Ancient Greek-English Dictionary Language

ἀπαξιόω

ο-contract Verb; 자동번역 Transliteration:

Principal Part: ἀπαξιόω

Structure: ἀπ (Prefix) + ἀξιό (Stem) + ω (Ending)

Sense

  1. to disclaim as unworthy, disown
  2. to deem, unworthy, to banish from

Conjugation

Present tense

Active
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπαξίω ἀπαξίοις ἀπαξίοι
Dual ἀπαξίουτον ἀπαξίουτον
Plural ἀπαξίουμεν ἀπαξίουτε ἀπαξίουσιν*
SubjunctiveSingular ἀπαξίω ἀπαξίοις ἀπαξίοι
Dual ἀπαξίωτον ἀπαξίωτον
Plural ἀπαξίωμεν ἀπαξίωτε ἀπαξίωσιν*
OptativeSingular ἀπαξίοιμι ἀπαξίοις ἀπαξίοι
Dual ἀπαξίοιτον ἀπαξιοίτην
Plural ἀπαξίοιμεν ἀπαξίοιτε ἀπαξίοιεν
ImperativeSingular ἀπαξῖου ἀπαξιοῦτω
Dual ἀπαξίουτον ἀπαξιοῦτων
Plural ἀπαξίουτε ἀπαξιοῦντων, ἀπαξιοῦτωσαν
Infinitive ἀπαξίουν
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπαξιων ἀπαξιουντος ἀπαξιουσα ἀπαξιουσης ἀπαξιουν ἀπαξιουντος
Middle/Passive
1st person2nd person3rd person
IndicativeSingular ἀπαξίουμαι ἀπαξίοι ἀπαξίουται
Dual ἀπαξίουσθον ἀπαξίουσθον
Plural ἀπαξιοῦμεθα ἀπαξίουσθε ἀπαξίουνται
SubjunctiveSingular ἀπαξίωμαι ἀπαξίοι ἀπαξίωται
Dual ἀπαξίωσθον ἀπαξίωσθον
Plural ἀπαξιώμεθα ἀπαξίωσθε ἀπαξίωνται
OptativeSingular ἀπαξιοίμην ἀπαξίοιο ἀπαξίοιτο
Dual ἀπαξίοισθον ἀπαξιοίσθην
Plural ἀπαξιοίμεθα ἀπαξίοισθε ἀπαξίοιντο
ImperativeSingular ἀπαξίου ἀπαξιοῦσθω
Dual ἀπαξίουσθον ἀπαξιοῦσθων
Plural ἀπαξίουσθε ἀπαξιοῦσθων, ἀπαξιοῦσθωσαν
Infinitive ἀπαξίουσθαι
Participle MasculineFeminineNeuter
ἀπαξιουμενος ἀπαξιουμενου ἀπαξιουμενη ἀπαξιουμενης ἀπαξιουμενον ἀπαξιουμενου

Imperfect tense

The inflection forms above were generated by rules and some usages of them were not attested.

Due to a bug of system, some forms may display wrong accents.

Examples

  • ἅγνευμ’ ἔχων τι θεῖον ἤ σ’ ἀπαξιῶν; (Euripides, episode48)
  • καὶ πρῶτον μὲν εἰσ συνέδριον παρακαλούμενοσ οὐκ ἐβούλετο βαδίζειν ἰδιώτησ γὰρ ὢν μετὰ τῶν ἄλλων ἐκκλησιάζειν πολιτῶν, ἔπειτα κατηγόρει τοῦ Δίωνοσ ὅτι τὴν ἄκραν οὐ κατέσκαψε καὶ τῷ δήμῳ τὸν Διονυσίου τάφον ὡρμημένῳ λῦσαι καὶ τὸν νεκρὸν ἐκβαλεῖν οὐκ ἐπέτρεψε, μεταπέμπεται δὲ ἐκ Κορίνθου συμβούλουσ καὶ συνάρχοντασ, ἀπαξιῶν τοὺσ πολίτασ. (Plutarch, Dion, chapter 53 1:2)
  • Ὁ δὲ δῆμοσ τὸν Μάρκιον μετιόντα τὴν ὑπατείαν οὐκ ἐχειροτόνησεν, οὐ τὸν ἄνδρα ἀπαξιῶν, ἀλλὰ τὸ φρόνημα δεδιὼσ αὐτοὺ. (Appian, The Foreign Wars, chapter5)
  • ἀπαξιῶν. (Appian, The Foreign Wars, chapter8)
  • οὗτόσ ἐστιν Ἀσδρούβασ ὁ νεωστὶ πολλῶν αὐτῷ καὶ φιλανθρώπων προτεινομένων ὑφ’ ἡμῶν ἀπαξιῶν, φάσκων δὲ κάλλιστον ἐντάφιον εἶναι τὴν πατρίδα καὶ τὸ ταύτησ πῦρ, νῦν πάρεστι μετὰ στεμμάτων δεόμενοσ ἡμῶν τυχεῖν τῆσ ζωῆσ καὶ πάσασ τὰσ ἐλπίδασ ἔχων ἐν ἡμῖν. (Polybius, Histories, book 38, chapter 20 2:1)

Derived

Source: Henry George Liddell. Robert Scott. "A Greek-English Lexicon". revised and augmented throughout by. Sir Henry Stuart Jones.

Find this word at Perseus Greek Word Study Tool

SEARCH

MENU NAVIGATION