Hellas Alive Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary

ἀτιμόω

ο-contract Verb;

Transliteration:

Principal Part:

Structure: ἀτιμό (Stem) + ω (Ending)

Sense

to dishonour, to suffer dishonour or indignity
to punish with a)timi/a (2

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτιμῶ	ἀτιμοῖς	ἀτιμοῖ
Dual		ἀτιμοῦτον	ἀτιμοῦτον
Plural	ἀτιμοῦμεν	ἀτιμοῦτε	ἀτιμοῦσιν*
Subjunctive	Singular	ἀτιμῶ	ἀτιμοῖς	ἀτιμοῖ
Dual		ἀτιμῶτον	ἀτιμῶτον
Plural	ἀτιμῶμεν	ἀτιμῶτε	ἀτιμῶσιν*
Optative	Singular	ἀτιμοῖμι	ἀτιμοῖς	ἀτιμοῖ
Dual		ἀτιμοῖτον	ἀτιμοίτην
Plural	ἀτιμοῖμεν	ἀτιμοῖτε	ἀτιμοῖεν
Imperative	Singular		ἀτίμου	ἀτιμούτω
Dual		ἀτιμοῦτον	ἀτιμούτων
Plural		ἀτιμοῦτε	ἀτιμούντων, ἀτιμούτωσαν
Infinitive	ἀτιμοῦν
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτιμων ἀτιμουντος	ἀτιμουσα ἀτιμουσης	ἀτιμουν ἀτιμουντος
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἀτιμοῦμαι	ἀτιμοῖ	ἀτιμοῦται
Dual		ἀτιμοῦσθον	ἀτιμοῦσθον
Plural	ἀτιμούμεθα	ἀτιμοῦσθε	ἀτιμοῦνται
Subjunctive	Singular	ἀτιμῶμαι	ἀτιμοῖ	ἀτιμῶται
Dual		ἀτιμῶσθον	ἀτιμῶσθον
Plural	ἀτιμώμεθα	ἀτιμῶσθε	ἀτιμῶνται
Optative	Singular	ἀτιμοίμην	ἀτιμοῖο	ἀτιμοῖτο
Dual		ἀτιμοῖσθον	ἀτιμοίσθην
Plural	ἀτιμοίμεθα	ἀτιμοῖσθε	ἀτιμοῖντο
Imperative	Singular		ἀτιμοῦ	ἀτιμούσθω
Dual		ἀτιμοῦσθον	ἀτιμούσθων
Plural		ἀτιμοῦσθε	ἀτιμούσθων, ἀτιμούσθωσαν
Infinitive	ἀτιμοῦσθαι
Participle	Masculine	Feminine	Neuter
ἀτιμουμενος ἀτιμουμενου	ἀτιμουμενη ἀτιμουμενης	ἀτιμουμενον ἀτιμουμενου

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτιμούντων, ἀτιμούτωσαν

Infinitive

ἀτιμοῦν

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτιμων ἀτιμουντος

ἀτιμουσα ἀτιμουσης

ἀτιμουν ἀτιμουντος

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Subjunctive

Singular

Dual

Plural

Optative

Singular

Dual

Plural

Imperative

Singular

Dual

Plural

ἀτιμούσθων, ἀτιμούσθωσαν

Infinitive

ἀτιμοῦσθαι

Participle

Masculine

Feminine

Neuter

ἀτιμουμενος ἀτιμουμενου

ἀτιμουμενη ἀτιμουμενης

ἀτιμουμενον ἀτιμουμενου

Active
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτίμουν	ἠτίμους	ἠτίμουν*
Dual		ἠτιμοῦτον	ἠτιμούτην
Plural	ἠτιμοῦμεν	ἠτιμοῦτε	ἠτίμουν
Middle/Passive
	1st person	2nd person	3rd person
Indicative	Singular	ἠτιμούμην	ἠτιμοῦ	ἠτιμοῦτο
Dual		ἠτιμοῦσθον	ἠτιμούσθην
Plural	ἠτιμούμεθα	ἠτιμοῦσθε	ἠτιμοῦντο

Active

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Middle/Passive

1st person

2nd person

3rd person

Indicative

Singular

Dual

Plural

Examples

ἀφρόνων υἱοὶ καὶ ἀτίμων, ὄνομα καὶ κλέοσ ἐσβεσμένον ἀπὸ γῆσ. (Septuagint, Liber Iob 30:8)
πραττομένων δὲ τούτων, ὁ Φάβιοσ περισπάσαι τὸν Ἀννίβαν τεχνάζων ἐπέστειλε τοῖσ ἐν Ῥηγίῳ στρατιώταισ τὴν Βρεττίαν καταδραμεῖν καὶ Καυλωνίαν ἐξελεῖν κατὰ κράτοσ στρατοπεδεύσαντασ, ὀκτακισχιλίουσ ὄντασ, αὐτομόλουσ δὲ τοὺσ πολλοὺσ καὶ τῶν ἐκ Σικελίασ ὑπὸ Μαρκέλλου κεκομισμένων ἀτίμων τοὺσ ἀχρηστοτάτουσ καὶ μετ’ ἐλαχίστησ τῇ πόλει λύπησ καὶ βλάβησ ἀπολουμένουσ. (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 22 1:1)
οἵ τε γὰρ φυγάδεσ αὐτῷ συνεισβαλόντεσ εὐθὺσ ἦσαν ἐν ἄστει, καὶ τῶν ξένων ἅμα καὶ τῶν ἀτίμων πρὸσ αὐτοὺσ εἰσδραμόντων ἐκκλησία παμμιγὴσ ἠθροίσθη καὶ ἄτακτοσ, ἐν ᾗ τὸν Φωκίωνα τῆσ ἀρχῆσ ἀπολύσαντεσ ἑτέρουσ εἵλοντο στρατηγούσ, εἰ δὲ μὴ συνιὼν εἰσ λόγουσ ὁ Ἀλέξανδροσ τῷ Νικάνορι μόνοσ παρὰ τὸ τεῖχοσ ὤφθη, καὶ τοῦτο ποιοῦντεσ πολλάκισ ὑποψίαν τοῖσ Ἀθηναίοισ παρέσχον, οὐκ ἂν ἡ πόλισ διέφυγε τὸν κίνδυνον. (Plutarch, chapter 33 2:1)
"ἀτίμων ὅσοι ἄτιμοι ἦσαν πρὶν ἢ Σόλωνα ἄρξαι, ἐπιτίμουσ εἶναι πλὴν ὅσοι ἐξ Ἀρείου πάγου ἢ ὅσοι ἐκ τῶν ἐφετῶν ἢ ἐκ πρυτανείου καταδικασθέντεσ ὑπὸ τῶν βασιλέων ἐπὶ φόνῳ ἢ σφαγαῖσιν ἢ ἐπὶ τυραννίδι ἔφευγον ὅτε ὁ θεσμὸσ ἐφάνη ὅδε. (Plutarch, , chapter 19 3:2)
ἐπειδὴ ἐψηφίσαντο Ἀθηναῖοι τὴν ἄδειαν περὶ <τῶν ἀτίμων καὶ> τῶν ὀφειλόντων, ὥστε λέγειν ἐξεῖναι καὶ ἐπιψηφίζειν, ψηφίσασθαι τὸν δῆμον ταὐτὰ ἅπερ ὅτε ἦν τὰ Μηδικά, καὶ συνήνεγκεν Ἀθηναίοισ ἐπὶ τὸ ἄμεινον. (Andocides, Speeches, 130:2)

Synonyms

to punish with a)timi
- ζημιόω (to punish)

Derived

προσατιμόω (to deprive of civil rights besides)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어

ἀτιμόω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to punish with a)timi

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek Dictionary

Ancient Greek-English Dictionary Language English 한국어

ἀτιμόω

Sense

Conjugation

Present tense

Imperfect tense

Examples

Synonyms

to punish with a)timi

Derived

Similar forms

SEARCH

MENU NAVIGATION

Ancient Greek-English Dictionary Language

English

한국어