Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 9 136:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 9 136:)

αὐτὸ μὲν γὰρ τὸ ὁρᾶν τοὺσ φίλουσ ἡδύ, ἄλλωσ τε καὶ ἀτυχοῦντι, καὶ γίνεταί τισ ἐπικουρία πρὸσ τὸ μὴ λυπεῖσθαι παραμυθητικὸν γὰρ ὁ φίλοσ καὶ τῇ ὄψει καὶ τῷ λόγῳ, ἐὰν ᾖ ἐπιδέξιοσ·