Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

ἄτιτος

First/Second declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἄτιτος ἄτιτη ἄτιτον

Structure: ἀ (Prefix) + τιτ (Stem) + ος (Ending)

Etym.: ti/w

Sense

  1. unhonoured, unavenged
  2. unpaid

Declension

First/Second declension
Masculine Feminine Neuter
SingularNominative ά̓τιτος ἄτίτη ά̓τιτον
Genitive ἀτίτου ἄτίτης ἀτίτου
Dative ἀτίτῳ ἄτίτῃ ἀτίτῳ
Accusative ά̓τιτον ἄτίτην ά̓τιτον
Vocative ά̓τιτε ἄτίτη ά̓τιτον
DualN/A/V ἀτίτω ἄτίτᾱ ἀτίτω
G/D ἀτίτοιν ἄτίταιν ἀτίτοιν
PluralNominative ά̓τιτοι ά̓́τιται ά̓τιτα
Genitive ἀτίτων ἄτιτῶν ἀτίτων
Dative ἀτίτοις ἄτίταις ἀτίτοις
Accusative ἀτίτους ἄτίτᾱς ά̓τιτα
Vocative ά̓τιτοι ά̓́τιται ά̓τιτα
Positive Comparative Superlative
Adjective ά̓τιτος ἀτίτου ἀτιτώτερος ἀτιτωτέρου ἀτιτώτατος ἀτιτωτάτου
Adverb ἀτίτως ἀτιτώτερον ἀτιτώτατα

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • Αἰνείησ γὰρ ἄτιτοσ ἐὼν ὑπὸ Ἀλεξάνδρου καὶ ἀπὸ γερέων ἐξειργόμενοσ ἀνέτρεψε Πρίαμον· (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, book 1, chapter 48 5:1)
  • οὐ μὰν αὖτ’ ἄτιτοσ κεῖτ’ Ἄσιοσ, ἀλλά ἕ φημι εἰσ Αἴ̈δόσ περ ἰόντα πυλάρταο κρατεροῖο γηθήσειν κατὰ θυμόν, ἐπεί ῥά οἱ ὤπασα πομπόν. (Homer, Iliad, Book 13 41:7)
  • φράζεσθ’ ὡσ ὑμῖν Πρόμαχοσ δεδμημένοσ εὕδει ἔγχει ἐμῷ, ἵνα μή τι κασιγνήτοιό γε ποινὴ δηρὸν ἄτιτοσ ἐῄ· (Homer, Iliad, Book 14 51:6)

Synonyms

  1. unhonoured

Similar forms

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION