Sense

1. hateful, hostile, to be at enmity with

Examples

• ἐκ ταύτης τῆς μάχης οὐ μόνον ὑπῆρξεν αὐτοῖς ἄγειν καὶ φέρειν ἀδεῶς τὴν βασιλέως χώραν, ἀλλὰ καὶ δίκην ἐπιδεῖν Τισαφέρνην διδόντα, μοχθηρὸν ἄνδρα καὶ τῷ γένει τῶν Ἑλλήνων ἀπεχθέστατον. (Plutarch, Agesilaus, chapter 10 3:2)
• ἦν δὲ καὶ πάντων ἀπεχθέστατος ὁ Λυσίμαχος αὐτῷ, καὶ λοιδορῶν εἰς τὸν ἔρωτα τῆς Λαμίας ἔλεγε νῦν πρῶτον ἑωρακέναι πόρνην προερχομένην ἐκ τραγικῆς σκηνῆς: (Plutarch, Demetrius, chapter 25 6:1)
• φρόνησον, ὦ κασιγνήτη, πατὴρ ὡς νῷν ἀπεχθὴς δυσκλεής τ ἀπώλετο, πρὸς αὐτοφώρων ἀμπλακημάτων διπλᾶς ὄψεις ἀράξας αὐτὸς αὐτουργῷ χερί. (Sophocles, Antigone, episode 2:12)
• "Κύπρι βαρεῖα, Κύπρι νεμεσσατά, Κύπρι θνατοῖσιν ἀπεχθής: (Theocritus, Idylls, 70)
• μὴ ποτ ἀπεχθὴς ἀντήσῃ κορύνη χειρὸς ἀπ αἰπολικῆς. (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 217 1:2)
• τί τοσόνδε καὶ ἐν νεκύεσσιν ἀπεχθὴς Πέρσαις· (Unknown, Greek Anthology, Volume III, book 9, chapter 294 1:2)
• καὶ μόνος ἐξ ἁπάντων ἐγὼ λείπομαι τῶν ἐναντιωθέντων πρὸς τὰς διαλύσεις ἐκείνοις τ ἀπεχθὴς διαμένων καὶ ὑμῖν οὐδὲν ἔτι χρήσιμος ὤν. (Dionysius of Halicarnassus, Antiquitates Romanae, Books IV-VI, book 6, chapter 68 1:3)

Similar forms

• ἀπέχθειαν (51)
• ἀπεχθείας (40)
• ἀπεχθῶς (23)
• ἀπέχθεια (11)
• ἀπεχθέσθαι (7)
• ἀπέχθεσθαι (5)
• ἀπεχθειῶν (5)
• ἀπεχθῆ (5)
• ἀπεχθὴς (5)
• ἀπεχθείᾳ (4)
• ἀπέχθεται (4)
• ἀπεχθαίρει (2)
• ἀπέχθοιτο (2)
• ἀπέχθωνται (2)
• ἀπεχθείαις (2)
• ἀπεχθεῖς (2)
• ἀπεχθάνει (1)
• ἀπέχθειάν (1)
• ἀπέχθεταί (1)
• ἀπεχθήσεαι (1)
• ἀπέχθωμαι (1)
• ἀπέχθειαι (1)
• ἀπεχθήρω (1)
• ἀπέχθομαί (1)
• ἀπέχθηαι (1)
• ἀπεχθοίμην (1)
• ἀπεχθάνεαι (1)
• ἀπεχθής (1)
• ἀπέχθωμαί (1)
• ἀπέχθειαί (1)
• ἀπεχθήρασα (1)
• ἀπέχθειαν᾿ (1)
• ἀπέχθηται (1)
• ἀπεχθαίρω (1)
• ἀπεχθομένω (1)
• ἀπέχθειά (1)
• ἀπέχθημα (1)
• ἀπέχθοιντο? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.