)
• δεινή (21)
• δειν (20)
• δεινξεπς (19)
• δεινοί (19)
• Δεινίας (17)
• Δείνων (17)
• Δείναρχος (16)
• δειναῖς (15)
• δεινότερ (14)
• δεινήν (13)
• δεῖνι (13)
• δεινοῖο (12)
• Δείνωνα (12)
• Δεινίαν (11)
• δεινότατ (11)
• δεινῇ (9)
• Δεινίου (9)
• δεινούς (9)
• δεινάς (7)
• δεινὰν (6)
• δεῖνας (6)
• Δείνωνος (5)
• Δείναρχον (5)
• δεινὼ (4)
• δείνωσιν (4)
• δεῖνον (4)
• δεινοτάτῳ (4)
• δεῖνά (4)
• Δείναν (4)
• Δείνα (3)
• Δείνας (3)
• δεινοῖσι (3)
• Δεινίᾳ (3)
• Δεινάρχῳ (3)
• δεῖνες (3)
• δεινοτέρα (3)
• δεινόν‧ (3)
• Δειναίου (2)
• δεινότερά (2)
• δεινώσει (2)
• <δεῖν> (2)
• δεινοῖσιν (2)
• δεινόν· (2)
• δειναί (2)
• δεινόταθ (2)
• δεινότητ (2)
• <δείν (1)
• [δεινὴν] (1)
• δεινόπους (1)
• δεινοτέρᾳ (1)
• Δεῖναν (1)
• δεινή· (1)
• Δεινιάδα (1)
• Δεινόμαχε (1)
• <δεινὸν (1)
• δεινότα (1)
• δεινοτάτω (1)
• δεινότησι (1)
• δείνῳ (1)
• δεῖν] (1)
• <δεῖνα> (1)
• δειναῖσιν (1)
• δεινῇς (1)
• Δείνιος (1)
• δεινοτάτη (1)
• Δειναῖοι (1)
• δεινοῖν (1)
• δεινόν̓ (1)
• δεινῶ (1)
• δεινῶπες (1)
• δείνωσις (1)
• δεινᾷ (1)
• δεινᾶς (1)
• Δεινίχαν (1)
• δεινος (1)
• Δείνωνι (1)
• δεινώσεως (1)
• [δεῖν] (1)
• Δεινιάς (1)
• [δεινό]ν (1)
• δεινότατε (1)
• δεινῶσαι (1)
• Δεινιάδου (1)
• Δεινομάχῳ (1)
• Δεινώ (1)
• δεινωπαὶ (1)
• δεινώσιος (1)
• δειͅνὰ (1)
• δεινοῖσίν (1)
• δεῖνὸν (1)
• δεινοτάτῃ (1)
• δεινοτέρῳ (1)
• δεινώσεις (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.