Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπομανθάνω

Non-contract Verb; Transliteration:

Principal Part: ἀπομανθάνω

Structure: ἀπο (Prefix) + μανθάν (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to unlearn

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομανθάνω ἀπομανθάνεις ἀπομανθάνει
Dual ἀπομανθάνετον ἀπομανθάνετον
Plural ἀπομανθάνομεν ἀπομανθάνετε ἀπομανθάνουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπομανθάνω ἀπομανθάνῃς ἀπομανθάνῃ
Dual ἀπομανθάνητον ἀπομανθάνητον
Plural ἀπομανθάνωμεν ἀπομανθάνητε ἀπομανθάνωσιν*
OptativeSingular ἀπομανθάνοιμι ἀπομανθάνοις ἀπομανθάνοι
Dual ἀπομανθάνοιτον ἀπομανθανοίτην
Plural ἀπομανθάνοιμεν ἀπομανθάνοιτε ἀπομανθάνοιεν
ImperativeSingular ἀπομάνθανε ἀπομανθανέτω
Dual ἀπομανθάνετον ἀπομανθανέτων
Plural ἀπομανθάνετε ἀπομανθανόντων, ἀπομανθανέτωσαν
Infinitive ἀπομανθάνειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομανθανων ἀπομανθανοντος ἀπομανθανουσα ἀπομανθανουσης ἀπομανθανον ἀπομανθανοντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομανθάνομαι ἀπομανθάνει, ἀπομανθάνῃ ἀπομανθάνεται
Dual ἀπομανθάνεσθον ἀπομανθάνεσθον
Plural ἀπομανθανόμεθα ἀπομανθάνεσθε ἀπομανθάνονται
SubjunctiveSingular ἀπομανθάνωμαι ἀπομανθάνῃ ἀπομανθάνηται
Dual ἀπομανθάνησθον ἀπομανθάνησθον
Plural ἀπομανθανώμεθα ἀπομανθάνησθε ἀπομανθάνωνται
OptativeSingular ἀπομανθανοίμην ἀπομανθάνοιο ἀπομανθάνοιτο
Dual ἀπομανθάνοισθον ἀπομανθανοίσθην
Plural ἀπομανθανοίμεθα ἀπομανθάνοισθε ἀπομανθάνοιντο
ImperativeSingular ἀπομανθάνου ἀπομανθανέσθω
Dual ἀπομανθάνεσθον ἀπομανθανέσθων
Plural ἀπομανθάνεσθε ἀπομανθανέσθων, ἀπομανθανέσθωσαν
Infinitive ἀπομανθάνεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομανθανομενος ἀπομανθανομενου ἀπομανθανομενη ἀπομανθανομενης ἀπομανθανομενον ἀπομανθανομενου

Future tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομαθήσω ἀπομαθήσεις ἀπομαθήσει
Dual ἀπομαθήσετον ἀπομαθήσετον
Plural ἀπομαθήσομεν ἀπομαθήσετε ἀπομαθήσουσιν*
OptativeSingular ἀπομαθήσοιμι ἀπομαθήσοις ἀπομαθήσοι
Dual ἀπομαθήσοιτον ἀπομαθησοίτην
Plural ἀπομαθήσοιμεν ἀπομαθήσοιτε ἀπομαθήσοιεν
Infinitive ἀπομαθήσειν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομαθησων ἀπομαθησοντος ἀπομαθησουσα ἀπομαθησουσης ἀπομαθησον ἀπομαθησοντος
Middle
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπομαθήσομαι ἀπομαθήσει, ἀπομαθήσῃ ἀπομαθήσεται
Dual ἀπομαθήσεσθον ἀπομαθήσεσθον
Plural ἀπομαθησόμεθα ἀπομαθήσεσθε ἀπομαθήσονται
OptativeSingular ἀπομαθησοίμην ἀπομαθήσοιο ἀπομαθήσοιτο
Dual ἀπομαθήσοισθον ἀπομαθησοίσθην
Plural ἀπομαθησοίμεθα ἀπομαθήσοισθε ἀπομαθήσοιντο
Infinitive ἀπομαθήσεσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπομαθησομενος ἀπομαθησομενου ἀπομαθησομενη ἀπομαθησομενης ἀπομαθησομενον ἀπομαθησομενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Synonyms

  1. to unlearn

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION