ἄτμητος
First/Second declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἄτμητος
ἄτμητη
ἄτμητον
Structure:
ἀ
(Prefix)
+
τμητ
(Stem)
+
ος
(Ending)
Sense
- not cut up, unravaged, not yet opened
- undivided, indivisible
Declension
First/Second declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐνταῦθα δ’ ἐστὶ κατὰ μέσον μάλιστα τῆσ πόλεωσ περίβολοσ λίθινοσ μῆκοσ ὡσ πεντάπλεθροσ, εὖροσ δὲ πηχῶν ρ, ἔχων διπλᾶσ πύλασ, ἐν ᾧ βωμόσ ἐστι τετράγωνοσ ἀτμήτων συλλέκτων ἀργῶν λίθων οὕτωσ συγκείμενοσ, πλευρὰν μὲν ἑκάστην εἴκοσι πηχῶν, ὕψοσ δὲ δεκάπηχυ. (Flavius Josephus, Contra Apionem, 220:1)
- ὡσ γὰρ ἐκεῖνοι παρῄνουν ἐπὶ χοίνικοσ μὴ καθῆσθαι, καὶ μαχαίρᾳ πῦρ μὴ σκαλεύειν, καὶ βαδίζοντασ εἰσ ἀποδημίασ μὴ μεταστρέφεσθαι, καὶ τοῖσ μὲν οὐρανίοισ περισσά, θύειν, ἄρτια δὲ τοῖσ χθονίοισ, ὧν ἑκάστου τὴν διάνοιαν ἀπεκρύπτοντο πρὸσ τοὺσ πολλούσ, οὕτωσ ἔνια τῶν Νομᾶ πατρίων ἀπόρρητον ἔχει τὸν λόγον οἱο͂ν τὸ μὴ σπένδειν θεοῖσ ἐξ ἀμπέλων ἀτμήτων μηδὲ θύειν ἄτερ ἀλφίτων καὶ τὸ προσκυνεῖν περιστρεφομένουσ καὶ τὸ καθῆσθαι προσκυνήσαντασ. (Plutarch, Numa, chapter 14 3:2)
- οὐ τοίνυν οὐδ’ εἰπεῖν ἂν ἔχοι εἰδὼσ οὐδεὶσ πότερον ἐν τοῖσ κατατετμημένοισ πλείων ἀργυρῖτισ ἢ ἐν τοῖσ ἀτμήτοισ ἐστί. (Xenophon, Minor Works, , chapter 4 29:2)
- πρὶν ἄν τισ τό τε ἀληθὲσ ἑκάστων εἰδῇ πέρι ὧν λέγει ἢ γράφει, κατ’ αὐτό τε πᾶν ὁρίζεσθαι δυνατὸσ γένηται, ὁρισάμενόσ τε πάλιν κατ’ εἴδη μέχρι τοῦ ἀτμήτου τέμνειν ἐπιστηθῇ, περί τε ψυχῆσ φύσεωσ διιδὼν κατὰ ταὐτά, τὸ προσαρμόττον ἑκάστῃ φύσει εἶδοσ ἀνευρίσκων, οὕτω τιθῇ καὶ διακοσμῇ τὸν λόγον, ποικίλῃ μὲν ποικίλουσ ψυχῇ καὶ παναρμονίουσ διδοὺσ λόγουσ, ἁπλοῦσ δὲ ἁπλῇ, οὐ πρότερον δυνατὸν τέχνῃ ἔσεσθαι καθ’ ὅσον πέφυκε μεταχειρισθῆναι τὸ λόγων γένοσ, οὔτε τι πρὸσ τὸ διδάξαι οὔτε τι πρὸσ τὸ πεῖσαι, ὡσ ὁ ἔμπροσθεν πᾶσ μεμήνυκεν ἡμῖν λόγοσ. (Plato, Parmenides, Philebus, Symposium, Phaedrus, 327:4)
- Εἂν ὦσι δύο εὐθεῖαι, τμηθῇ δὲ ἡ ἑτέρα αὐτῶν εἰσ ὁσαδηποτοῦν τμήματα, τὸ περιεχόμενον ὀρθογώνιον ὑπὸ τῶν δύο εὐθειῶν ἴσον ἐστὶ τοῖσ ὑπό τε τῆσ ἀτμήτου καὶ ἑκάστου τῶν τμημάτων περιεχομένοισ ὀρθογωνίοισ. (Euclid, Elements, book 2, type Prop1)
- ὅ τε γὰρ μὴ κεκολασμένοσ πωσ μηδ’ ἰατρευμένοσ, ὥσπερ ἄτμητοσ ὁ μὴ τετμημένοσ, καὶ τούτων ὃ μὲν δυνατόσ, ὃ δ’ ἀδύνατοσ· (Aristotle, Eudemian Ethics, Book 3 53:3)
- Ἔστω ἡ μὲν δοθεῖσα εὐθεῖα ἄτμητοσ ἡ ΑΒ, ἡ δὲ τετμημένη ἡ ΑΓ κατὰ τὰ Δ, Ε σημεῖα, καὶ κείσθωσαν ὥστε γωνίαν τυχοῦσαν περιέχειν, καὶ ἐπεζεύχθω ἡ ΓΒ, καὶ διὰ τῶν Δ, Ε τῇ ΒΓ παράλληλοι ἤχθωσαν αἱ ΔΖ, ΕΗ, διὰ δὲ τοῦ Δ τῇ ΑΒ παράλληλοσ ἤχθω ἡ ΔΘΚ. (Euclid, Elements, book 6, type Prop207)
- Ἡ ἄρα δοθεῖσα εὐθεῖα ἄτμητοσ ἡ ΑΒ τῇ δοθείσῃ εὐθείᾳ τετμημένῃ τῇ ΑΓ ὁμοίωσ τέτμηται· (Euclid, Elements, book 6, type Prop216)
Derived
- τμητός (cut, shaped by cutting, that can be cut or severed)