Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπομηκύνω

Non-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπομηκύνω

Structure: ἀπο (Prefix) + μηκύν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to prolong, draw out, to be prolix, to be extended

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομηκύνω ἀπομηκύνεις ἀπομηκύνει
Dual ἀπομηκύνετον ἀπομηκύνετον
Plural ἀπομηκύνομεν ἀπομηκύνετε ἀπομηκύνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπομηκύνω ἀπομηκύνῃς ἀπομηκύνῃ
Dual ἀπομηκύνητον ἀπομηκύνητον
Plural ἀπομηκύνωμεν ἀπομηκύνητε ἀπομηκύνωσιν*
OptativeSingular ἀπομηκύνοιμι ἀπομηκύνοις ἀπομηκύνοι
Dual ἀπομηκύνοιτον ἀπομηκυνοίτην
Plural ἀπομηκύνοιμεν ἀπομηκύνοιτε ἀπομηκύνοιεν
ImperativeSingular ἀπομήκυνε ἀπομηκυνέτω
Dual ἀπομηκύνετον ἀπομηκυνέτων
Plural ἀπομηκύνετε ἀπομηκυνόντων, ἀπομηκυνέτωσαν
Infinitive ἀπομηκύνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομηκυνων ἀπομηκυνοντος ἀπομηκυνουσα ἀπομηκυνουσης ἀπομηκυνον ἀπομηκυνοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομηκύνομαι ἀπομηκύνει, ἀπομηκύνῃ ἀπομηκύνεται
Dual ἀπομηκύνεσθον ἀπομηκύνεσθον
Plural ἀπομηκυνόμεθα ἀπομηκύνεσθε ἀπομηκύνονται
SubjunctiveSingular ἀπομηκύνωμαι ἀπομηκύνῃ ἀπομηκύνηται
Dual ἀπομηκύνησθον ἀπομηκύνησθον
Plural ἀπομηκυνώμεθα ἀπομηκύνησθε ἀπομηκύνωνται
OptativeSingular ἀπομηκυνοίμην ἀπομηκύνοιο ἀπομηκύνοιτο
Dual ἀπομηκύνοισθον ἀπομηκυνοίσθην
Plural ἀπομηκυνοίμεθα ἀπομηκύνοισθε ἀπομηκύνοιντο
ImperativeSingular ἀπομηκύνου ἀπομηκυνέσθω
Dual ἀπομηκύνεσθον ἀπομηκυνέσθων
Plural ἀπομηκύνεσθε ἀπομηκυνέσθων, ἀπομηκυνέσθωσαν
Infinitive ἀπομηκύνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομηκυνομενος ἀπομηκυνομενου ἀπομηκυνομενη ἀπομηκυνομενης ἀπομηκυνομενον ἀπομηκυνομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἄχρι δὲ ἂν οἰκεῖα τῷ πράγματι λέγηται, ἐξέστω ἀπομηκύνειν. (Lucian, Anacharsis, (no name) 19:6)
  • ὥστε ἀνάγκη παραπληρώμασι λέξεων οὐδὲν ὠφελουσῶν χρῆσθαι καὶ ἀπομηκύνειν πέρα τοῦ χρησίμου τὸν λόγον. (Dionysius of Halicarnassus, De Isocrate, chapter 3 1:3)
  • ἔστι μὲν οὖν ἀτεχνῶσ ἡ λευκὴ στάθμη πρὸσ τοὺσ λόγουσ ὁ ἀδόλεσχοσ, οὐ μὴν ἀλλ’ ὁ μᾶλλον ἑτέρων ἑτέροισ προσπεπονθὼσ ὀφείλει τούτουσ φυλάττεσθαι καὶ ἀνέχειν ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων καὶ ἀνακρούειν ὡσ πορρωτάτω προάγειν καὶ ἀπομηκύνειν ἀεὶ δἰ ἡδονὴν δυναμένων. (Plutarch, De garrulitate, section 22 3:4)
  • οὐ μὴν ἀλλ’ ὁ μᾶλλον ἑτέρων ἑτέροισ προσπεπονθὼσ ὀφείλει τούτουσ φυλάττεσθαι καὶ ἀνέχειν ἑαυτὸν ἀπὸ τούτων καὶ ἀνακρούειν, ὡσ πορρωτάτω προάγειν καὶ ἀπομηκύνειν ἀεὶ δι’ ἡδονὴν δυναμένων. (Plutarch, De garrulitate, section 22 10:1)
  • ὦ Σώκρατεσ, αἰδώσ τίσ μ’ ἔχει τὸ νῦν πρῶτον συγγενόμενον ὑμῖν μὴ κατὰ σμικρὸν ἔποσ πρὸσ ἔποσ ποιεῖσθαι τὴν συνουσίαν, ἀλλ’ ἐκτείναντα ἀπομηκύνειν λόγον συχνὸν κατ’ ἐμαυτόν, εἴτε καὶ πρὸσ ἕτερον, οἱο͂ν ἐπίδειξιν ποιούμενον· (Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, 10:5)

Synonyms

  1. to prolong

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION