Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

ἀτυχέω

ε-contract Verb;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀτυχέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

to be unlucky or unfortunate, fail, miscarry
to fail of, fail in getting or gaining
to fail with, mischances, failures

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτύχω	ἀτύχεις	ἀτύχει
Dual		ἀτύχειτον	ἀτύχειτον
Plural	ἀτύχουμεν	ἀτύχειτε	ἀτύχουσιν*
Subjunctive	Singular	ἀτύχω	ἀτύχῃς	ἀτύχῃ
Dual		ἀτύχητον	ἀτύχητον
Plural	ἀτύχωμεν	ἀτύχητε	ἀτύχωσιν*
Optative	Singular	ἀτύχοιμι	ἀτύχοις	ἀτύχοι
Dual		ἀτύχοιτον	ἀτυχοίτην
Plural	ἀτύχοιμεν	ἀτύχοιτε	ἀτύχοιεν
Imperative	Singular		ἀτῦχει	ἀτυχεῖτω
Dual		ἀτύχειτον	ἀτυχεῖτων
Plural		ἀτύχειτε	ἀτυχοῦντων, ἀτυχεῖτωσαν
Infinitive	ἀτύχειν
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτυχων ἀτυχουντος	ἀτυχουσα ἀτυχουσης	ἀτυχουν ἀτυχουντος
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτύχουμαι	ἀτύχει, ἀτύχῃ	ἀτύχειται
Dual		ἀτύχεισθον	ἀτύχεισθον
Plural	ἀτυχοῦμεθα	ἀτύχεισθε	ἀτύχουνται
Subjunctive	Singular	ἀτύχωμαι	ἀτύχῃ	ἀτύχηται
Dual		ἀτύχησθον	ἀτύχησθον
Plural	ἀτυχώμεθα	ἀτύχησθε	ἀτύχωνται
Optative	Singular	ἀτυχοίμην	ἀτύχοιο	ἀτύχοιτο
Dual		ἀτύχοισθον	ἀτυχοίσθην
Plural	ἀτυχοίμεθα	ἀτύχοισθε	ἀτύχοιντο
Imperative	Singular		ἀτύχου	ἀτυχεῖσθω
Dual		ἀτύχεισθον	ἀτυχεῖσθων
Plural		ἀτύχεισθε	ἀτυχεῖσθων, ἀτυχεῖσθωσαν
Infinitive	ἀτύχεισθαι
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτυχουμενος ἀτυχουμενου	ἀτυχουμενη ἀτυχουμενης	ἀτυχουμενον ἀτυχουμενου

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτυχοῦντων, ἀτυχεῖτωσαν

Infinitive

ἀτύχειν

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτυχων ἀτυχουντος

ἀτυχουσα ἀτυχουσης

ἀτυχουν ἀτυχουντος

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτυχεῖσθων, ἀτυχεῖσθωσαν

Infinitive

ἀτύχεισθαι

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτυχουμενος ἀτυχουμενου

ἀτυχουμενη ἀτυχουμενης

ἀτυχουμενον ἀτυχουμενου

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτῦχουν	ἠτῦχεις	ἠτῦχειν*
Dual		ἠτύχειτον	ἠτυχεῖτην
Plural	ἠτύχουμεν	ἠτύχειτε	ἠτῦχουν
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτυχοῦμην	ἠτύχου	ἠτύχειτο
Dual		ἠτύχεισθον	ἠτυχεῖσθην
Plural	ἠτυχοῦμεθα	ἠτύχεισθε	ἠτύχουντο

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Examples

"ὕστερον δ’ ὑπὸ τῆσ τρυφῆσ εἰσ ὕβριν ποδηγηθέντεσ ἀνάστατον μίαν πόλιν Ιἀπύγων ἐποίησαν Κάρβιναν,2 ἐξ ἧσ παῖδασ καὶ παρθένουσ καὶ τὰσ ἐν ἀκμῇ γυναῖκασ ἀθροίσαντεσ εἰσ τὰ τῶν Καρβινατῶν ἱερὰ καὶ σκηνοποιησάμενοι γυμνὰ πᾶσι τῆσ ἡμέρασ τὰ σώματα παρεῖχον θεωρεῖν καὶ ὁ βουλόμενοσ καθάπερ εἰσ ἀτυχῆ παραπηδῶν ἀγέλην ἐθοινᾶτο ταῖσ ἐπιθυμίαισ τὴν τῶν ἀθροισθέντων ὡρ́αν, πάντων μὲν ὁρώντων, μάλιστα δὲ ὧν ἥκιστα ἐκεῖνοι προσεδόκων θεῶν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:20)
ἀρετῇ δὲ μὴ ἀπολειπόμενον ἄνθρωπον οὐδὲν ἀποδεῖν εὐδαιμονίασ λέγουσιν, ἀλλ’ ἐπίσησ εἶναι μακάριον τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι τὸν ἀτυχῆ, διὰ νόσουσ καὶ πηρώσεισ σώματοσ ἐξάγοντα τοῦ ζῆν ἑαυτόν, εἴπερ εἰή σοφόσ. (Plutarch, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 33 3:2)
ὅθεν οὐχ ἁπλῶσ ὁ Φοῖνιξ ἐνέβαλε τὰ περὶ αὑτὸν ἀτυχὴ ματα, δι’ ὀργὴν ἐπιχειρήσαντοσ ἀνελεῖν τὸν πατέρα καὶ ταχὺ μεταγνόντοσ, ὡσ μὴ πατροφόνοσ μετ’ Ἀχαιοῖσιν καλεοίμην, ἵνα μὴ δοκῇ νουθετεῖν ἐκεῖνον ὡσ αὐτὸσ ἀπαθὴσ ὢν ὑπ’ ὀργῆσ καὶ ἀναμάρτητοσ. (Plutarch, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33 6:1)
καὶ σὺ Τύχη δέσποινα, τύχην ἀτυχῆ πόθεν ἔσχεσ; (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1821)
νῦν δ’ οὐ ποιοῦμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ δύο ταῦτα ἐν τῇ γενέσει ἡμῶν ἐγκαταμέμικται, τὸ σῶμα μὲν κοινὸν πρὸσ τὰ ζῷα, ὁ λόγοσ δὲ καὶ ἡ γνώμη κοινὸν πρὸσ τοὺσ θεούσ, ἄλλοι μὲν ἐπὶ ταύτην ἀποκλίνουσιν τὴν συγγένειαν τὴν ἀτυχῆ καὶ νεκράν, ὀλίγοι δέ τινεσ ἐπὶ τὴν θείαν καὶ μακαρίαν. (Epictetus, Works, book 1, 3:1)

Synonyms

to be unlucky or unfortunate
- δυστυχέω (to be unlucky, unhappy, unfortunate)
to fail of
- ἀτευκτέω (to fail in gaining)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀτυχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be unlucky or unfortunate

to fail of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀτυχέω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to be unlucky or unfortunate

to fail of

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어