ἀσυνήθης
Third declension Adjective;
자동번역
Transliteration:
Principal Part:
ἀσυνήθης
ἀσυνήθες
Structure:
ἀσυνηθη
(Stem)
+
ς
(Ending)
Sense
- unaccustomed, inexperienced, unacquainted
Declension
Third declension
The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.
Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.
- ἐπεὶ δὲ ἑώρα τὴν μὲν σύγκλητον ἐχθρὰν ἄντικρυσ, ἀμβλὺν δὲ τῇ πρὸσ αὐτὸν εὐνοίᾳ τὸν Φάννιον, αὖθισ ἑτέροισ νόμοισ ἀπηρτήσατο τὸ πλῆθοσ, ἀποικίασ μὲν εἷσ Τάραντα καὶ Καπύην πέμπεσθαι γράφων, καλῶν δὲ ἐπὶ κοινωνίᾳ πολιτείασ τοὺσ Λατίνουσ, ἡ δὲ βουλὴ δείσασα μὴ παντάπασιν ἄμαχοσ γένηται, καινὴν καὶ ἀσυνήθη πεῖραν ἐπῆγε τοῖσ πολλοῖσ ἀποτροπῆσ, ἀντιδημαγωγοῦσα καὶ χαριζομένη παρὰ τὸ βέλτιστον. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 8 3:1)
- μηδέτεροσ ἀπολείψει τὴν μακρὰν συνοδίαν μέχρι δεῦρο κοινῇ προερχομένην μηδὲ τὸν πολιτικὸν βίον ὥσπερ ἡλικιώτην καὶ συνήθη φίλον ἀπορρίψασ μεταβαλεῖται πρὸσ ἄλλον ἀσυνήθη καὶ χρόνον οὐκ ἔχοντα συνήθη γενέσθαι καὶ οἰκεῖον, ἀλλ’ ἐμμενοῦμεν οἷσ ἀπ’ ἀρχῆσ προειλόμεθα, ταὐτὸ τοῦ ζῆν καὶ τοῦ ἀν σενι ρεσπιιβλιξα ̔’ἐερενδα σιτ. (Plutarch, An seni respublica gerenda sit, chapter, section 1 5:2)
- οὐκ ἐστὶν δ’ ἀκόλουθον τῷ Ζηνόσ που τοιήδε γ’ Ὀλυμπίου ἔνδοθεν αὐλὴ ἐπιφέρειν ὅσσατάδ’ ἄσπετα πολλά, σόλοικον ὂν τῷ ἀσυνήθει τῆσ ἀναγνώσεωσ, ἔτι τοίνυν οὐδ’ ἡ αὐλὴ ἁρμόττει ἐπὶ τοῦ οἴκου. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 5, book 5, chapter 14 4:3)
- καὶ γὰρ ἐνταῦθα πέπλεκται μὲν ἡ διάνοια πολυπλόκωσ, λέλεκται δ’ ἐκ τῆσ κοινότητοσ εἰσ τὴν ἀσυνήθη φράσιν ἐκβεβηκότα, φυλάττεται δὲ τὸ περιττὸν αὐτῶν ἐν τῷ σαφεῖ. (Dionysius of Halicarnassus, , chapter 54 2:4)
- ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ· (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 3:2)
- ᾗ τοῦ νοσοῦντοσ ἀνομοιότατον αὑτῷ γίνεται τὸ πρόσωπον, οὕτωσ ὁρῶν ὑπ’ ὀργῆσ ἐξισταμένουσ μάλιστα καὶ μεταβάλλοντασ ὄψιν χρόαν βάδισμα φωνήν, οἱο͂ν εἰκόνα τοῦ πάθουσ ἀπεματτόμην ἐμαυτῷ, πάνυ δυσχεραίνων εἰ φοβερὸσ οὕτωσ καὶ παρακεκινηκὼσ ὁρῶμαί ποτε τοῖσ φίλοισ καὶ τῇ γυναικὶ καὶ τοῖσ θυγατρίοισ, οὐ μόνον ἰδεῖν ἄγριοσ καὶ ἀσυνήθησ ἀλλὰ καὶ φωνὴν ἀπηνῆ καὶ τραχεῖαν ἀφιείσ, ὥσπερ ἑτέροισ τῶν συνήθων ἐνετύγχανον, οὐκ ἦθοσ οὐ μορφὴν οὐ λόγου χάριν οὐ τὸ πιθανὸν καὶ προσηνὲσ ἐν ὁμιλίᾳ δυναμένοισ ὑπ’ ὀργῆσ διαφυλάττειν . (Plutarch, De cohibenda ira, section 6 1:1)
- ἐναλλαγείσησ δὲ τῆσ πτώσεωσ καὶ τῶν συνδέσμων πολλῶν εἰσ βραχὺ συναχθέντων, οἶμαι, περίεργόσ τε καὶ ἀσυνήθησ καὶ ἐξηλλαγμένη γέγονεν ἡ διάλεκτοσ. (Dionysius of Halicarnassus, De Demosthene, chapter 9 4:3)
- τοῖσ δ’ ἐγγίσασιν ἥ τε ὀσμὴ προσέβαλλεν ἀσυνήθησ καὶ τἄλλα διαφορὰν ἔχοντα πάντα παμμεγέθη τοὺσ ἵππουσ ὁλοσχερῶσ συνετάραττε. (Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica, book 2, chapter 19 3:2)