Sense

1. to be hated, incur hatred, be roused to hatred, to be or become hateful to, to be hateful, to be hated for
2. that causes hatred

Examples

• ἄλλως τε καὶ ἀνάγκη, μιᾷ τὸ καλλιστεῖον ἀποδόντα πάντως ἀπεχθάνεσθαι ταῖς πλείοσιν. (Lucian, Dearum judicium, (no name) 1:3)
• πῶς οὖν ἂν εἰής χρηστὸς ὦ τοιχωρύχε, εἴ σοι προσῆκον μηδὲν εἶτ ἀπεχθάνει· (Aristophanes, Plutus, Episode 2:17)
• ὁρᾷς γοῦν ὁπόσοις ἀπεχθάνομαι καὶ ὡς κινδυνεύω δι αὐτήν. (Lucian, Piscator, (no name) 20:8)
• ἐπὶ τοῦτον οὖν οἱ γνωριμώτατοι τρέπονται, καὶ παρεκάλουν αὐτὸν ἅψασθαι τοῦ Γαϊού καὶ μετ αὐτῶν ἐπὶ τὸν ἄνδρα συστῆναι, μὴ βιαζόμενον μηδὲ ἀντικρούοντα τοῖς πολλοῖς, ἀλλὰ πρὸς ἡδονὴν ἄρχοντα καὶ χαριζόμενον ὑπέρ ὧν καὶ ἀπεχθάνεσθαι καλῶς εἶχεν. (Plutarch, Caius Gracchus, chapter 8 4:2)
• καὶ ἵνα μὴ τοῖς ἀθληταῖς ἀπεχθάνωμαι, συγγενέσι χρῶμαι παραδείγμασι: (Plutarch, De esu carnium I, chapter, section 6 4:1)
• καίτοι οἶδα σχεδὸν ὅτι αὐτοῖς τούτοις ἀπεχθάνομαι, ὃ καὶ τεκμήριον ὅτι ἀληθῆ λέγω καὶ ὅτι αὕτη ἐστὶν ἡ διαβολὴ ἡ ἐμὴ καὶ τὰ αἴτια ταῦτά ἐστιν. (Plato, Euthyphro, Apology, Crito, Phaedo, 55:3)

Similar forms

• ἀπεχθανόμενοι (5)
• ἀπεχθανομένους (3)
• ἀπεχθανόμενον (3)
• ἀπεχθανομένων (3)
• ἀπεχθανόμενος (2)
• ἀπεχθανομένης (2)
• ἀπεχθάνομαι (2)
• ἀπεχθανομένου (2)
• ἀπεχθανομένη (1)
• ἀπεχθανόμενοί (1)
• ἀπεχθανομένην (1)
• ἀπεχθανομένῳ? (1)

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.