Ancient Greek-English Dictionary Language

τμητός

First/Second declension Adjective; Transliteration:

Principal Part: τμητός τμητή τμητόν

Structure: τμητ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: te/mnw

Sense

  1. cut, shaped by cutting
  2. that can be cut or severed

Examples

  • ἐὰν δὲ θυσιαστήριον ἐκ λίθων ποιῇσ μοι, οὐκ οἰκοδομήσεισ αὐτοὺσ τμητούσ. τὸ γὰρ ἐγχειρίδιόν σου ἐπιβέβληκασ ἐπ̓ αὐτούσ, καὶ μεμίανται. (Septuagint, Liber Exodus 20:25)
  • ὁ δὲ Ἀθηναῖοσ Μνησίθεοσ ἐν τῷ περὶ ἐδεστῶν τῶν μειζόνων φησὶν ἰχθύων γένοσ ὑφ’ ὧν μὲν καλεῖσθαι τμητόν, ὑπ’ ἄλλων δὲ πελάγιον, οἱο͂ν χρυσόφρυσ καὶ γλαύκουσ καὶ φάγρουσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 8, book 8, chapter 541)
  • τῶν χερσαίων δ’ ὑμῖν ἥξει παρ’ ἐμοῦ ταυτί βοῦσ ἀγελαῖοσ, τράγοσ ὑλιβάτησ, αἲξ οὐρανία, κριὸσ τομίασ, κάπροσ ἐκτομίασ, ὗσ οὐ τομίασ δέλφαξ, δασύπουσ, ἔριφοι, τυρὸσ χλωρόσ, τυρὸσ ξηρόσ, τυρὸσ κοπτόσ, τυρὸσ ξυστόσ, τυρὸσ τμητόσ, τυρὸσ πηκτόσ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 9, book 9, chapter 66 2:4)
  • ναὶ μὴν οὐκ ἀκλεὲσ θνητοῖσ γένοσ ὀξυρρύγχου, ὃν καὶ ὅλον καὶ τμητὸν ἅλεσ τρηχεῖσ ἐκόμισσαν. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 3, book 3, chapter 84 1:1)
  • ὁ πρῶτοσ εὑρὼν πολυτελὲσ τμητὸν μέγα γλαύκου πρόσωπον τοῦ τ’ ἀμύμονοσ δέμασ θύννου τὰ τ’ ἄλλα βρώματ’ ἐξ ὑγρᾶσ ἁλὸσ Νηρεὺσ κατοικεῖ τόνδε πάντα τὸν τόπον. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 464)
  • Ἀντιφάνησ δ’ ἐν Κύκλωπι ὑπερακοντίζων τὸν τένθην Ἀρχέστρατόν φησιν ἔστω δ’ ἡμῖν κεστρεὺσ τμητόσ, νάρκη πνικτή, πέρκη σχιστή, τευθὶσ σακτή, συνόδων ὀπτόσ, γλαύκου προτομή, γόγγρου κεφαλή, βατράχου γαστήρ, θύννου λαγόνεσ, βατίδοσ νῶτον, κέστρασ ὀσφύσ, ψητταρικίσκοσ, μαινίσ, καρίσ, τρίγλη, φυκίσ· (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 7, book 7, chapter 46 1:4)

Synonyms

  1. cut

  2. that can be cut or severed

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION