Ancient Greek Text

Ancient Greek Text

헬라어 문장 내 검색 Language

"ὕστερον δ’ ὑπὸ τῆσ τρυφῆσ εἰσ ὕβριν ποδηγηθέντεσ ἀνάστατον μίαν πόλιν Ιἀπύγων ἐποίησαν Κάρβιναν,2 ἐξ ἧσ παῖδασ καὶ παρθένουσ καὶ τὰσ ἐν ἀκμῇ γυναῖκασ ἀθροίσαντεσ εἰσ τὰ τῶν Καρβινατῶν ἱερὰ καὶ σκηνοποιησάμενοι γυμνὰ πᾶσι τῆσ ἡμέρασ τὰ σώματα παρεῖχον θεωρεῖν καὶ ὁ βουλόμενοσ καθάπερ εἰσ ἀτυχῆ παραπηδῶν ἀγέλην ἐθοινᾶτο ταῖσ ἐπιθυμίαισ τὴν τῶν ἀθροισθέντων ὡρ́αν, πάντων μὲν ὁρώντων, μάλιστα δὲ ὧν ἥκιστα ἐκεῖνοι προσεδόκων θεῶν.
(아테나이오스, The Deipnosophists, Book 12, book 12, chapter 20 1:20)
οὗτοι δὲ τὸν ἀριθμὸν ὄντεσ ὀλίγοι βίον ἔχουσιν ἀτυχῆ.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 3, chapter 39 6:2)
οὗτοι γὰρ νέμονται μὲν χώραν τραχεῖαν καὶ παντελῶσ λυπράν, τοῖσ δὲ πόνοισ καὶ ταῖσ κατὰ τὴν λειτουργίαν συνεχέσι κακοπαθείαισ ἐπίπονόν τινα βίον καὶ ἀτυχῆ ζῶσι.
(디오도로스 시켈로스, Bibliotheca Historica, book 5, chapter 39 1:2)
οἱ δ’ ἐπιεικέστατοι τῶν Μακεδόνων τὴν μεταβολὴν τῆσ τύχησ ὁρῶντεσ συμπαθεῖσ ἐγίνοντο καὶ τὰσ τῶν ἀκληρούντων συμφορὰσ ἠλέουν, αἷσ τὰ μὲν προσήκοντα καὶ μεγάλα μακρὰν ἀπήρτητο, τὰ δ’ ἀλλόφυλα καὶ πολέμια παρῆν σύνεγγυσ καὶ πρὸσ ἀτυχῆ καὶ ἐπονείδιστον αἰχμαλωσίαν παρώρμητο.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xvii, chapter 36 1:1)
ὁ δὲ Διονύσιοσ εὐλαβηθείσ, μή τινεσ τῶν στρατιωτῶν ἀποτολμήσωσιν ἐξαρπάζειν τὸν Φύτωνα, παυσάμενοσ τῆσ τιμωρίασ κατεπόντισε τὸν ἀτυχῆ μετὰ τῆσ συγγενείασ.
(디오도로스 시켈로스, Library, book xiv, chapter 112 5:1)
ἔλεγε δὲ ἀτυχῆ εἶναι τὸν ἀτυχίαν μὴ φέροντα·
(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, ΒΙΩΝ ΚΑΙ ΓΝΩΜΩΝ ΤΩΝ ΕΝ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΙ ΕΥΔΟΚΙΜΗΣΑΝΤΩΝ ΤΩΝ ΕΙΣ ΔΕΚΑ ΤΟ ΠΡΩΤΟΝ, Kef. e'. BIAS 5:4)
νῦν δ’ οὐ ποιοῦμεν, ἀλλ’ ἐπειδὴ δύο ταῦτα ἐν τῇ γενέσει ἡμῶν ἐγκαταμέμικται, τὸ σῶμα μὲν κοινὸν πρὸσ τὰ ζῷα, ὁ λόγοσ δὲ καὶ ἡ γνώμη κοινὸν πρὸσ τοὺσ θεούσ, ἄλλοι μὲν ἐπὶ ταύτην ἀποκλίνουσιν τὴν συγγένειαν τὴν ἀτυχῆ καὶ νεκράν, ὀλίγοι δέ τινεσ ἐπὶ τὴν θείαν καὶ μακαρίαν.
(에픽테토스, Works, book 1, Πῶσ ἄν τισ ἀπὸ τοῦ τὸν θεὸν πατέρα εἶναι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τὰ ἑξῆσ ἐπέλθοι. 3:1)
ἂν δέ τισ ἀτυχῇ, μέμνησο, ὅτι παρ’ αὑτὸν ἀτυχεῖ.
(에픽테토스, Works, book 3, Περὶ τοῦ μὴ δεῖν προσπάσχειν τοῖσ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. 2:1)
ἀνάγκη γε ταύτην τὴν ὄρεξιν ἀτελῆ μὲν οὖσαν ἀτυχῆ σε ποιεῖν, τελειωθεῖσαν δὲ κενόν, ἐφ’ οἷσ οὐ δεῖ ἐπαιρόμενον·
(에픽테토스, Works, book 4, Πρὸσ τοὺσ περὶ τὸ ἐν ἡσυχίᾳ διάγειν ἐσπουδακότασ. 35:2)
συγγινώσκειν δὲ τοῖσ νῦν ὑπὸ τῆσ ἀνάγκησ ὑπὸ τοῦ λαοῦ πραττομένοισ φύσει δυσαρέστου καὶ φιλαιτίου τοῦ τῶν ἀνθρώπων ἐν οἷσ ἂν ἀτυχῇ γένουσ ὄντοσ.
(플라비우스 요세푸스, Antiquitates Judaicae, Book 3 29:2)
εἰ δὴ δοκεῖ λόγου γ’ ἕνεκα μὴ ἀτυχῆ τὸν περὶ πάσησ τῆσ πολιτείασ γενέσθαι λόγον, ἐθέλω λέγειν ὡσ ἀγαθόν ἐστι καὶ πρέπον, εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ ἀκούειν, εἰ δὲ μή, ἐᾶν.
(플라톤, Laws, book 6 210:2)
ἀρετῇ δὲ μὴ ἀπολειπόμενον ἄνθρωπον οὐδὲν ἀποδεῖν εὐδαιμονίασ λέγουσιν, ἀλλ’ ἐπίσησ εἶναι μακάριον τῷ Διὶ τῷ σωτῆρι τὸν ἀτυχῆ, διὰ νόσουσ καὶ πηρώσεισ σώματοσ ἐξάγοντα τοῦ ζῆν ἑαυτόν, εἴπερ εἰή σοφόσ.
(플루타르코스, De communibus notitiis adversus Stoicos, section 33 3:2)
ὅθεν οὐχ ἁπλῶσ ὁ Φοῖνιξ ἐνέβαλε τὰ περὶ αὑτὸν ἀτυχὴ ματα, δι’ ὀργὴν ἐπιχειρήσαντοσ ἀνελεῖν τὸν πατέρα καὶ ταχὺ μεταγνόντοσ, ὡσ μὴ πατροφόνοσ μετ’ Ἀχαιοῖσιν καλεοίμην, ἵνα μὴ δοκῇ νουθετεῖν ἐκεῖνον ὡσ αὐτὸσ ἀπαθὴσ ὢν ὑπ’ ὀργῆσ καὶ ἀναμάρτητοσ.
(플루타르코스, Quomodo adulator ab amico internoscatur, chapter, section 33 6:1)
καὶ σὺ Τύχη δέσποινα, τύχην ἀτυχῆ πόθεν ἔσχεσ;
(작자 미상, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 1821)

SEARCH

MENU NAVIGATION