Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀσελγής

Third declension Adjective; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀσελγής ἀσελγές

Structure: ἀσελγη (Stem) + ς (Ending)

Etym.: The origin of -selgh/s is uncertain.

Sense

  1. licentious, wanton, brutal, extravagantly

Examples

  • καὶ ἐπειδὰν κοιμᾶσθαι δέῃ, ἀσελγὲσ οὐδὲν οὐδὲ ἀμελὲσ ἐκείνη ἄν τι ἐργάσαιτο, ἀλλὰ ἐξ ἅπαντοσ ἓν τοῦτο θηρᾶται, ὡσ ὑπαγάγοιτο καὶ ἐραστὴν ποιήσειεν ἐκεῖνον· (Lucian, Dialogi meretricii, 3:8)
  • ὅ δὲ μάλιστά μοι δεινόν, ὦ Φιλοσοφία, κατεφαίνετο, τοῦτο ἦν οἱ γὰρ ἄνθρωποι εἴ τινα τούτων ἑώρων πονηρὸν ἢ ἄσχημον ἢ ἀσελγέσ τι ἐπιτηδεύοντα, οὐκ ἔστιν ὅστισ οὐ Φιλοσοφίαν αὐτὴν ᾐτιᾶτο καὶ τὸν Χρύσιππον εὐθὺσ ἢ Πλάτωνα ἢ Πυθαγόραν ἢ ὅτου ἐπώνυμον αὑτὸν ὁ διαμαρτάνων ἐκεῖνοσ ἐποιεῖτο καὶ οὗ τοὺσ λόγουσ ἐμιμεῖτο· (Lucian, Piscator, (no name) 32:2)
  • Φιλοκράτη τὸν Ἁγνούσιον, ὃσ θρασύτατα καὶ ἀσελγέστατα τῇ πολιτείᾳ κέχρηται. (Hyperides, Speeches, 29:2)
  • σκῶμμα γὰρ εἶπ’ ἀσελγέσ, εἶτ’ αὐτὸν ὁ παῖσ θύραζε ἐξαγαγὼν ἔχοντα κλοιὸν παρέδωκεν Οἰνεῖ. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 6, book 6, chapter 30 2:2)
  • τὸ δὲ δὴ πάντων ἀσελγέστερον, τὴν περὶ τὰσ μίξεισ ἀκρασίαν καὶ τοὺσ ἔρωτασ πῶσ οὐκ ἄτοπον μικροῦ δεῖν ἅπασι προσάψαι καὶ τοῖσ ἄρρεσι τῶν θεῶν καὶ ταῖσ θηλείαισ; (Flavius Josephus, Contra Apionem, 213:2)
  • μεγίστην γὰρ ὁ Φίλιπποσ δοκεῖ καὶ παραλογωτάτην μεταβαλέσθαι μεταβολήν, ἐξ ἡμέρου βασιλέωσ καὶ μειρακίου σώφρονοσ ἀνὴρ ἀσελγὴσ καὶ τύραννοσ ἐξώλησ γενόμενοσ, τὸ δὲ οὐκ ἦν ἄρα μεταβολὴ φύσεωσ, ἀλλ’ ἐπίδειξισ ἐν ἀδείᾳ κακίασ πολὺν χρόνον διὰ φόβον ἀγνοηθείσησ. (Plutarch, Aratus, chapter 51 3:2)
  • ’ πάλιν ὁ μὲν Ξενοφῶν συναναβὰσ Κύρῳ εἰσ Πέρσασ μετὰ τῶν μυρίων Ἑλλήνων καὶ ἀκριβῶσ εἰδὼσ τὴν προδοσίαν τοῦ Θεσσαλοῦ Μένωνοσ, ὅτι αὐτὸσ αἴτιοσ ἐγένετο τοῖσ περὶ Κλέαρχον τῆσ ἀπωλείασ τῆσ ὑπὸ Τισσαφέρνου γενομένησ, καὶ οἱο͂́σ τισ ἦν τὸν τρόπον, ὡσ χαλεπόσ, ὡσ ἀσελγήσ, διηγησάμενοσ φαίνεται. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 11, book 11, chapter 112 3:2)
  • τῆσ δὲ προαιρέσεωσ ἡ ἀσελγὴσ ἀποτυχοῦσα ψευδεῖσ κατὰ τοῦ σώφρονοσ ἐπιστολὰσ ἐχάραξε καὶ βρόχῳ τὸ ζῆν ἀνήρτησε. (Plutarch, Parallela minora, section 343)
  • τῆσ δὲ προαιρέσεωσ ἡ ἀσελγὴσ ἀποτυχοῦσα ψευδεῖσ κατὰ τοῦ σώφρονοσ ἐπιστολὰσ ἐχάραξε καὶ βρόχῳ τὸ ζῆν ἀνήρτησε. (Plutarch, Parallela minora, section 34 2:1)
  • ἦν γὰρ αὐτῷ παῖσ ὁμώνυμοσ ἐν ὡρ́ᾳ, τὴν ὄψιν ἐκπρεπήσ, οὐχ ἧττον δὲ τῷ σωφρονεῖν καὶ πεπαιδεῦσθαι περίβλεπτοσ ὑπὸ τῶν πολιτῶν τούτῳ Καπετωλῖνοσ ὁ τοῦ Μαρκέλλου συνάρχων, ἀσελγὴσ ἀνὴρ καὶ θρασύσ, ἐρῶν λόγουσ προσήνεγκε. (Plutarch, Marcellus, chapter 2 3:2)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION