Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀποθρηνέω

ε-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀποθρηνέω

Structure: ἀπο (Prefix) + θρηνέ (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to lament much

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποθρηνῶ ἀποθρηνεῖς ἀποθρηνεῖ
Dual ἀποθρηνεῖτον ἀποθρηνεῖτον
Plural ἀποθρηνοῦμεν ἀποθρηνεῖτε ἀποθρηνοῦσιν*
SubjunctiveSingular ἀποθρηνῶ ἀποθρηνῇς ἀποθρηνῇ
Dual ἀποθρηνῆτον ἀποθρηνῆτον
Plural ἀποθρηνῶμεν ἀποθρηνῆτε ἀποθρηνῶσιν*
OptativeSingular ἀποθρηνοῖμι ἀποθρηνοῖς ἀποθρηνοῖ
Dual ἀποθρηνοῖτον ἀποθρηνοίτην
Plural ἀποθρηνοῖμεν ἀποθρηνοῖτε ἀποθρηνοῖεν
ImperativeSingular ἀποθρήνει ἀποθρηνείτω
Dual ἀποθρηνεῖτον ἀποθρηνείτων
Plural ἀποθρηνεῖτε ἀποθρηνούντων, ἀποθρηνείτωσαν
Infinitive ἀποθρηνεῖν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποθρηνων ἀποθρηνουντος ἀποθρηνουσα ἀποθρηνουσης ἀποθρηνουν ἀποθρηνουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀποθρηνοῦμαι ἀποθρηνεῖ, ἀποθρηνῇ ἀποθρηνεῖται
Dual ἀποθρηνεῖσθον ἀποθρηνεῖσθον
Plural ἀποθρηνούμεθα ἀποθρηνεῖσθε ἀποθρηνοῦνται
SubjunctiveSingular ἀποθρηνῶμαι ἀποθρηνῇ ἀποθρηνῆται
Dual ἀποθρηνῆσθον ἀποθρηνῆσθον
Plural ἀποθρηνώμεθα ἀποθρηνῆσθε ἀποθρηνῶνται
OptativeSingular ἀποθρηνοίμην ἀποθρηνοῖο ἀποθρηνοῖτο
Dual ἀποθρηνοῖσθον ἀποθρηνοίσθην
Plural ἀποθρηνοίμεθα ἀποθρηνοῖσθε ἀποθρηνοῖντο
ImperativeSingular ἀποθρηνοῦ ἀποθρηνείσθω
Dual ἀποθρηνεῖσθον ἀποθρηνείσθων
Plural ἀποθρηνεῖσθε ἀποθρηνείσθων, ἀποθρηνείσθωσαν
Infinitive ἀποθρηνεῖσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀποθρηνουμενος ἀποθρηνουμενου ἀποθρηνουμενη ἀποθρηνουμενης ἀποθρηνουμενον ἀποθρηνουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • βαρβάρων ποιητὴν ἀφικέσθαι καὶ συναντήσαντα μετὰ ᾠδῆσ ὑμνεῖν αὐτοῦ τὴν ὑπεροχήν, ἑαυτὸν δ’ ἀποθρηνεῖν ὅτι ὑστέρηκε, τὸν δὲ τερφθέντα θυλάκιον αἰτῆσαι χρυσίου καὶ ῥῖψαι αὐτῷ παρατρέχοντι. (Athenaeus, The Deipnosophists, Book 4, book 4, chapter 37 1:2)
  • ταῖσ μὲν οὐν πύλαισ ἐπέστησε τοὺσ τὸν ἐκπίπτοντα καὶ προλείποντα τὴν πόλιν ὄχλον ἀπείρξοντασ, πένθουσ δὲ καὶ τόπον καὶ χρόνον ὡρ́ισε, κατ’ οἰκίαν ἀποθρηνεῖν κελεύσασ ἐφ’ ἡμέρασ τριάκοντα τὸν βουλόμενον· (Plutarch, Fabius Maximus, chapter 18 1:1)

Synonyms

  1. to lament much

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION